Τρίτη 1 Ὀκτωβρίου

02 triti

Προκείμενον καὶ ᾿Απόστολος: τοῦ ἁγίου, 1 ᾿Οκτ. (Πρξ. θ΄ 10-18)

10 Ἦν δέ τις μαθητὴς ἐν Δαμασκῷ ὀνόματι Ἀνανίας, καὶ εἶπε πρὸς αὐτὸν ὁ Κύριος ἐν ὁράματι· Ἀνανία. ὁ δὲ εἶπεν· ἰδοὺ ἐγώ, Κύριε· 11 ὁ δὲ Κύριος πρὸς αὐτόν· ἀναστὰς πορεύθητι ἐπὶ τὴν ρύμην τὴν καλουμένην εὐ­θεῖαν καὶ ζήτησον ἐν οἰ­κίᾳ Ἰούδα Σαῦλον ὀνόματι Ταρσέα· ἰδοὺ γὰρ προσεύχεται, 12 καὶ εἶδεν ἐν ὁράματι ἄν-δρα ὀνόματι Ἀνανίαν εἰ­σ-ελ­θόντα καὶ ἐπιθέντα αὐ­τῷ χεῖρα, ὅπως ἀναβλέ­ψῃ. 13 ἀπεκρίθη δὲ Ἀνανίας· Κύριε, ἀκήκοα ἀπὸ πολλῶν περὶ τοῦ ἀνδρὸς τούτου, ὅσα κακὰ ἐποίησε τοῖς ἁγίοις σου ἐν Ἱερουσαλήμ· 14 καὶ ὧδε ἔχει ἐξουσίαν παρὰ τῶν ἀρχιερέων δῆσαι πάντας τοὺς ἐπικαλου­μέ­νους τὸ ὄνομά σου. 15 εἶπε δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ Κύριος· πορεύου, ὅτι σκεῦος ἐκλογῆς μοί ἐστιν οὗτος τοῦ βαστάσαι τὸ ὄνομά μου ἐνώπιον ἐθνῶν καὶ βασιλέων υἱῶν τε Ἰσραήλ· 16 ἐγὼ γὰρ ὑποδείξω αὐτῷ ὅσα δεῖ αὐτὸν ὑπὲρ τοῦ ὀνόματός μου παθεῖν. 17 Ἀπῆλθε δὲ Ἀνανίας καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὴν οἰκίαν, καὶ ἐπιθεὶς ἐπ᾿ αὐτὸν τὰς χεῖρας εἶπε· Σαοὺλ ἀδελφέ, ὁ Κύριος ἀπέσταλκέ με, Ἰησοῦς ὁ ὀφθείς σοι ἐν τῇ ὁδῷ ᾗ ἤρχου, ὅπως ἀναβλέψῃς καὶ πλησθῇς Πνεύματος Ἁγί­ου. 18 καὶ εὐθέως ἀπέπεσον ἀπὸ τῶν ὀφθαλμῶν αὐτοῦ ὡσεὶ λεπίδες, ἀνέβλεψέ τε, καὶ ἀναστὰς ἐβαπτίσθη, καὶ λαβὼν τροφὴν ἐνίσχυσεν.

 

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

 

