Αποκ. ιστ΄21

Παρασκευή 15 Ἰανουαρίου 2010

ΚΕΙΜΕΝΟ

 "Καὶ χάλαζα μεγάλη ὡς ταλαντιαία καταβαίνει ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἐπὶ τοὺς ἀνθρώπους· καὶ ἐβλασφήμησαν οἱ ἄνθρωποι τὸν Θεὸν ἐκ τῆς πληγῆς τῆς χαλάζης, ὅτι μεγάλη ἐστὶν ἡ πληγὴ αὕτη σφόδρα."

ΕΡΜΗΝΕΙΑ

"Καί χάλαζα μεγάλη, πού κάθε κόκκος της εἶχε βάρος ἑνός ταλάνρττου, δηλαδή περί τά τριάκοντα τέσσαρα κιλά, ἔπεσεν ἀπό τόν οὐρανόν ἐπί τῶν ἀνθρώπων. Καί ἀντί νά μετανοήσουν, ἐβλασφήμησαν οἱ ἄνθρωποι τόν Θεόν ἐξ αἰτίας τῆς πληγῆς τῆς χαλάζης, διότιἡ πληγή αὐτή ἦτο πάρα πολύ μεγάλη" (Ἀπό τήν «ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ μετά συντόμου ἑρμηνείας» τοῦ Π.Ν.Τρεμπέλα)

