Βεβήλωση τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παναγίας Σουμελᾶ τοῦ Πόντου

Σὲ ἀκόμα μία προκλητικὴ ἐνέργεια ἔναντι τῶν πανίερων σεβασμάτων τῆς χριστιανικῆς Ἀνατολῆς προέβησαν οἱ τουρκικὲς ἀρχές, μὲ τὴ χορήγηση γιὰ τουριστικοὺς λόγους ἄδειας σὲ μουσικὸ συγκρότημα, προκειμένου νὰ παραχθεῖ βίντεο μέσα στὸ πανάρχαιο μνημεῖο τῆς Ὀρθοδοξίας στὸν Πόντο, τὴν παλαίφατη ἰστορικὴ Μονὴ τῆς Παναγίας Σουμελᾶ. Στὸ βίντεο παρουσιάζονται χορευτὲς νὰ τραγουδοῦν καὶ νὰ χορεύουν ἄσεμνα, κάτω μάλιστα ἀπὸ τὸν ἦχο τῆς καμπάνας τοῦ ἱεροῦ ναοῦ τῆς Μονῆς.

Οἱ διαμαρτυρίες γιὰ τὴ νέα αὐτὴ βεβήλωση τοῦ ἱεροῦ μνημείου, ποὺ ἔρχεται μάλιστα νὰ προστεθεῖ στὶς ἄλλες μέχρι τώρα προσβλητικὲς ἐνέργειες ἀπὸ τὶς τουρκικὲς ἀρχές, μὲ τὴ μετατροπὴ σὲ τζαμὶ τῆς Ἁγίας Σοφίας καὶ τῆς Μο­νῆς τῆς Χώρας Κωνσταντινουπόλεως, ἀλλὰ καὶ τῆς Ἁγίας Σοφίας Τραπεζοῦντος, ὑπῆρξαν ἄμεσες καὶ καταιγιστικὲς ἀπὸ διάφορες κατευθύνσεις: Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος ἀπέστειλε ἐπιστολὴ διαμαρτυρίας πρὸς τὸν Ὑπουργὸ Πολιτισμοῦ καὶ Τουρισμοῦ τῆς Τουρκίας. Τὸ Ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν τῆς Ἑλλάδος ἐξέδωσε ἀνακοινωθέν, στὸ ὁποῖο κάνει λόγο γιὰ «βεβήλωση τοῦ Μνημείου αὐτοῦ» καὶ «εἰκόνες προσβλητικές», οἱ ὁποῖες «ἔρχον­ται νὰ προσ­τεθοῦν σὲ σειρὰ ἐνεργειῶν τῶν τουρκικῶν ἀρχῶν εἰς βάρος Μνημείων τῆς Παγκόσμιας Πολιτιστικῆς Κληρονομιᾶς». Ἐπιπλέον ἡ Διαρκὴς Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος μὲ ἀνακοίνωσή της ἐξέφρασε «τὴν ἔντονη διαμαρτυρία της γιὰ τὴ βεβήλωση τοῦ ἱεροῦ χώρου τῆς ἱστορικῆς Μονῆς». Παρομοίως ἐξεφράσθησαν τόσο ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερώνυμος, ὅσο καὶ ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δράμας κ. Παῦλος.

Βαθιὰ ἱκανοποίηση ὁμολογουμένως προξενοῦν οἱ δηλώσεις, στὶς ὁποῖες προέβη ἡ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας κ. Σακελλαροπούλου ἐγκαινιάζοντας ἔκθεση τῆς Ἐκκλησίας στὸ Βυζαντινὸ καὶ Χριστιανικὸ Μουσεῖο Ἀθηνῶν. Ἡ κυρία Πρόεδρος εἶπε μεταξὺ ἄλλων: «Τὸ Βυζαντινὸ Μουσεῖο εἶναι τόπος τέχνης καὶ μνήμης, κιβωτὸς ὄχι μόνο ἁπλῶν τεχνουργημάτων ποὺ γέννησε ἡ θρησκευτικὴ πίστη, ἀλλὰ καὶ ἐθνικῶν συμβόλων. Ὅπως ἡ εἰκόνα τῆς Παν­αγίας Σουμελᾶ, τὴν ὁποία μνημονεύω σήμερα, συγκλονισμένη ἀπὸ τὴν πρόσφατη βεβήλωση αὐτοῦ τοῦ Μνημείου Παγκόσμιας Πολιτιστικῆς Κληρονομιᾶς – μιὰ εἰκόνα ποὺ ὁ Ἑλληνισμός, καὶ ἰδίως ὁ ποντιακός, θεωρεῖ κομμάτι ἀναπόσπαστο τῆς ταυτότητάς του, ἀφοῦ ἀπεικονίζει τὴ Μητέρα τοῦ Θεοῦ, ὁδηγήτρια καὶ προστάτιδά του στὶς ὀδυνηρὲς περιπέτειες τοῦ ξεριζωμοῦ καὶ τῆς προσφυγιᾶς».

Μὲ συγκίνηση καὶ ἀνακούφιση δεχθήκαμε τὶς ἄμεσες αὐτὲς καὶ πηγαῖες ἀπὸ μία πληγωμένη ἐθνικὴ καὶ θρησκευτικὴ συνείδηση ἀντιδράσεις τῶν ἀρχῶν τοῦ τόπου μας. Πρέπει ὅμως νὰ γίνει ἀντιληπτὸ ὅτι χρόνια τώρα αὐτὴ ἡ συντηρητικὴ πολιτικὴ ἔναντι τῆς γείτονος χώρας σχετικὰ μὲ τὰ θέματα αὐτὰ δὲν ἔχει δυστυχῶς τὴν ἁρμόζουσα ἀνταπόκριση· μᾶλλον τὸ ἀντίθετο. Αὐτὸ πρέπει ὁπωσδήποτε νὰ ἀπασχολήσει τοὺς ἐδῶ ἰθύνον­τες, ὥστε νὰ ἀρχίσουν κάποτε ἐπιτέλους νὰ λαμβάνονται στὰ σοβαρὰ οἱ διαμαρτυρίες καὶ οἱ προειδοποιήσεις μας.