ΚΕΙΜΕΝΟ
«Καί ἐστάθην ἐπὶ τὴν ἄμμον τῆς θαλάσσης· καὶ εἶδον ἐκ τῆς θαλάσσης θηρίον ἀναβαῖνον, ἔχον κέρατα δέκα καὶ κεφαλὰς ἑπτά, καὶ ἐπὶ τῶν κεράτων αὐτοῦ δέκα διαδήματα, καὶ ἐπὶ τὰς κεφαλὰς αὐτοῦ ὀνόματα βλασφημίας».
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
«Καί ἐστάθην πλησίον τῆς ἀμμουδιᾶς τῆς θαλάσσης. Καί εἶδον ἀπό τήν θάλασσαν, πού συμβολίζει ὄχι μόνον τήν ἄβυσσον ἀλλά καί τόν ἀνήσυχον καί ταραχώδη εἰδωλολατρικόν κόσμον, νά ἀναβαίνῃ θηρίον, ὁ στερούμενος κάθε ἀνθρωπίνου αἰσθήματος καί αἱμοβόρος εἰς ἀπανθρωπίαν ἀντίχριστος. καί τό θηρίον αὐτό εἶχε κέρατα δέκα καί κεφαλάς ἑπτά καί ἐπί τῶν κεράτων του δέκα στέμματα, σύμβολα τῆς ,εγάλης του δυνάμεως καί τῆς βασιλικῆς του ἐξουσίας καί τοῦ πλήθους τῶν διαχειριστῶν τοῦ κοσμικοῦ καί πολιτικοῦ κράτους του. Καί εἰς τάς κεφαλάς αὐτοῦ ἦσαν ὀνόματα βλασφημίας δηλοῦντα τήν θεοποίησιν τῶν τότε καισάρων καί τῶν μετέπειτα μέχρι τοῦ ὁριστικοῦ θριάμβου τοῦ εὐαγγελίου ὁλοκληρωτικῶν καί ἀντιθέων κρατῶν» ( Ἀπό τήν «ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ μετά συντόμου ἑρμηνείας» τοῦ Π.Ν.Τρεμπέλα)
ΣΧΟΛΙΟ
«Στό δέκατο τρίτο κεφάλαιο τῆς «᾿Αποκαλύψεως» γίνεται λόγος γιά τό σκληρότερο ἀπό ὅλα τά ὄργανα τοῦ Σατανᾶ, μέ τό ὁποῖο θά ἐπιχειρήσῃ νά κτυπήσῃ τήν ᾿Εκκλησία. Πρόκειται γιά τόν τρομερό ᾿Αντίχριστο.
Στάθηκα, λέγει ὁ ῞Αγιος, στήν ἀμμουδιά, δίπλα στήν θάλασσα. «῾Η θάλασσα συμβολίζει τήν ἄβυσσον καί τόν ἀνήσυχον καί ταραγμένον εἰδωλολατρικόν κόσμον» (ΠΤ). Καί βλέπω ξαφνικά νά ἀνεβαίνῃ ἀπό τήν θάλασσα, δηλαδή ἀπό τά καταχθόνια, ἕνα θηρίο. «…εἶδον ἐκ τῆς θαλάσσης θηρίον ἀναβαῖνον, ἔχον κέρατα δέκα καί κεφαλάς ἑπτά καί ἐπί τῶν κεράτων αὐτοῦ δέκα διαδήματα, καί ἐπί τάς κεφαλάς αὐτοῦ ὀνόματα βλασφημίας». «Τό θηρίον αὐτό εἶχε κέρατα δέκα καί κεφαλάς ἑπτά καί ἐπί τῶν κεράτων του δέκα στέμματα, σύμβολα τῆς μεγάλης του δυνάμεως καί τῆς βασιλικῆς του ἐξουσίας καί τοῦ πλήθους τῶν διαχειριστῶν τοῦ κοσμικοῦ καί πολιτικοῦ κράτους του. Καί εἰς τάς κεφαλάς αὐτοῦ ἦσαν ὀνόματα βλασφημίας δηλοῦντα (πού ἐσήμαιναν) τήν θεοποίησιν τῶν τότε καισάρων καί τῶν μετέπειτα μέχρι τοῦ ὁριστικοῦ θριάμβου τοῦ εὐαγγελίου ὁλοκληρωτικῶν καί ἀντιθέων κρατῶν» (ΠΤ).