ΣΧΟΛΙΟ

"῞Οταν ἄδειασε ὁ ἕβδομος ἄγγελος τήν φιάλη του στόν ἀέρα, συγκλονίσθηκε ὁ κόσμος ὅλος. ᾿Ακούσθηκε στήν ἀρχή μιά δυνατή φωνή, πού προερχόταν ἀπό τόν ναό καί τόν θρόνο τοῦ Θεοῦ καί ἔλεγε· ᾿Ετελείωσε! Τέρμα πλέον στό ἀντίθεο κράτος τοῦ ᾿Αντιχρίστου! ῏Ηλθε ἡ ὥρα τῆς καταστροφῆς του. Καί ἀμέσως ἀστραπές αὐλάκωναν τόν οὐρανό καί βροντές ἐσκόρπιζαν τόν τρόμο παντοῦ. Ταυτοχρόνως ἕνας μεγάλος καί φοβερός σεισμός, πού ποτέ ἄλλοτε δέν εἶχε γίνει τέτοιος στήν γῆ, ἔσειε ἐκ θεμελίων τά πάντα. Τά τρομερά αὐτά φυσικά φαινόμενα συμβολίζουν τήν δραστική ἐπέμβασι τοῦ Θεοῦ, πού σάν ἄλλος κεραυνός καί σεισμός θά κτυπήσῃ καί θά συντρίψῃ τήν ἐξουσία τοῦ ᾿Αντιχρίστου.
      ᾿Από τόν τρομερό αὐτό σεισμό, συνεχίζει ὁ ἅγιος ᾿Ιωάννης, κόπηκε στά τρία ἡ πόλις πού ἦταν τό κέντρον τῆς δυνάμεως καί δράσεως τοῦ ᾿Αντιχρίστου. Μαζί της διαλύθηκαν καί κατέπεσαν καί οἱ ἄλλες πόλεις τῶν ἐθνῶν πού εἶχαν ἀκολουθήσει τόν ᾿Αντίχριστο. Εἶχε ἔλθει ἡ ὥρα, γιά νά πιοῦν τό ποτήρι τῆς δικαίας ὀργῆς τοῦ Κυρίου.
       ᾿Από τόν σεισμό ἐξαφανίσθηκαν τά βουνά καί τά νησιά, τά ὁποῖα συμβολίζουν τά μεγάλα κράτη, τά ὁποῖα στίς διάφορες ἐποχές τῆς ῾Ιστορίας ἐστράφηκαν συνειδητά ἤ καί ἀσυναίσθητα κατά τοῦ Θεοῦ.
      ᾿Ενῶ δέ ἐσείοντο ἀπό τόν σεισμό τά πάντα, ἔπεφτε χονδρό καί δυνατό χαλάζι στήν γῆ, πού ἐτσάκιζε ὅ,τι ἦταν ὄρθιο στήν ἐπιφάνειά της. Κάθε κόκκος ἀπό αὐτό τό χαλάζι ζύγιζε 34 περίπου κιλά· εἶχε τό βάρος ἑνός ταλάντου. ῾Η πληγή καί ἡ τιμωρία αὐτή μέ τό χαλάζι ἦταν τρομερή. ῾Η καταστροφή ὁλοσχερής.
       Παρά ταῦτα ὅμως καί μολονότι ἔβλεπαν οἱ ἄνθρωποι τό δίκαιο ξέσπασμα τῆς ὀργῆς τοῦ Κυρίου καί διεπίστωναν ὅτι χάνονται τά πάντα κάτω ἀπό τά πόδια τους, ἐν τούτοις παρέμεναν σκληροί καί ἀμετανόητοι. Εἶχαν διαποτισθῆ τόσο πολύ μέ τό δηλητήριο τοῦ ᾿Αντιχρίστου, ὥστε, ἀντί νά συνέλθουν, νά συντριβοῦν καί νά ζητήσουν ταπεινωμένοι τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ, αὐτοί «ἐβλασφήμησαν… τόν Θεόν ἐκ τῆς πληγῆς τῆς χαλάζης» (᾿Αποκ. ιστ´ 17-21). ῾Η βλασφημία αὐτή φανερώνει «τήν ἐσχάτην πώρωσιν τῶν κακῶν καί ἀμετανοήτων ἀνθρώπων» (ΠΜ).
      Τρομερά πράγματι τά ἀτμοσφαιρικά καί γεωλογικά φαινόμενα πού θά συμβοῦν κατά τήν συντριβή τοῦ ἀντιθέου κράτους τοῦ ᾿Αντιχρίστου, ὁ ὁποῖος θά ἔχῃ τυλίξει στά πλοκάμια του τήν γῆ. Οἱ ἐντυπωσιακές εἰκόνες πού μᾶς παρουσιάζει ἡ «᾿Αποκάλυψις», γιά νά πάρουμε «μιά ἰδέα» γιά τό τί θά συμβῇ στόν πλανήτη μας, λίγο πρίν ἐπικρατήσῃ τό Εὐαγγέλιο σ’ ὅλο τόν κόσμο, συγκλονίζουν τήν ὕπαρξί μας.
       ᾿Εξ ἴσου συγκλονιστικός ὅμως εἶναι καί ὁ τρόπος ἀντιδράσεως τῶν τότε ἀνθρώπων στίς ἐπεμβάσεις τοῦ Θεοῦ. ᾿Αντί νά μετανοοῦν, θά τόν βλασφημοῦν! Θά στρέφωνται πρός τόν οὐρανό, θά ἀνοίγουν τό στόμα τους καί θά ξεπετάγωνται, σάν ἀπό ἄλλο βρώμικο ὀχετό, ἀπό μέσα τους φρικτές βλαστήμιες κατά τοῦ Κυρίου. Θλιβερή πράγματι καί ἀνατριχιαστική αὐτή ἡ φρικτή κατάστασις τῶν τελευταίων ἡμερῶν τῆς ῾Ιστορίας τοῦ κόσμου!
