ΚΕΙΜΕΝΟ
“Τί ἀνταποδώσω τῷ Κυρίῳ περί πάντων, ὧν ἀνταπέδωκέ μοι”;
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
“Εἰς τόν Θεόν προσέφυγα καί ἐπροστατεύθην. Τί νά ἀνταποδώσω εἰς τόν Κύριον δι’ ὅλα τά ἀγαθά καί τάς προστασίας, τάς ὁποίας ὡς νά μοῦ τάς ἐχρεώστει πλουσίως ἔδωκεν εἰς ἐμέ”; ( Ἀπό τήν “Παλαιά Διαθήκη μετά συντόμου ἑρμηνείας”, τόμος 10ος, ἔκδοση “Ο ΣΩΤΗΡ”).
ΣΧΟΛΙΟ
“Στοιχειῶδες δεῖγμα πολιτισμοῦ καί εὐγενείας εἶναι ἡ εὐγνωμοσύνη πρός τούς προστάτας καί εὐεργέτας μας. Ἀλλά ποῖος εἶναι ὁ αἰώνιος καί μέγιστος καί γενικός εὐεργέτης ὁλοκλήρου τῆς ἀνθρωπότητος; Ναί, εἶναι ὁ πατήρ ὁ οὐράνιος· ὁ δημιουργός, ὁ προνοητής, ἡ πηγή τῆς ἀγάπης. Ἐάν θά ἠθέλαμεν νά ὑπολογίσωμεν τάς εὐεργεσίας του καί νά μετρήσωμεν ὅλας τάς δωρεάς τῆς ἀγάπης του, δέν θά μᾶς ἔφθαναν ἡμέραι καί ἑβδομάδες καί μῆνες. Προβάλλει λοιπόν ἕνα καθῆκον ἱερόν ἀπέναντι τοῦ μεγάλου αὐτοῦ εὐεργέτου. Εἰς κάθε εὐγνώμονα ψυχήν πρέπει ν’ ἀναπηδᾷ ζωηρῶς ὁ πόθος μιᾶς ἀναλόγου ἀνταποδόσεως. Ἀλλά τί ἠμποροῦμεν ν’ ἀνταποδώσωμεν εἰς τόν ἄπειρον Θεόν; Ὅλα τά καλά εἶναι δῶρα ἰδικά του. Καί ἡ ζωή μας ἀνήκει εἰς αὐτόν. Ἀσφαλῶς δέν ἠμποροῦμεν νά τοῦ προσφέρωμεν τίποτε ἄλλο, παρά τήν θερμήν εὐγνωμοσύνην μας, τήν ὑπακοήν εἰς τόν νόμον του, τήν ἀγάπην μας τήν ὁλόψυχον. Περισσότερον ἀπό λόγια καί ὕμνους εὐγνωμοσύνης ζητεῖ ὁ Πατήρ ὁ οὐράνιος νά ζήσωμεν κατά τό ἅγιον θέλημά του” (Ἀπό τό βιβλίο “Ἀπό τήν πηγήν τῆς ἀληθείας”, ἔκδοση “Ο ΣΩΤΗΡ”)
