08. Ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ φροντίζει γιά τή σωτηρία ὅλων τῶν πλασμάτων του.

Μεταφορτώσεις

Θέμα για τους κυκλάρχες

Στήν παρούσα συμμελέτη μας θά δοῦμε πῶς προετοίμασε ὁ πάνσοφος καί πανάγαθος Θεός τήν εἴσοδο στήν Ἐκκλησία τοῦ Κορνηλίου, ὁ ὁποῖος, ὅπως εἴδαμε στήν προηγουμένη συμμελέτη μας, δέν ἦταν οὔτε Ἰουδαῖος οὔτε εἰδωλολάτρης. Μέ τήν εἴσοδο τοῦ Κορνηλίου στήν Ἐκκλησία θά ἄνοιγε πλέον ὁ ὁρίζοντας τῆς Ἐκκλησίας πρός τά ἔθνη γιά τή σωτηρία ὅλων τῶν ἀνθρώπων. Θά μελετήσουμε λοιπόν ἕνα ὅραμα πού εἶδε ὁ ἀπόστολος Πέτρος, πού εἶναι πολύ σημαντικό καί διδακτικό.

Μελέτη περικοπῆς: Πράξ ι´ 9-16.
1. Πότε εἶδε τό ὅραμα ὁ ἀπόστολος Πέτρος; Ἐνῶ προσευχόταν στό δῶμα καί καθώς προχωροῦσαν καί πλησίαζαν πρός τό σπίτι, πού τόν φιλοξενοῦσε, οἱ ἀπεσταλμένοι τοῦ Κορνηλίου.

Τό πρῶτο πού διδασκόμαστε ἀπό αὐτό εἶναι ὅτι ὁ Θεός παρακολουθεῖ καί ρυθμίζει τά πάντα. Προετοίμαζε μέ θαυμαστό τρόπο τή συνάντηση τοῦ Ἀποστόλου του καί τῶν ἀπεσταλμένων τοῦ Κορνηλίου, πού ἦταν ἄγνωστοι μεταξύ τους ἕως τότε. Μή νομίσουμε ὅτι ὑπάρχουν μόνο ὅσα βλέπουμε γύρω μας. Ὑπάρχει καί ὁ ἀόρατος Παράγοντας καί Ρυθμιστής τῶν πάντων (βλ. Ψαλ. ρλη´ [138]).

Μήπως σημαίνει δέσμευση τῆς ἐλευθερίας μας τό ὅτι ὁ Θεός εἶναι ὁ ἀόρατος ρυθμιστής τῆς ζωῆς καί ἱστορίας ἀτόμων καί λαῶν; Ὄχι. Γιατί; Διότι δέν γνωρίζει κανείς μας τί ρυθμίζει καί ἐνεργεῖ γι᾿ αὐτόν ὁ Θεός. Οὔτε ὁ Κορνήλιος οὔτε ὁ ἀπόστολος Πέτρος γνώριζαν τά σχέδια καί τίς κινήσεις τοῦ Θεοῦ. Ὁ καθένας μας ἐνεργεῖ καί κινεῖται ἐλεύθερα. Πῶς φαίνεται αὐτό; Ἀπό τό ὅτι κάνουμε πράξεις ἀντίθετες πρός τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ὁ Θεός, παραδείγματος χάριν, δέν θέλει νά αὐτοκτονήσει καί νά κολάζεται αἰώνια ἕνας ἄνθρωπος. Φέρνει στή ζωή του περιστάσεις καί πρόσωπα γιά νά τόν βοηθήσει, ὥστε νά ἐνεργήσει ὀρθά ὁ ἄνθρωπος αὐτός, τόν ὁποῖο θέλει αἰώνια εὐτυχισμένο πλησίον Του στή Βασιλεία Του. Παρόλα αὐτά αὐτός κόβει μόνος του τό νῆμα τῆς ζωῆς του καί γίνεται αἰώνιο θύμα τοῦ Σατανᾶ.

Ὁ Θεός ἐπίσης φέρνει περιστάσεις καί πρόσωπα στή ζωή κάποιου, μέ τά ὁποῖα θέλει νά τόν ὁδηγήσει στή μετάνοια καί σωτηρία. Καί βλέπει καί γνωρίζει τήν ἐξέλιξη τῆς ὑποθέσεως. Δέν παρεμβαίνει ὅμως στή θέληση τοῦ ἀνθρώπου, ὁ ὁποῖος κάνοντας κακή χρήση τῆς ἐλευθερίας του καί ἐνεργώντας ἐλεύθερα ἀπομακρύνεται ἀπό τόν δρόμο τῆς σωτηρίας. Δέν πειθαναγκάζει κανέναν ὁ Θεός, διότι σέβεται τήν ἐλευθερία πού μᾶς χάρισε.

2. Ποιό ὅραμα εἶδε ὁ ἀπόστολος Πέτρος;

Εἶδε ἕνα σεντόνι πού κατέβαινε ἀπό τούς οὐρανούς, γεμάτο μέ ζῶα ἥμερα καί ἄγρια, μέ ἑρπετά καί μέ πουλιά. Ἄκουσε καί μιά φωνή ἀπό τόν οὐρανό, καθώς ἦταν πεινασμένος, πού τόν πρόσταξε νά σφάξει ἕνα ἀπό τά ζῶα αὐτά, ὁποιοδήποτε, καί νά τό φάει.

