Ἀπόστολος: τῶν Ἁγίων, 1 Νοεμ. (Α΄ Κορ. ιβ΄ 27-ιγ΄ 8)
27 Ὑμεῖς δέ ἐστε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη ἐκ μέρους. 28 Καὶ οὓς μὲν ἔθετο ὁ Θεὸς ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ πρῶτον ἀποστόλους, δεύτερον προφήτας, τρίτον διδασκάλους, ἔπειτα δυνάμεις, εἶτα χαρίσματα ἰαμάτων, ἀντιλήψεις, κυβερνήσεις, γένη γλωσσῶν. 29 μὴ πάντες ἀπόστολοι; μὴ πάντες προφῆται; μὴ πάντες διδάσκαλοι; μὴ πάντες δυνάμεις; 30 μὴ πάντες χαρίσματα ἔχουσιν ἰαμάτων; μὴ πάντες γλώσσαις λαλοῦσι; μὴ πάντες διερμηνεύουσι; 31 ζηλοῦτε δὲ τὰ χαρίσματα τὰ κρείττονα. καὶ ἔτι καθ᾿ ὑπερβολὴν ὁδὸν ὑμῖν δείκνυμι.
ιγ΄ 1 Ἐὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον. 2 καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰ μυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν, καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν, ὥστε ὄρη μεθιστάνειν, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδέν εἰμι. 3 καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου, καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμά μου ἵνα καυθήσομαι, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδὲν ὠφελοῦμαι. 4 Ἡ ἀγάπη μακροθυμεῖ, χρηστεύεται, ἡ ἀγάπη οὐ ζηλοῖ, ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται, οὐ φυσιοῦται, 5 οὐκ ἀσχημονεῖ, οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς, οὐ παροξύνεται, οὐ λογίζεται τὸ κακόν, 6 οὐ χαίρει ἐπὶ τῇ ἀδικίᾳ, συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ· 7 πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ἐλπίζει, πάντα ὑπομένει. 8 ἡ ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
27 Ἐσεῖς λοιπόν οἱ Χριστιανοί εἶστε σῶμα Χριστοῦ καί μέλη, πού ὁ καθένας σας ἀνάλογα μέ τό χάρισμά του ἔχει μία θέση καί κάποιο μέρος στή ζωή τοῦ συνόλου. 28 Καί βέβαια ὁ Θεός τοποθέτησε στήν Ἐκκλησία τόν καθένα στήν ὁρισμένη του θέση. Στήν πρώτη θέση τούς Ἀποστόλους, στή δεύτερη τούς προφῆτες, στήν τρίτη τούς διδασκάλους. Ἔπειτα ἄλλους τούς ἔθεσε νά κάνουν κάθε εἴδους θαύματα, ἄλλους νά ἔχουν χαρίσματα θεραπειῶν, χαρίσματα προστασίας τῶν ὀρφανῶν, τῶν χηρῶν, τῶν φτωχῶν, τῶν κάθε εἴδους ἀσθενῶν· χαρίσματα διακυβερνήσεως καί διοικήσεως μέσα στήν Ἐκκλησία· χαρίσματα διαφόρων γλωσσῶν. 29 Στόν καθένα ὁ Κύριος ἔδωσε τό δικό του χάρισμα. Μήπως ὅλοι εἶναι Ἀπόστολοι; Μήπως ὅλοι εἶναι προφῆτες; Μήπως ὅλοι εἶναι διδάσκαλοι; Μήπως ὅλοι ἔχουν θαυματουργικά χαρίσματα; 30 Μήπως ὅλοι ἔχουν χαρίσματα θεραπειῶν; Μήπως ὅλοι μιλοῦν γλῶσσες; Μήπως ὅλοι ἔχουν τό χάρισμα νά διερμηνεύουν γλῶσσες; 31 Ἐπιδιώκετε λοιπόν μέ ζῆλο τά χαρίσματα πού φέρνουν μεγαλύτερη ὠφέλεια, καί γι’ αὐτό εἶναι καί ἀνώτερα. Καί τώρα σᾶς δείχνω ἕναν πολύ ἀνώτερο ἀκόμη δρόμο, καί μέσο ἔξοχο καί ὑπέροχο, μέ τό ὁποῖο ἀποκτῶνται τά καλύτερα χαρίσματα. Καί τό μέσο αὐτό εἶναι ἡ ἀγάπη.