« Οἱ κεφαλές, τά κέρατα καί τά διαδήματα τοῦ θηρίου ἐκφράζουν τήν βαθειά συγγένεια πού ὑπάρχει μεταξύ τοῦ θηρίου – ᾿Αντιχρίστου καί τοῦ δράκοντος – Σατανᾶ, πού φέρει τόν ἴδιο ἐξοπλισμό στήν προηγηθεῖσα ὅραση τοῦ ᾿Ιωάννου (᾿Αποκ. ιβ´ 3), ὡς ἐπίσης καί τήν κτηνώδη δύναμη, τό κοχλάζον πάθος, τήν δαιμονική δίψα ἐπικρατήσεως καί ἐπιβολῆς καί τήν μεγάλη του ἐπιρροή στόν σκοτεινό κόσμο τῆς ἁμαρτίας» (᾿Α. Θεοδώρου, ῾Η ὥρα τοῦ ᾿Αντιχρίστου, σελ. 41).
Τό θηρίο αὐτό, συνεχίζει ὁ ῞Αγιος, ἔμοιαζε μέ λεοπάρδαλι. Τά πόδια του ἦσαν σάν τά πόδια τῆς ἀρκούδας καί τό στόμα του σάν τό στόμα τοῦ λιονταριοῦ. Καί τά τρία ἄγρια ζῶα, τά ὁποῖα ἀναφέρονται ἐδῶ, εἶναι σκληρά καί σαρκοβόρα. ῞Ολα σημαίνουν τήν σκληρότητα καί τήν δίψα γιά αἷμα τοῦ ᾿Αντιχρίστου.
Τό φοβερό αὐτό θηρίο ἐπῆρε ἀπό τόν δράκοντα – Διάβολο τόν θρόνο καί τήν δύναμί του. ῞Ολη δηλαδή ἡ κακοποιός δύναμις καί ἐξουσία τοῦ Σατανᾶ θά συσσωρευθῇ μέσα του. Δέν θά εἶναι βέβαια πνεῦμα ὅπως ὁ Σατανᾶς, ἀλλά ἄνθρωπος, «πού θά ἔχῃ ὅμως τόν Διάβολο μέσα του» (ΙΦ). Θά εἶναι «ἄνθρωπός τις», σημειώνει ὁ ἱερός Χρυσόστομος, «πᾶσαν τοῦ Σατανᾶ δεχόμενος τήν ἐνέργειαν» (ΕΠΕ 23, 54). ῎Ανθρωπος γεννημένος ἀπό γυναῖκα, ἀλλά μέ θηριώδη αἰσθήματα. Γι’ αὐτό καί τόν παρομοιάζει μέ τρομερό θηρίο ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ. Θά τόν διαλέξῃ ὁ Διάβολος μέσα ἀπό ὅλους τούς διεφθαρμένους ἀνθρώπους καί θά τόν κάμῃ ὄργανό του στόν τελικό πόλεμο κατά τῆς ᾿Εκκλησίας, πού θά προηγηθῇ τῆς Δευτέρας Παρουσίας.
