«Εἰ τὶς θέλει πρῶτος εἶναι, ἔσται πάντων ἔσχατος καὶ πάντων διάκονος» (α)

Τετάρτη 14  Ἰουλίου 2010

«Ἁγίου Λουκᾶ Ἀρχιεπισκόπου Κριμαίας Λόγοι καί Ὁμιλίες τόμος Β΄»

«Εἰ τὶς θέλει πρῶτος εἶναι, ἔσται πάντων ἔσχατος καὶ πάντων διάκονος» (α)

    «Πρέπει πολὺ καλὰ νὰ κατανοήσουμε αὐτὸ τὸν λόγο τοῦ Χριστοῦ καὶ νὰ τὸν ἔχουμε πάντα στὸ νοῦ μας·  «Εἴ τις θέλει πρῶτος εἶναι, ἔσται πάντων ἔσχατος καὶ πάντων διάκονος» (Μρ. 9, 35).
    Δὲν βλέπουμε αὐτὸ στὴν ζωή μας. Ὅταν θέλει κάποιος νὰ εἶναι πρῶτος, δὲν κάνει αὐτὸ ποὺ λέει ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός· δὲν ὑπηρετεῖ τοὺς ἄλλους ἀλλά θέλει οἱ ἄλλοι νὰ τὸν ὑπηρετοῦν. Δὲν μιλάει ἐδῶ ὁ Κύριος γι’  αὐτοὺς ποὺ ἐπιδιώκουν τὴν πρώτη θέση καὶ θέλουν νὰ εἶναι πάνω ἀπό τούς ἄλλους συνανθρώπούς τους, ἀλλά γι’  αὐτοὺς ποὺ θέλουν νὰ εἶναι πρῶτοι στὰ μάτια τοῦ Θεοῦ. Σ’  αὐτοὺς λέει, ὅτι πρέπει νὰ εἶναι τελευταῖοι καὶ ὄχι πρῶτοι, καὶ πρέπει ὅλους νὰ ὑπηρετοῦν. Αὐτὸ δὲν ὑπόκειται στὴν ἀνθρώπινη λογική. Βλέπετε, αὐτὸ ποὺ ζητάει ὁ Κύριος εἶναι ἄγνωστο στοὺς περισσότερους ἀνθρώπους. Ζητάει νὰ εἶναι κανείς τελευταῖος καὶ ὑπηρέτης ὅλων καὶ λέει ὅτι αὐτὸς εἶναι πρῶτος στὰ μάτια τοῦ Θεοῦ.
    Εἶναι δύσκολο νὰ τὸ κάνουμε; Ὄχι, ἀσύγκριτα πιὸ εὔκολα μπορεῖ κανεὶς νὰ γίνει πρῶτος στὰ μάτια τοῦ Θεοῦ παρὰ στὰ μάτια τῶν ἀνθρώπων. Γιὰ νὰ μᾶς θεωροῦν οἱ ἄνθρωποι μεγάλους πρέπει νὰ ἔχουμε ἐξουσία καὶ χρῆμα. Ἐδῶ δὲν χρειάζεται τίποτα ἀπ’  αὐτά, ἀλλά νὰ εἶσαι ὑπηρέτης ὅλων καὶ θὰ εἶσαι πρῶτος στὰ μάτια τοῦ Θεοῦ. Δὲν εἶναι καθόλου δύσκολο, τὸ μόνο πράγμα ποὺ χρειάζεται νὰ εἶσαι ταπεινὸς τῷ πνεύματι καὶ ἁπλός. Εἶναι ὅμως ἀφάνταστα δύσκολο καὶ μᾶλλον ἀκατόρθωτο γι’  αὐτοὺς ποὺ εἶναι γεμάτοι ὑπερηφάνεια καὶ κενοδοξία.
    Ποιὸς εἶναι ἱκανὸς καὶ μπορεῖ νὰ πραγματοποιήσει στὴν ζωὴ του αὐτὴ τὴν ἐντολὴ τοῦ Χριστοῦ; Μόνο ἄνθρωποι καλόκαρδοι, ἥσυχοι καὶ ἁπλοί, ποὺ δὲν ζητᾶνε καὶ δὲν περιμένουν τίποτα ἀπὸ τοὺς ἄλλους. Αὐτοὶ ὑπηρετοῦν ὅλους καὶ ποτὲ δὲν ἐπιδιώκουν νὰ ἔχουν τὴν πρώτη θέση. Θέλουν πάντα νὰ εἶναι τελευταῖοι. Καὶ ὑπάρχουν πολλοὶ τέτοιοι μεταξὺ τῶν χριστιανῶν. Ἁπλὲς γιαγιάδες, φτωχὲς γυναῖκες καὶ παπποῦδες. Εἶναι ἥσυχοι, φτωχοὶ καὶ πολλὲς φορὲς περιφρονοῦνται ἀπὸ τοὺς ἄλλους. Δὲν σκέφτονται δόξα, τιμή, σεβασμὸ καὶ κοινωνικὴ ἀναγνώριση, ἀλλά ἀθόρυβα κάνουν αὐτὸ ποὺ ζητᾶ ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός. Ὑπάρχουν πολλοὶ ἄνθρωποι ἀσήμαντοι ποὺ δὲν τοὺς γνωρίζει κανεὶς οἱ ὁποῖοι μὲ ὅλη τους τὴ ζωὴ πραγματοποιοῦν αὐτὴ τὴν ἐντολὴ τοῦ Χριστοῦ καὶ κάνουν πραγματικὰ μεγάλο καὶ ἱερό ἔργο. Κάνουν γιὰ τὸν καθένα ὅ,τι μποροῦν, προσπαθοῦν τὸν καθένα νὰ βοηθήσουν καὶ νὰ παρηγορήσουν μὲ καλὸ λόγο. Δὲν μποροῦν νὰ ζοῦν χωρὶς νὰ διακονοῦν, νὰ ἀγαπᾶνε καὶ νὰ σπλαχνίζονται τοὺς συνανθρώπους τους.» (Τά κείμενα τοῦ Ἁγίου Λουκᾶ πού δημοσιεύονται σέ συνέχειες στήν ἱστοσελίδα μας εἶναι παρμένα ἀπό τό ὁμώνυμο βιβλίο τῶν ἐκδόσεων «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»)