Γιατί ἀντέδρασε ὁ Ἀπόστολος στή φωνή, πού τοῦ ἔλεγε νά φάει ὁποιοδήποτε ζῶο; Διότι γνώριζε τόν Μωσαϊκό Νόμο, πού ἔκανε διάκριση τῶν ζώων σέ καθαρά καί μή καθαρά, καί ὅπως ὅριζε ὁ Νόμος αὐτός, οὐδέποτε ἔφαγε μή καθαρό ζῶο. Στό 11ο κεφάλαιο τοῦ βιβλίου τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης πού λέγεται «Λευϊτικόν» γίνεται λεπτομερής ἀναφορά στά μή καθαρά καί στά καθαρά ζῶα. Τά μή καθαρά ζῶα δέν ἔπρεπε νά τρώγονται.

Ποιός ἄραγε ἦταν ὁ σκοπός τῆς διακρίσεως αὐτῆς τῶν ζώων; Ἡ παιδαγωγία τῶν Ἑβραίων, γιά νά μείνουν ἀνεπηρέαστοι ἀπό τή ζωή καί τά ἤθη τῶν εἰδωλολατρῶν. Ἄν ἔτρωγαν ὅ,τι ἔτρωγαν καί οἱ εἰδωλολάτρες, θά γίνονταν ἕνα μέ αὐτούς καί θά ἔχαναν τήν καθαρότητά τους· δέν θά ἦταν πλέον ὁ ἐκλεκτός λαός τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ.

Ἡ παιδαγωγική αὐτή διάκριση τῶν ζώων εἶχε ἄραγε τήν ἀξία της; Ἀσφαλῶς. Ἐκεῖνος ἄλλωστε πού τήν καθόρισε ἦταν ὁ πάνσοφος Θεός, ὁ Παιδαγωγός τῆς Οἰκουμένης. Μέ τόν τρόπο αὐτό οἱ ἀκαλλιέργητοι πνευματικά Ἑβραῖοι ἀσκοῦνταν στήν ἐγκράτεια καί στήν ὑπακοή στό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ἀνῆκε ὅμως ἡ παιδαγωγία αὐτή στήν ἐποχή τῆς «σκιᾶς τοῦ νόμου». Ἦταν προσωρινή καί προετοίμαζε γιά τήν οὐσιαστική ἄσκηση καί παράδοση τῶν ψυχῶν τῶν ἀνθρώπων στό θέλημα τοῦ Θεοῦ διά τοῦ φωτός τοῦ Εὐαγγελίου (βλ. Γαλ. γ´ 23-26).

Ὅταν ἦλθε «τό πλήρωμα τοῦ χρόνου» καί ἀποκάλυψε ὁ Θεός, μέσῳ τοῦ ἐνανθρωπήσαντος Μονογενοῦς Υἱοῦ Του πλῆρες τό θέλημά Του, συμπληρώνοντας τήν ἕως τότε ἀπο­κάλυψη τοῦ θελήματός Του, καταργήθηκε αὐτή ἡ διάκριση τῶν ζώων σέ καθαρά καί ἀκάθαρτα. Τό τονίζει μέ ἔμφαση ἕνας βαθύς γνώστης καί πιστός τηρητής ἀλλά καί ὑπερασπιστής τοῦ ἕως τότε Νόμου τοῦ Θεοῦ. Θυμάστε τί γράφει σχετικά μέ τό θέμα αὐτό ὁ ἀπόστολος Παῦλος; «Πᾶν κτίσμα Θεοῦ καλόν, καί οὐδέν ἀπόβλητον μετά εὐχαριστίας λαμβανόμενον» (Α´ Τιμ. δ´ 4). Ὅλα τά κτίσματα τοῦ Θεοῦ εἶναι καλά· τίποτε δέν εἶναι ἀκάθαρτο καί ἄξιο νά πεταχθεῖ στά σκουπίδια.

Τί μποροῦμε νά σκεφθοῦμε ὡς πρός τήν κατάργηση τῆς διακρίσεως τῶν ζώων σέ καθαρά καί ἀκάθαρτα; Πρωτίστως νά δοξάζουμε τόν Θεό γιά τό πνεῦμα τῆς ἐλευθερίας πού μᾶς χάρισε μέσῳ τῆς Καινῆς Διαθήκης. Σκεφθῆτε πόσο δύσκολη θά ἦταν ἡ ζωή μας, ἐάν ἴσχυε αὐτός ὁ ζυγός τῆς διακρίσεως τῶν τροφῶν! Οἱ Ἑβραῖοι καί οἱ Μωαμεθανοί, πού δέν φωτίζονται ἀπό τό φῶς τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Χριστοῦ, διατηροῦν αὐτή τή διάκριση τῶν τροφῶν καί σήμερα.

