Πέμπτη 15 Ἰουλίου 2010
«Ἁγίου Λουκᾶ Ἀρχιεπισκόπου Κριμαίας Λόγοι καί Ὁμιλίες τόμος Β΄»
«Εἰ τὶς θέλει πρῶτος εἶναι, ἔσται πάντων ἔσχατος καὶ πάντων διάκονος» (β)
«Αὐτὴ ἡ ἀγάπη καὶ ἡ εὐσπλαχνία τοὺς πρὸς ὅλους φανερώνει ὅτι τηροῦν τὴν μεγάλη αὐτὴ ἐντολὴ τοῦ Χριστοῦ. Οἱ ἴδιοι ὅμως δὲν δίνουν καθόλου σημασία σ· αὐτὰ ποὺ κάνουν. Δὲν σκέφτονται ὅτι τὸ ἔργο τοὺς εἶναι μεγάλο στὰ μάτια τοῦ Θεοῦ καὶ οὔτε καταλαβαίνουν ὅτι μ· αὐτὸ πραγματοποιοῦν τὴν ἐντολὴ τοῦ Χριστοῦ. Τὸ μόνο ποὺ θέλουν νὰ εἶναι τελευταῖοι καὶ νὰ διακονοῦν ὅλους.
Βλέπετε, εἶναι παρὰ πολὺ μεγάλο καὶ σημαντικὸ αὐτὸ τὸ ἔργο. Στὶς Πράξεις τῶν ἀποστόλων ὑπάρχει μία πολὺ ὡραία διήγηση. «Ἔπι τὸ αὐτὸ δὲ Πέτρος καὶ Ἰωάννης ἀνεβαῖνον εἰς τὸ ἱερὸν ἐπὶ τὴν ὥραν τῆς προσευχῆς τὴν ἐνάτη ν. Καὶ τὶς ἄνηρ χωλὸς ἐκ κοιλίας μητρὸς αὐτοῦ ὑπάρχων ἐβασταζετο, ὁν ἔτιθουν καθ· ἥμεραν πρὸς τὴν θύραν τοῦ ἵερου τὴν λεγομένη ν ὥραιαν τοῦ αἴτειν ἔλεημοσυνην παρὰ τῶν εἴσπορευομενων εἰς τὸ ἱερὸν ὁς ἴδων Πέτρον καὶ Ἰωάννη ν μέλλοντας εἴσιεναι εἰς τὸ ἱερὸν ἤρωτα ἔλεημοσυνην. ἄτενισας δὲ Πέτρος εἰς αὐτὸν σὺν τῷ Ἰωάννῃ εἲπε· βλέψον εἰς ἠμᾶς. ὁ δὲ ἔπειχεν αὐτοῖς προσδοκῶν τί παρ· αὐτῶν λαβεῖν, εἶπε δὲ Πέτρος· ἀργύριον καὶ χρυσίον οὒχ ὑπάρχει μοι· ὁ δὲ ἔχω τουτὸ σοὶ δίδωμι· ἐν τῷ ὀνόματι Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Ναζωραίου ἔγειρε καὶ περιπατεῖ, καὶ πιάσας αὐτὸν τῆς δεξιᾶς χειρὸς ἤγειρε" παραχρήμα δὲ ἔστερεωθησαν αὐτοῦ αἳ βάσεις καὶ τὰ σφυρά. καὶ ἔξαλλομενος ἔστη καὶ περιεπάτει, καὶ εἰσῆλθε σὺν αὐτοῖς εἰς τὸ ἱερὸν περίπατων καὶ ἄλλομενος καὶ αἴνων τὸν Θεόν» (Πρξ. 3, 18).
Γιατί ὁ ἀπόστολος Πέτρος τοῦ εἶπε· «βλέψον εἰς ἠμᾶς»; "Ἤθελε νὰ τὸν κοιτάξει στὰ μάτια γιὰ νὰ δεῖ τὴν καρδιά του. "Ἤθελε νὰ δεῖ ἂν ἔχει πίστη καὶ ἂν εἶναι ἱκανὸς νὰ δεχθεῖ τὸ θαῦμα. Ὁ χωλὸς κοίταξε προσεκτικὰ στὰ μάτια τοῦ ἀποστόλου περιμένοντας ἂπ· αὐτὸν ἐλεημοσύνη. Ἄλλα ὁ Πέτρος ἀντὶ νὰ τοῦ δώσει ἐλεημοσύνη τὸν θεραπεύει στὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ.
«Ἀργύριον καὶ χρυσίον οὒχ ὑπάρχει μοί· ὁ δὲ ἔχω τουτὸ σοὶ δίδωμι». Νὰ προσέχουμε αὐτὰ τὰ λόγια καὶ νὰ τὰ θυμόμαστε καλά. Μὴ νομίζετε ὅτι μόνο μὲ τὸ χρῆμα μποροῦμε νὰ εὔεργετουμε τοὺς ἄλλους, ὅτι μόνο πλούσιοι ἄνθρωποι ἔχουν τὴν δυνατότητα νὰ εἶναι ἐλεήμονες. Ὁ ἅγιος ἀπόστολος Πέτρος μας διδάσκει ὅτι καὶ αὐτὸς ποὺ δὲν ἔχει τίποτα μπορεῖ νὰ δώσει πολλά. Ὅποιοσδηποτε ἄνθρωπος μπορεῖ νὰ δώσει στοὺς ἄλλους πολλά, πάρα πολλά, καὶ αὐτὸς ἀκόμα ποὺ δὲν ἔχει λεφτά, ἂν στὴν καρδιὰ τοῦ ὑπάρχει ἀγάπη, συμπόνια, οἶκτος καὶ εὔσπλαγχνια. Μποροῦμε νὰ τὸ κάνουμε δείχνοντας συμπόνια, προσφέροντας βοήθεια ἡ κάνοντας κάποια ἀπὸ τὰ ἀσήμαντα ἐκεῖνα ἔργα, γιὰ τὰ ὅποια μιλήσαμε παραπάνω. Μποροῦμε μὲ ἔναν καλὸ καὶ ἤπιο λόγο νὰ μαλακώσουμε τὴν σκληρὴ καρδιὰ τοῦ πλησίον μας καὶ μὲ χίλιους δυὸ ἄλλους τρόπους νὰ τὸν βοηθήσουμε, νὰ τὸν φροντίσουμε καὶ νὰ τὸν διακονήσουμε.
Δὲν μποροῦμε ἐμεῖς νὰ προσφέρουμε στοὺς ἄλλους αὐτὸ ποὺ πρόσφερε ὁ ἀπόστολος Πέτρος στὸν δυστυχισμένο χωλό. Δὲν ἔχουμε τέτοια χάρη. Ἄλλα μπορεῖ ὁπωσδήποτε κάθε χριστιανὸς νὰ πεῖ ἕναν καλὸ λόγο στὸν πλησίον του καὶ νὰ τὸν διακονήσει. Νὰ τηροῦμε αὐτὴ τὴν ἐντολὴ τοῦ Χριστοῦ καὶ θὰ εἴμαστε πρῶτοι στὰ μάτια τοῦ Θεοῦ. Ἀμήν.» (Τά κείμενα τοῦ Ἁγίου Λουκᾶ πού δημοσιεύονται σέ συνέχειες στήν ἱστοσελίδα μας εἶναι παρμένα ἀπό τό ὁμώνυμο βιβλίο τῶν ἐκδόσεων «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»)
