Μάρκ. ιστ΄7 Πέμπτη 5 Μαῒου 2011

ΚΕΙΜΕΝΟ

«Ἀλλ’ ὑπάγετε εἴπατε τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ καί τῷ Πέτρῳ,  ὅτι προάγει ὑμᾶς εἰς τήν Γαλιλαίαν   ἐκεῖ αὐτόν ὄψεσθε,  καθώς  εἶπεν  ὑμῖν»

ΕΡΜΗΝΕΙΑ

     "Πηγαίνετε, εἴπατε εἰς τούς μαθητάς Του καί ἰδιαιτέρως εἰς τόν Πέτρον, ὅτι πηγαίνει προτήτερα ἀπό σᾶς εἰς τήν Γαλιλαίαν. Ἐκεῖ θά τόν ἴδητε, καθώς σᾶς εἶπε προτοῦ νά σταυρωθῆ. Αὐτολεξεί σχεδόν καί ὁ Ματθαῖος μᾶς διεφύλαξε τούς λόγους τοῦ ἀγγέλου πρός τάς μυροφόρους, μέ μόνην τήν διαφοράν, ὅτι δέν κάμνει εἰδικόν λόγον τῆς παραγγελίας πρός τόν Πέτρον."

ΣΧΟΛΙΟ (α)

     «Καί ταχύ πορευθεῖσαι εἴπατε τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ, ὅτι ἠγέρθη ἀπό τῶν νεκρῶν, καί ἰδού προάγει ὑμᾶς εἰς τήν Γαλιλαίαν ἐκεῖ αὐτόν ὄψεσθε· ἰδού εἶπον ὑμῖν» (Ματθ. κη’ 7).
     Δηλαδή μή χάνετε καιρόν, ἀλλά τρέξατε γρήγορα καί εἴπατε εἰς τούς μαθητάς του, ὅτι ἀνέστη, δέν εἶναι πλέον μαζῆ μέ τούς νεκρούς, καί ἰδού πηγαίνει προτήτερα ἀπό σᾶς εἰς τήν Γαλιλαίαν· ἐκεῖ θά τόν ἴδητε. Ἰδού σας εἶπα ἐκεῖνο, πού ἔλαβα ἔντολην νά σᾶς εἴπω.
     Δέν ἦτο ἀσφαλῶς μικρά διά τάς γυναῖκας ἡ ἀποστολή νά γίνουν αὖται πρῶται εὐαγγελίστριαι καί νά εὐαγγελισθοῦν τό μέγιστον γεγονός τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου εἰς τούς μαθητάς. Τρία χρόνια τόν εἶχαν ἐκεῖνοι ἀκολουθήσει καί συνεδέθησαν μαζῆ του μέ δεσμούς τόσον στενούς. Καί ὅμως αὐτοί πρῶτοι δέν πληροφοροῦνται τό ἐξαίσιον γεγονός. Τό πληροφοροῦνται αἱ γυναῖκες, αἱ ὁποῖαι καί χρησιμοποιοῦνται ὡς τά πλέον ἐκλεκτά ὄργανα διά νά ἀναγγείλουν εἰς αὐτούς τήν μεγάλην εἴδησιν. Διατί ἆραγε; Διότι αὐταί — αἱ γυναῖκες—ἔδειξαν μεγαλυτέραν ἀνδρείαν ἀπό τούς μαθητάς. Οἱ μαθηταί, ὅταν εἶδαν τάς διαθέσεις τῶν ἀρχιερέων καί τῶν ἀρχόντων εἰς τήν Γεθσημανῆ, «πάντες ἀφέντες αὐτόν ἔφυγον» (Ματθ. κστ’ 56). Αἱ γυναῖκες ὅμως παρακολουθοῦν ὅλον τό φοβερόν δρᾶμα τῆς σταυρώσεως καί τόν συντροφεύουν μέχρι τέλους τῆς ἐπιγείου ζωῆς του. Καί ὅταν ἀκόμη τοποθετῆται εἰς τό καινόν μνημεῖον τοῦ Ἰωσήφ, καί πάλιν μακρόθεν παρακολουθοῦν «ποῦ τίθεται», «καθήμεναι ἀπέναντι τοῦ τάφου». Ἔτσι γνωρίζει ὁ Κύριος νά ἀμείβη τήν ἀγάπην τῶν προσώπων, πού εἶναι ἀφωσιωμένα πλήρως εἰς Αὐτόν καί περιφρονοῦν χάριν τῆς ἀγάπης του κινδύνους, οἱ ὁποῖοι καί αὐτήν τήν ζωήν των ἀπειλοῦν." (Ἀπό τό βιβλίο τοῦ Ἀρχ.Γεωργίου Δημοπούλου «Ὁ Νικητής τοῦ θανάτου» Κεφ. Ἡ ὑψηλή ἀποστολή, σελ. 25, Ἔκδοση «Ο ΣΩΤΗΡ»).