09. Χριστούγεννα μέ τόν προφήτη Ἡσαΐα (8-14/12)

Ὅλης τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης κεντρικό θέμα εἶναι ὁ ἐρχομός τοῦ Μεσσία, δηλαδή ἡ ἐνανθρώπηση τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ. Πάρα πολλές προφητεῖες μιλοῦν μέ ἐνάργεια γιά τήν ἔλευσή Του. Νά ἀναφέρουμε μερικές ἀπ᾿ αὐτές: α) Ὅταν ὁ Θεός ἀνήγγειλε τίς συνέπειες τῆς πτώσεως τῶν Πρωτοπλάστων, εἶπε στόν ὄφι: «αὐτός σου τηρήσει κεφαλήν, καί σύ τηρήσεις αὐτοῦ πτέρναν» (Γεν. γ΄ 15). Ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ὁ Υἱός τῆς Παρθένου, θά σοῦ συντρίψει τό κεφάλι, ἐνῶ ἐσύ θά Τοῦ δαγκώσεις μόνο τή φτέρνα. β) Στή διαθήκη πού συνῆψε ὁ Θεός μέ τόν πατριάρχη Ἀβραάμ, τοῦ εἶπε ἐπί λέξει τά ἑξῆς: «Καί ἐνευλογηθήσονται ἐν τῷ σπέρματί σου πάντα τά ἔθνη τῆς γῆς, ἀνθ᾿ ὧν ὑπήκουσας τῆς ἐμῆς φωνῆς» (Γεν. κβ΄ 18). Διαμέσου τοῦ ἀναμάρτητου ἀπογόνου σου, τοῦ Μεσσία Χριστοῦ, θά εὐλογηθοῦν ὅλα τά ἔθνη τῆς γῆς. γ) Ὁ πατριάρχης Ἰακώβ, ὅταν προαισθάνθηκε τόν θάνατό του, κάλεσε τά παιδιά του καί τά εὐλόγησε. Εἶπε στό τέταρτο παιδί του, τόν Ἰούδα: Ἀπό δικό σου ἀπόγονο θά γεννηθεῖ ὁ Χριστός, τόν Ὁποῖο θά περιμένουν μέ μεγάλη ἐλπίδα καί ἔντονη προσδοκία ὅλα τά ἔθνη καί οἱ λαοί τῆς γῆς: «καί αὐτός προσδοκία ἐθνῶν» (Γεν. μθ΄ 10). δ) Ὁ προφήτης Μιχαίας προφητεύει καί τήν κωμόπολη στήν ὁποία θά γεννηθεῖ ὁ Μεσσίας (Μιχ. ε΄ 1-2). Τήν προφητεία του αὐτή τήν ἀναφέρει καί τό κατά Ματθαῖον ἱερό Εὐαγγέλιο: «καί σύ Βηθλεέμ, γῆ Ἰούδα, οὐδαμῶς ἐλαχίστη εἶ ἐν τοῖς ἡγεμόσιν Ἰούδα· ἐκ σοῦ γάρ ἐξελεύσεται ἡγούμενος, ὅστις ποιμανεῖ τὸν λαόν μου τόν Ἰσραήλ» (Ματθ. β΄ 6). Καί σύ, Βηθλεέμ, πού περιλαμβάνεσαι στή χώρα τῆς φυλῆς τοῦ Ἰούδα, ἄν καί φαίνεσαι μικρό χωριό, δέν εἶσαι ὅμως καθόλου ἡ πιό ἀσήμαντη πόλη. Διότι ἀπό σένα θά βγεῖ ἄρχοντας, ὁ Ὁποῖος θά ποιμάνει τόν λαό μου τόν Ἰσραήλ. ε) Στό βιβλίο Βαρούχ προφητεύεται ὅτι ἡ ἐνυπόστατη Σοφία τοῦ Θεοῦ, ὁ Χριστός, «ἐπί τῆς γῆς ὤφθη καί ἐν τοῖς ἀνθρώποις συνανεστράφη (Βαρούχ γ΄ 38). Ὁ ἐνανθρωπήσας Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ φανερώθηκε