῞Ενα ἀπό τά κεφάλια τοῦ θηρίου αὐτοῦ, συνεχίζει ὁ ἱερός Εὐαγγελιστής, φαινόταν σφαγμένο μέ θανάσιμο κτύπημα. Εἶχε σφαγῆ, ἀλλ’ ἐθεραπεύθη σύντομα μέ τήν δαιμονική δύναμι τοῦ Διαβόλου, καί ἐθαύμασε γιά τήν θεραπεία αὐτή ὅλος ὁ κόσμος καί ἀκολούθησε τό θηρίο. ῎Εχουμε δηλαδή ἐδῶ μιά διαβολική ἀπομίμησι τοῦ θανάτου τοῦ ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, τοῦ «ὡς ἐσφαγμένου ἀρνίου», τό ῾Οποῖον ἐσφάγη μέν, ἀλλά ζῇ αἰωνίως. Μέ ἀγυρτεῖες καί ἀπάτες θά ἐπιχειρήσῃ ὁ ἐκπρόσωπος τοῦ Σατανᾶ ᾿Αντίχριστος νά μιμηθῇ τόν Χριστό. Αὐτό ἄλλως τε σημαίνει καί ἡ λέξις «᾿Αντίχριστος»· «ἀντί τοῦ Χριστοῦ εἶμαι ἐγώ». ᾿Εμέ νά θεωρῆτε ὡς Χριστόν, θά λέγῃ μέ λόγια καί ἔργα.
Θά ὑπάρξουν δέ ἄνθρωποι ἀνόητοι καί διεφθαρμένοι, οἱ ὁποῖοι θά γοητευθοῦν ἀπό τόν ᾿Αντίχριστο καί θά γίνουν ὀπαδοί καί λάτρεις του. ῎Επεσαν, συνεχίζει ὁ θεόπνευστος Συγγραφεύς, καί ἐπροσκύνησαν τόν δράκοντα – Διάβολον καί τό θηρίον – ᾿Αντίχριστον καί ἔλεγαν· «Ποιός εἶναι ὅμοιος μέ τό θηρίο καί ποιός μπορεῖ νά πολεμήσῃ μαζί του;». Θλιβερό καί νά τό σκεφθῇ κανείς! Λογικοί ἄνθρωποι νά λατρεύουν τόν Σατανᾶ καί τόν ἐκπρόσωπό του ᾿Αντίχριστον! Τό βλέπουμε αὐτό μέ λύπη νά συμβαίνῃ ἤδη καί στίς ἡμέρες μας. Κάθε τόσο οἱ ἐφημερίδες γράφουν γιά σατανολατρίες καί τά ὅμοια, πού σέ κάνουν νά αἰσθάνεσαι φρίκη.
᾿Επῆρε λοιπόν, προσθέτει ὁ ᾿Απόστολος, τό θηρίο αὐτό ἀπό τόν πάτρωνά του Σατανᾶ στόμα, γλῶσσα δηλαδή, μέ τήν ὁποίαν ἐκαυχᾶτο ὅτι εἶναι ὁ κυρίαρχος τοῦ κόσμου καί ἐβλασφημοῦσε, ὕβριζε τόν Θεό, τούς ἀγγέλους καί τούς ἁγίους. ῾Η βλασφημία αὐτή «σημαίνει τήν λύσσαν… τοῦ ᾿Αντιχρίστου… κατά τῶν πιστῶν» (ΙΓ).
Τόσος ὅμως εἶναι ὁ σκοτισμός τῆς διανοίας του, ὥστε δέν μπορεῖ νά καταλάβῃ ὅτι εἶναι ἀδύνατον νά νικήσῃ τόν Κύριον τοῦ οὐρανοῦ καί τῆς γῆς, ὁ ῾Οποῖος καί κατ’ ἄκραν συγκατάβασιν ἀνέχεται πρός τό παρόν ἀκόμη καί τόν Διάβολο καί τόν ἀφήνει νά κινῆται ἐναντίον Του.
῾Η σατανική δρᾶσις τοῦ ᾿Αντιχρίστου θά διαρκέσῃ λίγο χρονικό διάστημα. «Κατά παραχώρησιν τοῦ Θεοῦ ἐδόθη εἰς αὐτόν ἄδεια» (ΠΤ) νά πολεμήσῃ τήν ᾿Εκκλησία, μόνον ἐπί «μῆνας τεσσαράκοντα δύο», τρία καί μισό δηλαδή χρόνια.