ιγ΄ 1 Ἐάν ὑποθέσουμε ὅτι μιλῶ τίς γλῶσσες τῶν ἀνθρώπων καί τῶν ἀγγέλων, δέν ἔχω ὅμως ἀγάπη, μοιάζω μέ τόν ἄψυχο χαλκό πού βουΐζει ὅταν τόν χτυποῦν, ἤ μέ τό κύμβαλο πού βγάζει μεγάλο θόρυβο χωρίς κάποια σημασία. 2 Κι ἄν ἔχω τό χάρισμα τῆς προφητείας καί γνωρίζω ὅλα τά μυστικά σχέδια τῶν βουλῶν τοῦ Θεοῦ καί ἔχω ὅλη τή γνώση πού μπορεῖ νά ἀποκτήσει ὁ ἄνθρωπος, κι ἄν ἔχω ὅλη τήν πίστη, ὥστε νά μετακινῶ ἀκόμη καί βουνά, δέν ἔχω ὅμως ἀγάπη, δέν εἶμαι τίποτε. 3 Κι ἄν διαθέσω ὅλα τά ὑπάρχοντά μου γιά νά θρέψω μέ ψωμιά τούς φτωχούς, κι ἄν παραδώσω τό σῶμα μου γιά νά καῶ, δέν ἔχω ὅμως ἀγάπη, δέν ὠφελοῦμαι σέ τίποτε ἀπό τίς θυσίες αὐτές. 4 Ἐκεῖνος πού ἔχει ἀγάπη εἶναι μεγαλόψυχος, ἀνεκτικός καί μέ πλατιά καρδιά· γίνεται εὐεργετικός καί ὠφέλιμος. Ἐκεῖνος πού ἔχει ἀγάπη δέν φθονεῖ, δέν ξυπάζεται καί δέν φέρεται μέ ἀλαζονεία καί αὐθάδεια· δέν φουσκώνει ἀπό οἴηση καί ὑπερηφάνεια· 5 δέν κάνει τίποτε τό ἄσχημο, δέν ζητᾶ τά δικά του συμφέροντα, δέν ἐρεθίζεται ἀπό θυμό καί ὀργή, δέν σκέπτεται ποτέ κακό ἐναντίον τοῦ ἄλλου, οὔτε λογαριάζει τό κακό πού ἔπαθε ἀπ’ αὐτόν. 6 Δέν χαίρεται ὅταν βλέπει νά γίνεται κάτι ἄδικο, χαίρεται ὅμως ὅταν βλέπει τήν ἀλήθεια νά ἐπικρατεῖ. 7 Σκεπάζει ὅλες τίς ἐλλείψεις τοῦ ἄλλου καί δέν τόν διαπομπεύει γι’ αὐτές· σχηματίζει εὐνοϊκή πεποίθηση σέ ὅλα γι’ αὐτόν πού ἀγαπᾶ. Κι ὅταν βρίσκεται μπροστά σέ παρεκτροπές τοῦ ἄλλου, ἐλπίζει ὅτι ἀπ’ ὅλες αὐτές θά διορθωθεῖ· σ’ ὅλα δείχνει ὑπομονή γιά τόν συνάνθρωπό του. 8 Ἡ ἀγάπη δέν ξεπέφτει ποτέ, ἀλλά μένει πάντοτε ἀληθινή καί ἰσχυρή, ἀκόμη καί μετά τό θάνατό μας.