Ἄραγε ἡ κατάργηση τῆς διακρίσεως τῶν ζώων σημαίνει ἀσυδοσία; Ὄχι, διότι μέ τόν θεόσδοτο θεσμό τῆς νηστείας περιορίζεται καί πάλι ἡ ὄρεξή μας. Καί παιδαγωγούμαστε γιά τήν ἀποκοπή τοῦ θελήματός μας καί γιά τήν ἄσκηση τῆς θελήσεώς μας. Αὐτό δέ πού δέν ἦταν σέ θέση νά τό ἐννοήσουν τότε οἱ ἀκαλλιέργητοι Ἑβραῖοι κατανοεῖται καί ἐφαρμόζεται πλέον μέ τή Χάρι τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Ἐσταυρωμένου.

3. Ποιό μήνυμα μετέδιδε ὁ Θεός στόν ἀπόστολο Πέτρο μέ τό ὅραμα αὐτό; Ὅτι δέν ἔπρεπε νά θεωρεῖ ἀκάθαρτο καί ἀνάξιο νά γίνει μέλος τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ κανέναν ἄνθρωπον. Σέ λίγο θά ἔφθαναν οἱ ὑπηρέτες τοῦ Κορνηλίου καί θά τοῦ ζητοῦσαν νά ἐπισκεφθεῖ τόν κύριό τους, πράγμα πού δέν ἔπρεπε νά ἀρνηθεῖ ὁ Πέτρος. Οὔτε ἔπρεπε νά γίνει ἡ προσήλωσή του σέ μιά προσωρινή διάταξη τοῦ Μωσαϊκοῦ Νόμου, πού ἀπαγόρευε τίς σχέσεις Ἰουδαίων μέ εἰδωλολάτρες, ἐμπόδιο στό σχέδιο τοῦ Θεοῦ γιά τή σωτηρία ὅλων τῶν ἀνθρώπων.

Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι εἶναι πλάσματα τοῦ Θεοῦ μέ ἴσα δικαιώματα στήν ἀγάπη του καί στή Βασιλεία του. Γιά ὅλους ἔχυσε τό Πανάγιο Αἷμα του ὁ Θεάνθρωπος στόν Γολγοθᾶ. Θυμάστε σχετικά χωρία τῆς Καινῆς Διαθήκης, πού τονίζουν αὐτή τήν ἀλήθεια; «…οὐκ ἔνι Ἰουδαῖος οὐδέ Ἕλλην, οὐκ ἔνι δοῦλος οὐδέ ἐλεύθερος, οὐκ ἔνι ἄρσεν καί θῆλυ· πάντες γάρ ὑμεῖς εἷς ἐστέ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ» (Γαλατ. γ´ 28). Ὁ Θεός «πάντας ἀνθρώπους θέλει σωθῆναι καί εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν, εἷς γάρ Θεός, εἷς καί μεσίτης Θεοῦ καί ἀνθρώπων, ἄνθρωπος Ἰησοῦς Χριστός» (Α´ Τιμ. β´ 4-5). Καί κυρίως ἡ τελευταία ἐντολή τοῦ Θεανθρώπου, πρίν ἀναληφθεῖ στούς οὐρανούς: «…πορευθέντες εἰς τόν κόσμον ἅπαντα κηρύξατε τό εὐαγγέλιον πάσῃ τῇ κτίσει» (Μαρκ. ιστ´15).

Νά σκεφθοῦμε κάπως καλύτερα τή σημασία τοῦ μηνύματος αὐτοῦ τοῦ ὁράματος τοῦ Πέτρου. Τί σημαίνει αὐτό γιά μᾶς; Ἐάν ἔγιναν Χριστιανοί καί μέλη τῆς Ἐκκλησίας οἱ πρόγονοί μας Ἕλληνες καί ἀπολαμβάνουμε τά ὅσα χαρίζει ὁ Θεός διά τῆς Ἐκκλησίας, ὀφείλεται σ᾿ αὐτό πού ἤθελε νά διδάξει τόν ἀπόστολο Πέτρο ὁ Θεός μέ τό ὅραμα αὐτό. Χωρίς αὐτό θά ἤμασταν ἀκόμη εἰδωλολάτρες, λάτρεις τῶν ψευδοθεῶν τοῦ Ὀλύμπου.

Ἀλλά καί ἡ ἱεραποστολή τῆς Ἐκκλησίας μας, πού μεταλαμπαδεύει τό ἀκοίμητο φῶς τοῦ Εὐαγγελίου σ᾿ ὅλα τά πλάτη καί μήκη τῆς γῆς μέ τόν ζῆλο καί τήν αὐταπάρνηση τῶν θαυμαστῶν ἱεραποστόλων, στό ὅραμα αὐτό ἔχει τήν ἁγιογραφική δικαίωσή της. Νά δοξάζουμε τόν Θεό γιά τό ἄνοιγμα τῆς Ἐκκλησίας πρός ὅλο τόν κόσμο.

ΣΥΝΘΗΜΑ: Ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ φροντίζει γιά τή σωτηρία ὅλων τῶν πλασμάτων του.