Ἔκπληκτος ὁ Προφήτης ἀναφωνεῖ: Πόσο θαυμαστὸ εἶναι τὸ ὄνομά σου (Κύριε)! Δηλαδή, εἶναι πάρα πολὺ θαυμαστό. Πόσο ἀκριβῶς θαυμαστὸ εἶναι δὲν τὸ εἶπε. Διότι δὲν μπόρεσε νὰ τὸ μετρήσῃ, ἀλλὰ παρουσίασε τὴν ἔντασι καὶ τὴν ὑπερβολή…
Πόσο θαυμαστὸ εἶναι τὸ ὄνομά σου (Κύριε)! Μὲ τοῦτο τὸ ὄνομα καταλύθηκε ὁ θάνατος, οἱ δαίμονες ἁλυσοδέθηκαν, ὁ οὐρανὸς ἔχει ἀνοίξει, οἱ θύρες τοῦ Παραδείσου ἔχουν ἀνοίξει διάπλατα, τὸ Ἅγιο Πνεῦμα ἐστάλη στὴ γῆ, οἱ δοῦλοι ἔχουν γίνει ἐλεύθεροι, οἱ ἐχθροὶ ἔχουν γίνει υἱοί, οἱ ξένοι κληρονόμοι, οἱ ἄνθρωποι Ἄγγελοι. Καὶ τί λέγω Ἄγγελοι; Ὁ Θεὸς ἔγινε ἄνθρωπος καὶ ὁ ἄνθρωπος θεός. Ὁ οὐρανὸς δέχθηκε τὴν φύσι ποὺ προερχόταν ἀπὸ τὴν γῆ. Ἡ γῆ δέχτηκε Ἐκεῖνον ποὺ κάθεται στὰ Χερουβεὶμ μαζὶ μὲ τὴν ἀγγελικὴ στρατιά. Ὁ τοῖχος (ποὺ χώριζε τοὺς ἀνθρώπους ἀπὸ τὸν Θεό) καταργήθηκε, ὁ φραγμὸς καταλύθηκε, τὰ χωρισμένα ἑνώθηκαν, τὸ σκοτάδι ἔσβησε, τὸ φῶς ἔλαμψε, ὁ θάνατος καταβροχθίστηκε… (Κύριε), πόσο θαυμαστὸ εἶναι τὸ ὄνομά σου σὲ ὅλη τὴν γῆ! Ἁγ.Ἰω.Χρυσοστόμου, Εἰς Ψαλμόν Η´1, PG 55,107)