στή γῆ καί συναναστράφηκε μέ τούς ἀνθρώπους. ς) Ὁ προφήτης Ἀμβακούμ προφητεύει: «ἐν μέσῳ δύο ζῲων γνωσθήσῃ» (Ἀμβ. γ΄ 2). Στό χωρίο αὐτό πολλοί Ἑρμηνευτές βλέπουν τή Γέννηση τοῦ Κυρίου μας σέ σταῦλο καί τήν ἀνάκλισή του σέ φάτνη ἀνάμεσα σέ δύο ζῶα. ζ) Ὁ προφήτης Ἰερεμίας προφητεύει τή σφαγή τῶν νηπίων. Τήν προφητεία αὐτή τήν ἀναφέρει καί τό κατά Ματθαῖον ἱερό Εὐαγγέλιο: «Φωνή ἐν Ραμᾷ ἠκούσθη, θρῆνος καί κλαυθμός καί ὀδυρμός πολύς· Ραχήλ κλαίουσα τά τέκνα αὐτῆς, καί οὐκ ἤθελε παρακληθῆναι, ὅτι οὐκ εἰσίν» (Ματθ. β΄ 18). Φωνή σπαρακτική ἀκούστηκε στό χωριό Ραμά τῆς φυλῆς Βενιαμίν, θρῆνος καί κλάματα καί ὀδυρμός πολύς. Ἡ σύζυγος τοῦ Ἰακώβ Ραχήλ, πού ἦταν ἐκεῖ θαμμένη, κλαίει τά παιδιά της (μέ τό στόμα τῶν ἀπογόνων της μητέρων πού στερήθηκαν τά μικρά τους) καί δέν θέλει μέ κανέναν τρόπο νά παρηγορηθεῖ, διότι τά ἀθῶα αυτά παιδιά δέν ὑπάρχουν πλέον στή ζωή. η) Ὁ προφήτης Ὠσηέ προφητεύει καί τή φυγή Του στήν Αἴγυπτο. Τήν προφητεία αὐτή τήν ἀναφέρει καί τό κατά Ματθαῖον ἱερό Εὐαγγέλιο: «Ἐξ Αἰγύπτου ἐκάλεσα τόν υἱόν μου» (Ματθ. β΄ 15). θ) Ὁ προφήτης Ἡσαΐας προφητεύει ὅτι ὁ Μεσσίας θά προέλθει ἀπό τή ρίζα τοῦ Ἰεσσαί. Ὁ Ἰεσσαί ἦταν πατέρας τοῦ βασιλιᾶ Δαβίδ! «Καί ἔσται ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἡ ρίζα τοῦ ᾿Ιεσσαί καί ὁ ἀνιστάμενος ἄρχειν ἐθνῶν, ἐπ᾿ αὐτῷ ἔθνη ἐλπιοῦσι…» (Ἡσ. ια΄ 10). Τήν ἡμέρα ἐκείνη θά ἐμφανισθεῖ ὁ νεαρός βλαστός ἀπό τή ρίζα τοῦ Ἰεσσαί, ὁ εὐλογημένος ἀπόγονός του, ὁ Μεσσίας· Αὐτός θά ἀναλάβει νά ἐξουσιάζει τά ἔθνη καί σέ Αὐτόν θά στηρίξουν τά ἔθνη κάθε τους ἐλπίδα καί ὁ θρόνος του θά εἶναι ἔνδοξος καί τιμημένος· ι) καί ια): Ἀλλά οἱ ἐναργέστερες προφητεῖες γιά τήν ἐνανθρώπηση τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ εἶναι πάλι ἀπό τόν προφήτη Ἡσαΐα, δύο ἄλλες προφητεῖες, ἡ προφητεία: «Ἰδού ἡ Παρθένος ἐν γαστρί ἕξει…» καί ἡ προφητεία «Παιδίον ἐγεννήθη ἡμῖν…»  Αὐτές τίς δύο τελευταῖες προφητεῖες θά ἀναλύσουμε στό ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα καί στό ἐπίκαιρο θέμα τῶν Χριστουγέννων πού θά κάνουμε σήμερα.

