Ψαλμ.116, 2

Δευτέρα 9 Αὐγούστου 2010

ΚΕΙΜΕΝΟ

"Ὅτι ἐκραταιώθη τὸ ἔλεος αὐτοῦ ἐφ᾿ ἡμᾶς, καὶ ἡ ἀλήθεια τοῦ Κυρίου μένει εἰς τὸν αἰῶνα"

ΕΡΜΗΝΕΙΑ

"Ὑμνήσατέ τον, διότι τό ἔλεός του ἐδείχθη πρός ἡμᾶς μέγα καί κραταιόν, κατανικῆσαν κάθε ἐμπόδιον καί αὐτό ἀκόμη τό πλῆθος τῶν ἀμαρτιῶν μας. Καί ἐλεήσας ἠμᾶς ὁ Κύριος ἀπεδείχθη πιστός εἰς τάς ὑποσχέσεις αὐτοῦ καί διά τῆς ἐπαληθεύσεως τούτων ἡ ἀλήθεια τοῦ Κυρίου παραμένει ἀδιάψευστος καί ὐπερύμνητος εἰς τούς αἰῶνας" (Ἀπό τήν "ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ μετά συντόμου ἑρμηνείας", τ. 10ος, ἔκδοση "Ο ΣΩΤΗΡ")

ΣΧΟΛΙΟ (β)

    "Ὁ ἴδιος ἄλλως τε ὁ Θεάνθρωπος τό εἶπε: «Ὁ οὐρανός καί ἡ γῆ παρελεύσονται, οἱ δέ λόγοι μου οὐ μή παρέλθωσι» (Ματθ. κδ’ 35). Θά ἔλθη ὥρα, πού καί αὐτός ὁ οὐρανός καί αὐτή ἡ γῆ, πού φαίνονται μόνιμα καί σταθερά, θά φύγουν καί θ’ ἀλλάξουν. Οἱ λόγοι μου ὅμως δέν θά φύγουν καί δέν θά ἀλλάξουν ποτέ.
    Δέν εἶναι μήπως αὐτό δίδαγμα καί τῆς Ἱστορίας καί ζωῆς μας; Τόσα καί τόσα ἐπρόβαλαν ὡς ἀλήθειες ἐπιστημονικές, φιλοσοφικές, τεχνικές, πού ὅμως ξεπεράστηκαν σύντομα ἀπό νεώτερα δεδομένα καί ἄλλες ἀνακαλύψεις, κι ἔμειναν πλέον στήν ἀφάνεια. Τά λόγια ὅμως τοῦ Θεοῦ, ἡ ἀλήθεια τοῦ Κυρίου, παρά τούς σκληρούς καί ἀκαταπαύστους διωγμούς ἐναντίον της, ἰσχύει αἰώνια. Καί ἐνθουσιάζει καί συγκινεῖ καί τονώνει καί παρηγορεῖ διαρκῶς τούς ἀνθρώπους. Οἱ ὑποσχέσεις τοῦ Κυρίου, πού χάριζαν ἀντοχή στούς Μάρτυρας, ἐλπίδα στούς διωκομένους καί ὑπομονή στούς πονεμένους ἀνθρώπους τῶν παλαιοτέρων ἐποχῶν, χαρίζουν τά ἴδια ἀγαθά καί σήμερα.
    Τά λόγια καί οἱ ὑποσχέσεις τοῦ Κύριου εἶναι λόγια Ἐκείνου, πού εἶναι ὁ αἰώνιος καί ἀναλλοίωτος Κύριος. Γι’ αὐτό ἔχουν κῦρος αἰώνιο. Εἶναι ἐπίσης λόγια πού ἀπευθύνονται στόν κάθε ἄνθρωπο καί δίνουν λύσεις καί ἀπαντήσεις στά προβλήματα καί ἐρωτηματικά, πού ἀπασχολοῦν ὅλους μας. Γι’ αὐτό καί δέν χάνουν ποτέ τήν ἐπικαιρότητά τους. Γιατί πάντα ὁ ἄνθρωπος, ὁ κάθε ἄνθρωπος, ἐνδιαφέρεται νά μάθη γιατί πονεῖ καί ὑποφέρει, γιατί ἀσθενεῖ, γιατί πεθαίνει, πού πηγαίνει μετά θάνατον καί τί τόν περιμένει τελικῶς. Προβλήματα καί ἐρωτηματικά, πού παίρνουν ἔγκυρη καί αὐθεντική ἀπάντησι ἀπό τήν ἀλήθεια τοῦ Κυρίου.
    Γι’ αὐτό ἐξ ἄλλου καί τό βιβλίο τῆς ἀληθείας τοῦ Θεοῦ, ἡ Ἁγία Γραφή, ἔχει πιό μεγάλη κυκλοφορία ἀπό ὅλα μαζί τό ἄλλα βιβλία στόν κόσμο καί ἔχει μεταφρασθῆ σ’ ὅλες σχεδόν τίς γλῶσσες καί διαλέκτους.
    Καί ὅλα αὐτά, ἀγαπητέ ἀναγνῶστα, θέλουν νά μᾶς ποῦν ὅτι δέν πρέπει νά ἐπηρεαζώμαστε ἀπό τίς τυχόν ἀρνητικές ἐκδηλώσεις ὡρισμένων ἄθεων καί ὑλιστῶν τῆς ἐποχῆς μας, πού νομοθετοῦν καί ἐνεργοῦν ἀντίθετα ἀπό τόν νόμο τῆς Ἀληθείας. Ἡ ἀλήθεια, ὅταν πολεμῆται καί ὅσο πολεμεῖται, τόσο καί πιό πολύ ἀκτινοβολεῖ. «Τότε τά τῆς ἀληθείας λάμπει», ἔλεγε ὁ ἱερός Χρυσόστομος (ἔ.ἀ.).
    Ἐκεῖνο πού χρειάζεται ἀπό μέρους μας, εἶναι νά ἀγαπήσουμε τήν ἀλήθεια τοῦ Κυρίου. Νά τήν μελετοῦμε συχνά καί νά πορευώμαστε στήν ζωή μας σύμφωνα μ’ αὐτήν. Τότε θά προχωροῦμε μέ βεβαιότητα καί ἀσφάλεια καί δέν θά παραπαίουμε. Θά ἔχουμε τότε εἰρήνη καί ἀνάπαυσι πνεύματος, στοιχεῖα ἀπολύτως ἀπαραίτητα γιά νά ζοῦμε σάν ἄνθρωποι." ( Ἀπό τό περιοδικό «Ο ΣΩΤΗΡ»  τόμος 1987 σ. 93)