ΚΑΝΩΝ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΕΝΔΟΞΟΥ ΜΑΡΤΥΡΟΣ ΤΑΤΙΑΝΗΣ

Περιγραφή Προϊόντος

Κανών παρακλητικός της αγίας ενδόξου μάρτυρος Τατιανής

Ο ανά χείρας παρακλητικός Ιερός Κανών εποιήθη τη επιθυμία της φιλαγίου κ. Σουλτάνας Χαραλάμπους Παπαστάμου εκ Πτολεμαΐδος.
Η Αγία Τατιανή κατήγετο εκ της Ρώμης. Ο πατήρ αυτής τρις επελέγη ύπατος της Ρώμης. Η Αγία είχεν αφιερωθή εις τον Χριστόν, έλαβε το αξίωμα της Διακονίσσης της Εκκλησίας και ηγωνίζετο πνευματικώς ως αληθής ασκήτρια.
Δια την πίστιν της συνελήφθη και ωδηγήθη ενώπιον του Αυτοκράτορος Αλεξάνδρου Σεβήρου (222-235). Κατά την ανάκρισίν της μετά παρρησίας και θάρρους ωμολόγησε την πίστιν της εις τον ενανθρωπήσαντα Χριστόν, τον Εσταυρωμένον και Αναστάντα, κατεφρόνησε τας κολακείας και απεποιήθη τας ματαίας υποσχέσεις του Βασιλέως, ήκουσε δε μετά μεγάλης χαράς τας απειλάς του δια μαρτύρια και μαρτυρικόν θάνατον.
Ο Σεβήρος ωδήγησε την Αγίαν εις τον ναόν των ειδώλων. Εκεί η Αγία Τατιανή προσευχήθη εκτενώς προς τον μόνον αληθινόν Θεόν, και δια της ηγιασμένης προσευχής της τα άψυχα και ψευδή είδωλα κατέπεσαν άπαντα και συνετρίβησαν.
Αυτό το γεγονός εξώργισε τον Αυτοκράτορα και προκάλεσε την μήνιν των παρισταμένων στρατιωτών του. Ούτοι μετά μανίας επέπεσον επί της Αγίας και, αφού εκτύπησαν την Μάρτυρα του Χριστού, εν συνεχεία δια σιδηρών αγκίστρων εξέσχισαν το πρόσωπόν της, την εκρέμασαν, και με τα άγκιστρα και έτερα αιχμηρά αντικείμενα κατεξέσχισαν όλον το σώμα της. Δια να την ταπεινώσουν και να την διασύρουν εξύρισαν την κεφαλήν της. Έπειτα έρριψαν την Τατιανήν εις πυρακτωμένην κάμινον. Ο Κύριος όμως, όπως τους τρεις παίδας, διεφύλαξεν αβλαβή την Αγίαν. Εδοκίμασαν να κατασπαραχθή η Αγία από άγρια και πεινασμένα θηρία· ταύτα όμως ευλαβηθέντα την του Χριστού καλλίνικον Μάρτυρα ουδόλως επλησίασαν αυτήν.
Τέλος ο Σεβήρος έδωκεν εντολήν να αποκεφαλισθή η Αγία Τατιανή. Ούτω κατεστέφθη ως Μάρτυς υπό του αθλοθέτου Χριστού, εισαχθείσα εις την επουράνιον παστάδα, δια να ευφραίνεται μετά του Νυμφίου Χριστού αιωνίως.
Εκ καρδίας ευχαριστώ την Αγίαν Τατιανήν δια την ευλογίαν της να μελετήσω την ζωήν και το μαρτύριόν της, να διδαχθώ εξ αυτής και να αξιωθώ να ψελλίσω τους πενιχρούς αυτούς ύμνους προς δοξολογίαν αυτής και του μεγάλου αγωνοθέτου Θεού, του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.. Ου το κράτος και ή δόξα εις τους αιώνας των αιώνων. ΑΜΗΝ. (Από τον πρόλογο του Αρχιμ. Νικοδήμου Γ. Αεράκη, Ιεροκήρυκος)