Θά διαβάσουμε τό κείμενο καί τήν ἑρμηνεία τοῦ ἁγιογραφικοῦ Ἀναγνώσματος: Ἡσ. ζ΄ 14-16, καί θά ρωτήσουμε τά Μέλη: Τί προφητεύει αὐτή ἡ προφητεία; (Σκέψεις Μελῶν…) Προφητεύει ὅτι ὁ Μεσσίας α) θά γεννηθεῖ ἀπό παρθένο Κόρη: «ἰδού ἡ παρθένος ἐν γαστρί ἕξει, καί τέξεται υἱόν». Τό ἄρθρο πού προστίθεται στή λέξη «παρθένος»: «ἡ παρθένος» ,ὑποδηλώνει ὅτι δέν ἐννοεῖ νέα πού δέν ἔγινε ἀκόμη σύζυγος, ἀλλά ὑποδηλώνει τήν ἀειπαρθενία τῆς Θεοτόκου: «καί πρό τόκου παρθένος, καί ἐν τόκῳ παρθένος, καί μετά τόκον πάλιν οὖσα παρθένος». β) Αὐτή ἡ Παρθένος θά συλλάβει στά σπλάχνα της καί θά γεννήσει γιό μέ τρόπο ὑπερφυσικό («ἐκ Πνεύματος Ἁγίου»). Γι᾿ αὐτό ὀνομάζεται «σημεῖον» (Ἠσ. ζ΄ 11, 14) ἡ ὑπερφυσική Γέννηση τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ. Εἶναι Γέννηση  μία καί μοναδική. Οὔτε ξανάγινε, οὔτε θά ξαναγίνει ποτέ τέτοια Γέννηση. Ἀπό τά δισεκατομμύρια τῶν γεννήσεων πού ἔχουν συμβεῖ στό παρελθόν καί θά συμβοῦν στό μέλλον, ξεχωρίζει μία, ἡ Γέννηση τοῦ Χριστοῦ. Ἀπό τά δισεκατομμύρια τῶν παιδιῶν πού γεννήθηκαν, ξεχωρίζει ἕνα, ὁ Χριστός. γ) Τό ὄνομά Του θά εἶναι “Ἐμμανουήλ”, πού σημαίνει “ὁ Θεός εἶναι μαζί μας”. Δέν μᾶς λησμόνησε ὁ Θεός. Ἦλθε στή γῆ μας. Εἶναι μαζί μας. Δύο ὀνόματα δόθηκαν στόν Σωτήρα Χριστό. Τό ὄνομα «Ἰησοῦς» πού σημαίνει Σωτήρας καί τό ὄνομα «Ἐμμανουήλ» πού σημαίνει ὁ Θεός εἶναι μαζί μας. Τό ὄνομα «Ἰησοῦς» εἶναι τό πραγματικό ὄνομα τοῦ Κυρίου μας καί τό ὄνομα «Ἐμμανουήλ» εἶναι τό προφητικό. δ) Ὁ Μεσσίας θά γεννηθεῖ μέ τρόπο ὑπερφυσικό καί θά εἶναι τέλειος Θεός καί τέλειος ἄνθρωπος. Τό ὅτι θά εἶναι ἄνθρωπος, ὅπως καί τά ἄλλα παιδιά, ὑποδηλώνεται ἀπό τή φράση: «βούτυρον καί μέλι φάγεται». Τό ὅτι θά εἶναι τέλειος Θεός ὑποδηλώνεται ἀπό τή φράση: «πρίν ἢ γνῶναι αὐτόν ἢ προελέσθαι πονηρά, ἐκλέξεται τό ἀγαθόν». Ὁ Μεσσίας θά εἶναι ἀπολύτως ἀναμάρτητος. Θά προτιμᾶ πάντοτε τό καλό, ἐπειδή δέν θά ἔχει μέσα του τήν κληρονομική ροπή τῶν ἀνθρώπων πρός τό κακό, ἀλλά θά εἶναι ἀναμάρτητος. Τό ὅτι θά προτιμᾶ πάντοτε τό καλό, εἶναι δηλωτικό «τῆς θεότητος αὐτοῦ» καί τῆς ἀναμαρτησίας Του, σημειώνουν οἱ ἱεροί Ἑρμηνευτές.

Ἔπειτα θά διαβάσουμε τό κείμενο καί τήν ἑρμηνεία τῆς δεύτερης προφητείας: Ἡσ. θ΄ 6-7, καί θά ρωτήσουμε τά Μέλη: Τί προφητεύει αὐτή ἡ προφητεία; (Σκέψεις Μελῶν…) α) Μέ τόν διορατικό ὀφθαλμό του 800 χρόνια πρό Χριστοῦ βλέπει ὁ προφήτης Ἡσαΐας τή Γέννηση τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ καί διακηρύσσει μέ ἱερό ἐνθουσιασμό: «Παιδίον ἐγεννήθη ἡμῖν, υἱός καὶ ἐδόθη ἡμῖν». Αὐτό τό Παιδί εἶναι «παιδίον νέον», ἕνα τελείως ξεχωριστό Παιδί, ἕνα Παιδὶ θαυμαστό, παράδοξο, ἀνεπανάληπτο, μοναδικό. Αὐτό τό Παιδί γεννήθηκε γιά μᾶς: «Δι’ ἡμᾶς γάρ ἐγεννήθη παιδίον νέον, ὁ πρό αἰώνων Θεός»! β) Στή συνέχεια ὁ προφήτης Ἡσαΐας γίνεται πιό συγκεκριμένος καί προσδιορίζει τίς ἱκανότητες καί τήν ἀποστολή τοῦ Παιδίου. Λέει ὅτι πάνω στόν ὦμο Του θά ὑπάρχει ἡ ἐξουσία Του καί ἡ δύναμή Του: «οὗ ἡ ἀρχή ἐγενήθη ἐπί τοῦ ὤμου αὐτοῦ». Στή φράση αὐτή οἱ ἱεροί Ἑρμηνευτές βλέπουν πρόρρηση τῆς σταυρικῆς θυσίας τοῦ Κυρίου μας. γ) Ἐπίσης λέει ἡ προφητεία ὅτι τό «Παιδίον» ὀνομάζεται «μεγάλης βουλῆς ἄγγελος», Ἀγγελιαφόρος τῆς μεγάλης καί σωτήριας θεϊκῆς βουλῆς. Ὁ Χριστός εἶναι ὁ Ἀγγελιαφόρος τῆς μεγάλης βουλῆς τοῦ Θεοῦ γιά τή σωτηρία τοῦ κόσμου. Αὐτός ἀνήγγγειλε τό σχέδιο καί τήν ἀπόφαση πού πρό πάντων τῶν αἰώνων πῆρε ὁ Θεός γιά νά μᾶς λυτρώσει ἀπό τήν ἁμαρτία καί τόν θάνατο. δ) Ὀνομάζεται «θαυμαστός σύμβουλος». Διότι Αὐτός γνωρίζει τήν πατρική βουλή, γνωρίζει ὅσα καί ὁ Πατήρ καί μᾶς ἀποκαλύπτει τό θέλημά Του. Μᾶς ὁμιλεῖ, μᾶς διδάσκει καί συμβουλεύει ὅπως κανείς ἄλλος. ε) Ὀνομάζεται «Θεός ἰσχυρός». Διότι εἶναι τέλειος Θεός, παντοδύναμος. Σ’ αὐτό τό Παιδί κατοικεῖ ὅλη ἡ θεότητα!  «ἐν αὐτῷ κατοικεῖ πᾶν τό πλήρωμα τῆς θεότητος σωματικῶς» (Κολασ. β΄ 9).  ς) Ὀνομάζεται «ἐξουσιαστής». Διότι ἐξουσιάζει τά πάντα μέ τή δύναμη πού ἔχει ὡς Θεός. ζ) Ὀνομάζεται «ἄρχων εἰρήνης», Ἀρχηγός τῆς εἰρήνης. Διότι εἰρήνευσε τή γῆ μέ τόν οὐρανό, τόν ἄνθρωπο μέ τόν Θεό. η) Ὀνομάζεται «πατήρ τοῦ μέλλοντος αἰῶνος». Διότι εἶναι ὁ Πατέρας τῆς νέας ἐποχῆς τῆς χάριτος. Ὅπως ὁ Ἀδάμ ὀνομάζεται πατέρας τοῦ παρόντος αἰῶνος, ἔτσι ὁ Χριστός ὀνομάζεται «πατήρ τοῦ μέλλοντος αἰῶνος». Αὐτός πού δημιουργεῖ τήν καινή κτίση, τή νέα πραγματικότητα τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ ἐπί τῆς γῆς. θ) Ἐπίσης προφητεύει ὁ προφήτης Ἡσαΐας ὅτι ἡ βασιλική ἐξουσία τοῦ τεχθέντος Κυρίου θά ἐκτείνεται ἀπεριόριστα σέ ὅλη τήν οἰκουμένη καί ἡ εἰρήνη πού θά φέρει, δέν θά ἔχει τέλος: «καί τῆς εἰρήνης αὐτοῦ οὐκ ἔστιν ὅριον».

Ὁ προάναρχος Θεός γίνεται ἄνθρωπος γιά μᾶς, γιά τόν καθένα προσω­πικά: «Νηπιάζει δι’ ἐμέ ὁ παλαιός τῶν ἡμερῶν». Αὐτή εἶναι ἡ τρισμέγιστη δωρεά τοῦ Θεοῦ, ὁ Ὁποῖος στέλνει στόν κόσμο τόν Υἱό του γιά ὅλους μας καί γιά τόν καθένα χωριστά. Νά τό πιστέψουμε, νά συγκινηθοῦμε, νά δοξάσουμε μαζί μέ τούς ἀγγέλους καί νά προσκυνήσουμε μαζί μέ τούς ποιμένες τῆς Βηθλεέμ τή θεία Γέννηση τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ. Νά προετοιμαζόμαστε, «Βηθλεέμ ἑτοιμάζου», γιά νά γιορτάσουμε ἀληθινά, πνευματικά, πανευφρόσυνα Χριστούγεννα! Χριστούγεννα μέ τόν Χριστό στήν καρδιά μας!

* Ἡ Ἀδελφότης μας «Ὁ Σωτήρ» εὔχεται σέ ὅλα τά Μέλη τῶν Φιλικῶν Κύκλων νά γιορτάσουμε μέ εἰρήνη, ὑγεία καί χαρά ἀληθινά, πνευματικά, πανευφρόσυνα Χριστούγεννα!

*Τό ἑπόμενο θέμα μας θά εἶναι ἀπό τό ἄρθρο «Ὁ Χρόνος ἀλλάζει. Ἐμεῖς;» (Κύριο ἄρθρο Νέου ἔτους) «Ο ΣΩΤΗΡ», τεῦχ. 2344/1.1.2026/σελ. 1-2.