ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ (1/6)

Ἀπόστολος: ἡμέρας, Πέμ. ζ΄ ἑβδ. Πράξεων (Πράξ. κε΄ 13-19)

13 Ἡμερῶν δὲ διαγενομένων τινῶν Ἀγρίππας ὁ βασιλεὺς καὶ Βερνίκη κα­τή­ν­τησαν εἰς Καισάρειαν ἀσπα­­­σόμενοι τὸν Φῆστον. 14 ὡς δὲ πλείους ἡμέρας διέτριβον ἐκεῖ, ὁ Φῆστος τῷ βασιλεῖ ἀνέθετο τὰ κατὰ τὸν Παῦλον λέγων· ἀνήρ τίς ἐστι καταλελειμμένος ὑπὸ Φήλικος δέσμιος, 15 περὶ οὗ γενομένου μου εἰς Ἱεροσόλυμα ἐνεφάνισαν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ πρεσβύτεροι τῶν Ἰουδαίων αἰτού­μενοι κατ᾿ αὐτοῦ δίκην· 16 πρὸς οὓς ἀπεκρίθην ὅτι οὐκ ἔστιν ἔθος Ρωμαίοις χαρίζεσθαί τινα ἄνθρωπον εἰς ἀπώλειαν πρὶν ἢ ὁ κατηγορούμενος κατὰ πρόσωπον ἔχοι τοὺς κατηγόρους τόπον τε ἀπολογίας λάβοι περὶ τοῦ ἐγκλήματος. 17 συνελθόντων οὖν αὐτῶν ἐνθάδε ἀναβολὴν μηδεμίαν ποιησάμενος τῇ ἑξῆς καθί­σας ἐπὶ τοῦ βήματος ἐκέ­λευσα ἀχθῆναι τὸν ἄνδρα· 18 περὶ οὗ σταθέντες οἱ κα­τήγοροι οὐδεμίαν αἰτίαν ἐπέ­φερον ὧν ὑπενόουν ἐγώ, 19 ζητήματα δέ τινα περὶ τῆς ἰδίας δεισιδαιμονίας εἶ­χον πρὸς αὐτὸν καὶ περί τινος Ἰησοῦ τεθνηκότος, ὃν ἔφασκεν ὁ Παῦλος ζῆν.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

13 Στό μεταξύ, ἀφοῦ πέρασαν μερικές μέρες, ἔφθα­σαν στήν Καισάρεια ὁ βασιλιάς Ἀγρίππας ὁ νεό­τερος, γιός τοῦ Ἀγρίππα τοῦ πρώτου, καί ἡ ἀδελφή του Βερνίκη, γιά νά χαιρετήσουν καί νά συγχαροῦν τόν Φῆστο. 14 Καθώς λοιπόν ἔμεναν ἐκεῖ περισσότερες ἡμέρες, ὁ Φῆστος ἐξέθεσε στό βασιλιά τήν ὑπόθεση τοῦ Παύλου λέγοντας: Εἶναι ἐδῶ κάποιος ἄν­θρωπος πού ὁ Φῆλιξ τόν ἄφησε φυλακισμένο. 15 Ὅταν πῆγα στά Ἱεροσόλυμα, οἱ ἀρχιερεῖς καί οἱ πρεσβύτεροι τῶν Ἰουδαίων μοῦ ἐπέδωσαν τήν καταγγελία τους γι’ αὐτόν καί μοῦ ζητοῦσαν νά τόν δικάσω καί νά ἐκδώσω καταδικαστική ἀπόφαση ἐναντίον του. 16 Τούς ἀπάντησα ὅμως ὅτι δέν συνηθίζουν οἱ Ρω­μαῖ­οι νά παραδίδουν χαριστικά ἕναν ἄν­θρω­πο σέ θά­να­το καί ὅτι δέν εἶναι δυνατόν νά ἐκδοθεῖ κα­τα­­δικα­στι­­κή ἀπό­φαση, προτοῦ ὁ κατηγορούμενος ἔ­λθει σέ ἀντι­­πα­ρά­­στα­ση κατά πρόσωπο μέ τούς κατηγόρους του καί τοῦ δοθεῖ ἡ εὐκαιρία νά ἀπολογηθεῖ γιά τό ἔγ­κλη­­­­μα πού κα­τη­γορεῖται. 17 Αὐτοί λοιπόν τότε ἦλθαν μαζί μου ἐδῶ, κι ἐγώ ἀμέ­σως, χωρίς καμία ἀναβολή, κάθισα στό δικαστικό βῆμα καί διέταξα νά προσαχθεῖ ὁ ἄνθρωπος αὐτός. 18 Ἀλλά ὅταν παρουσιάστηκαν στό δικα­στή­ριο οἱ κατήγοροι, δέν τοῦ ἀπήγγειλαν καμία κατηγορία ἀπ’ ὅ­­σες ὑπο­­­πτευόμουν καί προβλέπονται ἀπ’ τό ρω­μαϊ­κό νό­­μο. 19 Ἀλλά εἶχαν μαζί του κάποιες διαφορές γιά ζητήματα σχετικά μέ τή δική τους θρησκεία καί γιά κάποιον Ἰησοῦ πού εἶχε πεθάνει, ἀλλά ὁ Παῦλος ἰσχυριζόταν ὅτι ζεῖ.