       ᾿Ακοῦμε σήμερα ὡρισμένους ἀξιολύπητους ἀνθρώπους νά βλασφημοῦν τό ῎Ονομα τοῦ Θεοῦ, τοῦ ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, τῆς Παναγίας καί τῶν ὁσίων καί ἱερῶν τῆς Πί-στεώς μας, καί γεμίζει πόνο ἡ καρδιά μας. ᾿Ανεβαίνει κάποτε τό αἷμα στό κεφάλι μας, ὅπως λέμε, καί διαμαρτυρόμαστε ὁ καθένας μέ τόν τρόπο του καί κυρίως μέ τήν φώτισι τοῦ Θεοῦ μας. Σκοπός τῆς διαμαρτυρίας μας αὐτῆς εἶναι ἡ διόρθωσις τοῦ βλασφήμου, ἡ μετάνοιά του. Καί εἶναι γεγονός ὅτι, ὅταν κανείς μιλήσῃ ταπεινά, στήν κατάλληλη ὥρα καί μέ ἠρεμία καί ἀγάπη, ἔρχεται συνήθως τό ποθητό ἀποτέλεσμα. Καταλαβαίνει καί ἀναγνωρίζει τό λάθος του ὁ βλάσφημος καί παίρνει καί τήν ἀπόφασι νά κόψῃ ἐπί τέλους τήν κακιά του συνήθεια, ὅπως λέει…
      Τότε ὅμως τά πράγματα θά εἶναι ἐντελῶς διαφορετικά. Θά εἶναι τόσοι οἱ βλάσφημοι καί θά ὑβρίζουν μέ τέτοιο πάθος τόν Θεό, πού δέν θά ὑπάρχῃ ἐλπίς μετανοίας καί διορθώσεως. Βλέποντας ὅλους σχεδόν τούς ἀνθρώπους γύρω τους, πού θά ἀκολουθοῦν τόν ᾿Αντίχριστο, νά βλασφημοῦν μανιωδῶς τόν Θεό, θά ἀποθρασύνωνται ἀκόμη περισσότερο. Θά ἔχῃ προχωρήσει τόσο βαθιά στήν καρδιά τους ἡ πώρωσις, λόγῳ τοῦ ὅτι μέ τήν θέλησί τους θά κάμνουν τά ἄνομα θελήματα τοῦ ᾿Αντιχρίστου, ὥστε δέν θά μποροῦν νά μετανοήσουν. Θά ἔχουν κλείσει γι’ αὐτούς οἱ οὐρανοί τῆς Χάριτος καί τοῦ ἐλέους τοῦ Θεοῦ.
      Θά ἔχῃ περάσει ὁριστικά ὁ καιρός τῆς μετανοίας. Θά ἔχουν παραδώσει μόνοι τους τά κλειδιά τῆς ψυχῆς τους στόν Σατανᾶ καί θά ζοῦν μαζί του τήν φρίκη τῆς Κολάσεως!
Τρέμει ἡ ψυχή μας, ἀδελφέ μου, ἐμπρός στά ὅσα θλιβερά καί τρομερά θά συμβοῦν τότε. Τρέμει καί στενάζει ἡ καρδιά μας γιά τά ὅσα θά κάμουν καί θά πάθουν οἱ πεισματικά ἀμετανόητοι ἄνθρωποι. ῞Οσοι θά ἐπιτρέψουν στόν Διάβολο νά κυριεύσῃ τήν ὕπαρξί τους.
     Συγχρόνως ὅμως πρέπει νά παρακαλοῦμε ταπεινά τόν Κύριο νά μᾶς κρατήσῃ ἑνωμένους μαζί Του. Νά μή μᾶς ἐγκαταλείψῃ λόγῳ τῶν ἀδυναμιῶν μας καί καταντήσουμε ἕρμαια καί θύματα τοῦ Πονηροῦ. Νά μή ἐπιτρέψῃ ᾿Εκεῖνος νά φθάσουμε σέ τέτοιες τραγικές καταστάσεις, κατά τίς ὁποῖες θά εἶναι ἀδύνατη ἡ μετάνοια καί ἡ ἐπιστροφή μας πλησίον Του.
     Μαζί ὅμως μέ τήν ταπεινή αὐτή ἱκεσία πρός τόν Κύριο χρειάζεται νά κάνῃ καθένας μας καί τό χρέος του. Νά προσέχουμε καί νά ἀγωνιζώμαστε, ὥστε μέ τήν Χάρι τῶν ἱερῶν Μυστηρίων τῆς ᾿Εκκλησίας μας νά μή «δίδωμεν τόπον τῷ διαβόλῳ» στήν ψυχή μας (᾿Εφ. δ´ 27). Νά μή ἐπιτρέπουμε δηλαδή στόν Σατανᾶ νά κάνῃ κατάληψι μέσα μας. Νά ἀντιδροῦμε μέ ὅλες μας τίς δυνάμεις στίς εἰσηγήσεις του καί νά εἴμαστε σέ διαρκῆ πόλεμο ἐναντίον του. Τότε δέν θά φθάσουμε ποτέ στό ἀξιοθρήνητο κατάντημα τῶν ἀμετανοήτων βλασφήμων ἀνθρώπων, γιά τούς ὁποίους μᾶς ὁμιλεῖ ἡ «᾿Αποκάλυψις»." ( Ἀπό τό βιβλίο τοῦ Γ.Ψαλτάκη «Μηνύματα ἀπό τό βιβλίον τῆς Ἀποκαλύψεως).