Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα (20/7)

Εὐαγγέλιον: τοῦ προφήτου, Παρ. α΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Λουκ. δ΄ 22-30)

22 καὶ πάντες ἐμαρτύρουν αὐτῷ καὶ ἐθαύμαζον ἐπὶ τοῖς λόγοις τῆς χάριτος τοῖς ἐκπορευομένοις ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ καὶ ἔλεγον· οὐχ οὗτός ἐστιν ὁ υἱὸς Ἰωσήφ; 23 καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· πάντως ἐρεῖτέ μοι τὴν παρα­βολὴν ταύτην· ἰατρέ, θερά­πευσον σεαυτόν· ὅσα ἠκούσαμεν γενόμενα ἐν τῇ Καπερναούμ, ποίησον καὶ ὧ­­δε ἐν τῇ πατρίδι σου. 24 εἶπε δέ· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι οὐδεὶς προφήτης δεκτός ἐστιν ἐν τῇ πατρίδι αὐτοῦ. 25 ἐπ᾿ ἀληθείας δὲ λέγω ὑ­­­μῖν, πολλαὶ χῆραι ἦσαν ἐν ταῖς ἡμέραις Ἠλιοὺ ἐν τῷ Ἰσραήλ, ὅτε ἐκλείσθη ὁ οὐ­­ρανὸς ἐπὶ ἔτη τρία καὶ μῆνας ἕξ, ὡς ἐγένετο λιμὸς μέγας ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν, 26 καὶ πρὸς οὐδεμίαν αὐ­τῶν ἐπέμφθη Ἠλίας εἰ μὴ εἰς Σάρεπτα τῆς Σιδωνίας πρὸς γυναῖκα χήραν. 27 καὶ πολλοὶ λεπροὶ ἦσαν ἐπὶ Ἐλισαίου τοῦ προφή­του ἐν τῷ Ἰσραήλ, καὶ οὐδεὶς αὐτῶν ἐκαθαρίσθη εἰ μὴ Νεεμὰν ὁ Σύρος. 28 καὶ ἐπλήσθησαν πάντες θυμοῦ ἐν τῇ συναγωγῇ ἀκούοντες ταῦτα, 29 καὶ ἀναστάντες ἐξέβαλον αὐτὸν ἔξω τῆς πόλεως καὶ ἤγαγον αὐτὸν ἕως ὀφρύος τοῦ ὄρους, ἐφ᾿ οὗ ἡ πόλις αὐτῶν ᾠκοδόμητο, εἰς τὸ κατακρημνίσαι αὐτόν. 30 αὐτὸς δὲ διελθὼν διὰ μέσου αὐτῶν ἐπορεύετο.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

22 Καί ὅλοι ὅσοι ἄκουσαν τήν ἐξήγηση τῆς προφητείας πού στή συνέχεια ἔκανε ὁ Ἰησοῦς, ὁμολογοῦσαν ὅτι κήρυξε ἐξαίρετα. Καί ἀποροῦσαν γιά τά λόγια πού ἔβγαιναν ἀπό τό στόμα του καί ἦταν γεμάτα μέ θεία χά­­ρη καί γλυκύτητα· κι ἔλεγαν: Περίεργο! Δέν εἶναι αὐ­τός ὁ γιός τοῦ Ἰωσήφ, πού μέχρι χθές ἐργα­ζό­ταν σάν ἕνας ἀπό μᾶς; 23 Ὁ Ἰησοῦς τούς εἶπε: Ὁπωσδήποτε θά μοῦ πεῖτε τήν πα­­­ροιμία αὐτή: Γιατρέ, θεράπευσε τόν ἑαυτό σου. Ὑπό­σχε­σαι νά μᾶς θεραπεύσεις ἀπό τίς ἀθλιότητές μας. Θε­ράπευσε τήν ἀσημότητά σου καί στήριξε τή θέση καί τό κύρος σου πρῶτα στήν πατρίδα σου. Κά­νε κι ἐδῶ ὅσα θαύματα ἀκούσαμε ὅτι ἔκανες στήν Κα­­περναούμ. 24 Ἀλλά ὁ Ἰησοῦς τούς εἶπε: Ἀληθινά σᾶς λέω ὅτι κανέναν προφήτη δέν ὑποδέχονται μέ τήν πρέπουσα τιμή στήν πατρίδα του. 25 Σᾶς λέω ἐπίσης ἀληθινά ὅτι πολλές χῆρες ὑπῆρχαν τήν ἐποχή τοῦ Ἠλία στό ἰσραηλιτικό ἔθνος, ὅταν κλείστηκε ὁ οὐρανός καί δέν ἔβρεξε γιά τρία χρόνια καί ἕξι μῆνες, καί εἶχε πέσει τότε μεγάλη πείνα σ’ ὅλη τή γῆ τῆς Παλαιστίνης· 26 ὁ Θεός ὅμως σέ καμία ἀπ’ αὐτές τίς γυναῖκες τῶν Ἰουδαίων δέν ἔστειλε τόν Ἠλία παρά μόνο στά Σάρε­πτα τῆς Σιδωνίας σέ μιά γυναίκα χήρα, ξένη καί ἄγνωστη σ’ αὐτόν. 27 Καί πολλοί λεπροί ὑπῆρχαν στό ἰσραηλιτικό ἔθνος τήν ἐποχή τοῦ προφήτη Ἐλισαίου· κανείς ὅμως ἀπ’ αὐτούς δέν καθαρίστηκε ἀπό τή λέπρα του παρά μόνον ὁ Νεεμάν ὁ Σύρος, πού ἦλθε ἀπό χώρα μακρινή γιά νά βρεῖ τόν Ἐλισαῖο. 28 Κι ὅλοι μέσα στή συναγωγή κυριεύτηκαν ἀπό θυμό, ὅταν ἄκουσαν αὐτά πού τούς εἶπε ὁ Κύριος, 29 καί κυριευμένοι ἀπό τήν παραφορά τους σηκώθηκαν καί τόν ἔβγαλαν ἔξω ἀπό τήν πόλη καί τόν ἔφεραν μέχρι τήν ἄκρη κάποιου ὑψώματος τοῦ βουνοῦ πάνω στό ὁποῖο ἦταν χτισμένη ἡ πόλη τους, γιά νά τόν ρίξουν κάτω στό γκρεμό. 30 Αὐτός ὅμως μέ τρόπο θαυμαστό πέρασε ἀνάμεσά τους κι ἔφυγε.