Εἶναι ἐλεγχομένη καί καθωρισμένη ἀπό τόν Θεό ἡ χρονική διάρκεια τῆς δοκιμασίας τήν ὁποίαν θά ὑποστοῦν οἱ πιστοί ἀπό τήν φρικτή δρᾶσι τοῦ ᾿Αντιχρίστου. Δέν θά διαρκέσῃ πολύ. ᾿Επειδή θά ὑποφέρουν πολύ, θά τελειώσῃ σύντομα ἡ δοκιμασία. Τό εἶπε καί ὁ Θεάνθρωπος, ὅταν διεκήρυξε ὅτι πρός χάριν «τῶν ἐκλεκτῶν κολοβωθήσονται (=θά περικοποῦν) αἱ ἡμέραι» τῶν θλίψεων πού θά προηγηθοῦν τῆς Δευτέρας Παρουσίας (Ματθ. κδ´ 22). ῾Ωρισμένοι ἑρμηνευταί σημειώνουν ὅτι, ὅπως ὁ Κύριος ἔδρασε δημοσίως μετά τήν Βάπτισί Του τρία περίπου χρόνια, ἔτσι καί ὁ ᾿Αντίχριστος θά δράσῃ ἀνάλογο χρονικό διάστημα. ᾿Επιχειρεῖ νά μιμηθῇ τόν Χριστό σέ ὅλα, χωρίς βεβαίως νά τό κατορθώσῃ. ῞Οσο ὁμοιάζει ἕνας πίθηκος μέ τόν ἄνθρωπο, τόσο θά ὁμοιάζῃ καί ὁ ᾿Αντίχριστος μέ τόν Χριστό. Γι’ αὐτό καί ὁ ἱερός Αὐγουστῖνος ὀνομάζει τόν ᾿Αντίχριστο «ὁ πίθηκος τοῦ Χριστοῦ».
Αὐτό λοιπόν τό ἀνεπιτυχές ἀντίγραφο τοῦ Χριστοῦ, αὐτή ἡ «μαϊμοῦ» θά ἐπιχειρήσῃ νά ἐξουσιάσῃ τόν κόσμο, ὅλους τούς κατοίκους τῆς γῆς. Θά ὑπάρχουν ὅμως καί ἄνθρωποι γενναῖοι, μέ φλόγα πίστεως καί ἀγάπης πρός τόν Θεό, πού δέν θά δεχθοῦν τήν ἐξουσία του. Δέν θά τόν προσκυνήσουν. Δέν θά παρασυρθοῦν ἀπό τά πλήθη πού θά προσκυνοῦν τόν ᾿Αντίχριστο καί θά κάμνουν τά θελήματά του συρόμενοι πίσω ἀπό τό ἅρμα του. ῞Οσοι ἀνήκουν ψυχῇ καί σώματι στόν Κύριο καί εἶναι γνήσιοι καί εἰλικρινεῖς ὀπαδοί Του, ὅσων τά ὀνόματα ἔχουν γραφῆ στό βιβλίο τῆς ζωῆς τοῦ ἐσφαγμένου ᾿Αρνίου, δέν πρόκειται μέ τίποτε νά προσκυνήσουν τόν ᾿Αντίχριστο. Θά δυσκολευθοῦν, θά πονέσουν, θά ἀγωνισθοῦν, θά ταλαιπωρηθοῦν, ἀλλ’ ὅμως δέν θά ἀρνηθοῦν τόν Χριστό. Δέν θά γίνουν προδόται τῆς ἀγάπης Του. Τότε θά λάμψῃ ἡ πίστις καί ἡ ὑπομονή τῶν ἁγίων, τῶν ἀνθρώπων δηλαδή πού θά εἶναι προσηλωμένοι στόν Κύριον ᾿Ιησοῦν Χριστόν (᾿Αποκ. ιγ´ 1-10)». ( Ἀπό τό βιβλίο τοῦ Γ.Ψαλτάκη «Μηνύματα ἀπό τό βιβλίον τῆς Ἀποκαλύψεως).
