Παρασκευή 9 Ἀπριλίου 2010
Ὁ Ἅγιος Ἰωάνης ὁ Δαμασκηνός κοιμήθηκε τό 749 μ.Χ. Μέ τήν εὐκαιρία συμπλήρωσης 1260 χρόνων ἀπό τήν Κοίμησή του δημοσιεύουμε σέ συνέχειες τό ἔργο του «Ἔκδοσις ἀκριβής Ὀρθοδόξου Πίστεως». Ἡ μετάφραση εἶναι τοῦ Ἀρχ.Δωροθέου Πάπαρη, καί εἶναι παρμένη ἀπό τήν ἰστοσελίδα www.phys.uoa.gr. Ἡ μετατροπή στό σύστημα πολυτονικῆς γραφῆς εἶναι δική μας.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 86
Γιά τά ἅγια καί ἄχραντα μυστήρια τοῦ Κυρίου
"Γιά τά ἅγια καί ἄχραντα μυστήρια τοῦ Κυρίου. Ὁ ἀγαθός καί πανάγαθος καί ὑπεράγαθος Θεός, πού ἔχει τήν πληρότητα τῆς ἀγαθωσύνης, ἐξαιτίας τῆς ὑπερβολικῆς ἀγαθότητός του, δέν ἤθελε νά ὑπάρχει μόνον ἡ δική του ἀγαθή φύση καί κανείς νά μήν μετέχει σ’ αὐτήν. Γι’ αὐτό τό λόγο πρῶτα ἔπλασε τίς νοερές καί οὐράνιες δυνάμεις, ἔπειτα τόν ὁρατό καί αἰσθητό κόσμο καί τέλος τόν ἄνθρωπο, πού ἀποτελεῖται καί ἀπό νοερό καί ἀπό αἰσθητό μέρος. Ὅλα ὅσα Αὐτός δημιούργησε μετέχουν στή δική του ἀγαθότητα ὅσον ἀφορᾶ στήν ὕπαρξή τους• διότι Αὐτός τούς χάρισε τήν ὕπαρξη, ἐπειδή «τά δημιουργήματα ὑπάρχουν ἀπ’ αὐτόν»• ὄχι διότι μόνον Αὐτός τά ἔφερε ἀπό τήν ἀνυπαρξία στήν ὕπαρξη, ἀλλ’ ἐπειδή ἡ δική του ἐνέργεια συντηρεῖ καί συγκρατεῖ τά δημιουργήματά του. Περισσότερο βέβαια τά ζωντανά πλάσματά του• διότι μετέχουν στό ἀγαθό καί λόγω τῆς ὑπάρξεώς τους καί λόγω τῆς μετοχῆς τους στό γεγονός τῆς ζωῆς. Τά λογικά ὄντα πάλι μετέχουν περισσότερο, καί στά προαναφερθέντα καί στή λογική• διότι εἶναι πιό κοντά σ’ Αὐτόν, ἄν καί βέβαια Αὐτός τά ξεπερνᾶ σέ ἀσύγκριτο βαθμό. Ὁ ἄνθρωπος, λοιπόν, μέ τό νά γίνει λογικός καί αὐτεξούσιος, ἔχει πάρει τήν ἐξουσία νά ἑνώνεται συνεχῶς μέ τό Θεό μέσῳ τῆς δικῆς του θελήσεως• μέ τήν προϋπόθεση βέβαια νά παραμένει στό ἀγαθό, νά ὑπακούει δηλαδή στό Δημιουργό. Ἐπειδή, λοιπόν, ἔγινε παραβάτης τῆς ἐντολῆς τοῦ Δημιουργοῦ του καί ἔπεσε στήν κατάσταση τοῦ θανάτου καί τῆς φθορᾶς, ὁ Πλάστης καί Δημιουργός του γένους μας, χάρη στήν πολλή του εὐσπλαγχνία, ἔγινε ἄνθρωπος ὅμοιος μέ μᾶς σέ ὅλα ἐκτός ἀπό τήν ἁμαρτία, καί ἑνώθηκε μέ τή φύση μας. Ἐπειδή δηλαδή μᾶς μετέδωσε τήν εἰκόνα του καί τό πνεῦμα του καί δέν τό τηρήσαμε, γίνεται ὁ ἴδιος μέτοχός της φτωχῆς καί ἀδύναμης φύσεώς μας, γιά νά μᾶς καθαρίσει καί νά μᾶς κάνει ἄφθαρτους καί μέτοχους καί πάλι τῆς θεότητός του.