10 Στό μεταξύ ἐκεῖ στή Δαμασκό ὑπῆρχε κάποιος μα­θη­τής πού λεγόταν Ἀνανίας. Τοῦ ἐμφανίστηκε λοιπόν σέ ὅραμα ὁ Κύριος καί τοῦ εἶπε: Ἀνανία. Κι αὐτός ἀπά­ν­τη­σε: Ἐδῶ εἶμαι, Κύριε, ἕτοιμος νά ἐκτελέσω τίς δια­ταγές σου. 11 Καί ὁ Κύριος τοῦ εἶπε: Σήκω καί πήγαινε στό στενό δρόμο πού λέγεται «Εὐθεία» καί ζήτησε στό σπίτι τοῦ Ἰούδα κάποιον πού ὀνομάζεται Σαῦλος καί κατάγε­­­­­­ται ἀπό τήν Ταρσό. Ὁ ἄνθρωπος αὐτός πλέον ἔχει καλές καί εὐ­­λα­βικές διαθέσεις, διότι νά, τή στιγμή αὐτή προσεύχεται. 12 Καί εἶδε σέ ὅραμα πού τοῦ παρουσίασα ἐγώ ἕναν ἄνθρωπο πού ὀνομάζεται Ἀνανίας νά μπαίνει στό δωμάτιό του καί νά βάζει πάνω του τό χέρι γιά νά τόν θερα­πεύσει ἀπό τήν τύφλωση καί νά μπορέσει ἔτσι νά ξα­ναδεῖ. 13 Ἀποκρίθηκε τότε ὁ Ἀνανίας: Κύριε, ἔχω ἀκούσει ἀπό πολλούς γιά τόν ἄνθρωπο αὐτόν, πόσα κακά ἔκανε στά Ἱεροσόλυμα στούς πιστούς πού εἶναι ἁγιασμένοι ἀπό τή χάρη σου καί ἀφιερωμένοι σέ σένα. 14 Κι ἐδῶ πού ἦλθε, ἔχει ἐξουσιοδότηση ἀπό τούς ἀρχι­ε­ρεῖς νά δέσει ὅλους ὅσους ἐπικαλοῦνται μέ εὐ­λά­βεια καί πίστη τό ὄνομά σου. 15 Τοῦ εἶπε τότε ὁ Κύριος: Πήγαινε χωρίς κανένα φόβο ἤ δισταγμό, διότι αὐτός εἶναι ὄργανό μου ἐκλεκτό. Τόν διάλεξα ἐγώ γιά νά βαστάσει καί νά διαδώσει τό κήρυγμα γιά τό ὄνομά μου καί τό εὐαγγέλιό μου, καί νά τό μεταφέρει μέ τίς περιοδεῖες του ἐνώπιον ἐθνικῶν καί βασιλέων καί τῶν σημερινῶν ἀπογόνων τοῦ Ἰσραήλ. 16 Πήγαινε νά τόν συναντήσεις μέ τή βεβαιότητα ὅτι δέν θά ἀντιμετωπίσεις ἄρνηση ἤ ἀπροθυμία ἀπ’ αὐ­τόν. Διότι ἐγώ ὁ ἴδιος ἔχω μεταστρέψει τόν Σαῦλο καί θά τοῦ δείξω τί πρέπει νά πάθει γιά τό ὄνομά μου ἀπό τώρα καί στό ἑξῆς αὐτός πού μέχρι χθές μέ καταδίωκε. 17 Τότε ὁ Ἀνανίας ἔφυγε καί πῆγε στό σπίτι ὅπου ἔμε­­νε ὁ Σαῦλος. Ὅταν μπῆκε στό σπίτι, ἔβαλε τά χέρια του πάνω στό Σα­ούλ καί τοῦ εἶπε: Σαούλ ἀδελφέ, μέ ἔστει­­λε ὁ Κύριος πού σοῦ ἐμφανίσθηκε στό δρόμο πού βά­­δι­­­ζες γιά νά ἔλ­­θεις ἐδῶ. Μέ ἔστειλε γιά νά ξα­ναβρεῖς τό φῶς σου καί νά γεμίσει ἡ ψυχή σου μέ Πνεῦ­μα Ἅγι­ον. 18 Ἀμέσως τότε ἔπεσαν ἀπό τά μάτια του κάτι σάν λέπια καί ξαναεῖδε· κι ἀφοῦ σηκώθηκε, βαπτίσθηκε. Κατό­πιν ἔφα­­γε κάτι καί δυνάμωσε ἀπό τήν ἐξάν­τ­ληση πού τοῦ εἶχε φέρει ὁ βαθύς συγκλονισμός ἀπό τήν ἐμφάνιση τοῦ Κυρίου καί ἡ τέλεια ἀσιτία τῶν τριῶν ἡμε­ρῶν, κατά τίς ὁποῖες οὔτε ἔφαγε οὔτε ἤπιε τίποτε.