Παρασκευή 22 Ἰανουαρίου 2010
ΚΕΙΜΕΝΟ
"Καὶ ἐπιάσθη τὸ θηρίον καὶ ὁ μετ᾿ αὐτοῦ ψευδοπροφήτης ὁ ποιήσας τὰ σημεῖα ἐνώπιον αὐτοῦ, ἐν οἷς ἐπλάνησε τοὺς λαβόντας τὸ χάραγμα τοῦ θηρίου καὶ τοὺς προσκυνοῦντας τῇ εἰκόνι αὐτοῦ· ζῶντες ἐβλήθησαν οἱ δύο εἰς τὴν λίμνην τοῦ πυρὸς τὴν καιομένην ἐν θείῳ."
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
"Καί ἐπιάσθη αἰχμάλωτος τό θηρίον άντίχριστος καί μαζί μέ αὐτόν καί ὁ ψευδοπροφήτης, πού ἔκαμε τά ἀγυρτικά θαύματα ἐμπρός εἰς αὐτόν, μέ τά ὁποῖα ἐξηπάτησε καί ἐπλάνησεν αὐτούς, πού ἔλαβον τήν ἀνεξάλειπτον σφραγῖδα τοῦ θηρίου καί πού προσκυνοῦν τό εἴδωλον καί τήν εἰκόνα αὐτοῦ. Ζωντανοί ἐρρίφθησαν καί οἱ δύο μέσα εἰς τήν λίμνην τῆς φωτιᾶς, πού καίεται μέ θειάφι" (Ἀπό τήν «ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ μετά συντόμου ἑρμηνείας» τοῦ Π.Ν.Τρεμπέλα)
ΣΧΟΛΙΟ
"῞Οταν τά ὄργανα τῆς τάξεως συλλάβουν κάποιον κακοποιόν, ἕνα ληστή ἤ τρομοκράτη, ἀπό αὐτούς πού ἔγιναν τόσο πολλοί στίς ἡμέρες μας καί ἀναστατώνουν τήν ζωή μας ἐξευτελίζοντας κάθε ἔννοιαν νόμου καί δικαίου, ἱκανοποιεῖται τό κοινόν αἴσθημα. ᾿Ανακουφιζόμαστε ὅλοι μας. ῾Ησυχάζουμε κάπως καί νιώθουμε περισσότερον ἀσφαλεῖς. Αἰσθανόμαστε ὅτι ὑπάρχει ἐπί τέλους Κράτος, πού ἐπιβάλλει τήν τάξιν καί δικαιοσύνην.
Κάτι ἀνάλογο, καί μάλιστα σέ πολύ μεγαλύτερο βαθμό, θά συμβῇ, ὅταν συλληφθοῦν καί τιμωρηθοῦν, ὅπως τούς ἀξίζει, δύο τρομεροί κακοποιοί καί ἀδίστακτοι τρομο-κράται, πού θά ἔχουν ταλαιπωρήσει ὅσο κανείς ἄλλος τήν ἀνθρωπότητα. Πρόκειται γιά τόν ᾿Αντίχριστο καί γιά τόν ῾Υπασπιστή του, στούς ὁποίους προαναφερθήκαμε.
Γιά τήν σύλληψι καί τιμωρία αὐτῶν τῶν τρομερῶν κακοποιῶν, ἐμπρός στήν κακία καί τήν λύσσα τῶν ὁποίων φαίνονται ἀθῶοι καί οἱ μεγαλύτεροι ἐγκληματίαι τῶν αἰώνων, κάμνουν λόγο οἱ τελευταῖοι πέντε στίχοι τοῦ δεκάτου ἐνάτου κεφαλαίου τῆς «᾿Αποκαλύψεως».
Εἶδα, λέγει ὁ ᾿Απόστολος, ἕνα ἄγγελο, πού στεκόταν στόν ἥλιο (γιά νά τονισθῇ ἔτσι ἡ λαμπρότης του καί ὅτι θά εἶναι ὁρατός ἀπό ὅλους καί θά ἀναγγείλῃ σ’ ὅλη τήν οἰκουμένη τό πρόσταγμα τοῦ Θεοῦ, πού εἶναι ὁ ἥλιος τῆς δικαιοσύνης) καί ἐκραύγαζε μέ μεγάλη φωνή. ᾿Ελᾶτε, ἐφώναζε σ’ ὅλα τά πουλιά τοῦ οὐρανοῦ, πού συμβολίζουν ὅλους ἐκείνους πού θά ἔχουν ξεφύγει ἀπό τά χαμηλά, τά γήϊνα καί ἁμαρτωλά πάθη, νά «φάγετε», νά ἀπολαύσετε δηλαδή καί νά γνωρίσετε μέχρι λεπτομερειῶν τό πῶς θά συντελεσθῇ ἡ καταστροφή καί ὁ ὄλεθρος τῶν ἀσεβῶν. ᾿Ελᾶτε στό μέγα δεῖπνο τῆς θείας ὀργῆς γιά νά δῆτε πῶς θά ἐκπληρωθῇ ὁ λόγος τοῦ Κυρίου γιά τό «πῦρ τό αἰώνιον τό ἡτοιμασμένον τῷ διαβόλῳ καί τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ» (Ματθ. κε´ 41). ᾿Ελᾶτε στό μέγα δεῖπνο τῆς θείας ὀργῆς γιά νά ἀντικρίσετε κατάματα, ὥστε νά μή σᾶς διαφύγῃ τίποτε, τήν συντριβήν ὅλων ἐκείνων τῶν ἰσχυρῶν τῆς γῆς, ἀλλά καί τῶν μικρῶν καί τῶν μεγάλων οἱ ὁποῖοι ἔγιναν ὑπήκοοι τοῦ ᾿Αντιχρίστου.
Καί εἶδα τότε, γράφει ὁ ῾Αγιοπνευματοκίνητος Μαθητής, τό θηρίον – ᾿Αντίχριστον καί ὅλους τούς βασιλεῖς τῆς γῆς, πού τόν ἀκολουθοῦσαν μέ τά στρατεύματά τους, νά ἔχουν συγκεντρωθῆ, ἕτοιμοι γιά νά πολεμήσουν μέ ᾿Εκεῖνον, πού καθόταν στό ἄσπρο ἄλογο, καί μέ τό οὐράνιο ἀγγελικό στράτευμά Του.
᾿Αξίζει νά σημειωθῇ ἐδῶ ὅτι αὐτή ἡ μάχη δέν πρέπει νά νομισθῇ ὅτι «ἔχει σχέση μέ ἄλογα καί συγκρούσεις σῶμα πρός σῶμα» (ΕΒ). Εἶναι μία ἀνθρωποπαθής εἰκόνα πού σημαίνει τήν νίκη τοῦ Χριστοῦ ἐπί τοῦ ᾿Αντιχρίστου. «Δέν περιγράφεται δέ ἡ μάχη, ἀλλά κυρίως ἡ ἔκβαση τῆς μάχης» (ΙΦ). ῞Οτι δηλαδή συνελήφθη αἰχμάλωτος ὁ ᾿Αντίχριστος καί ὁ ῾Υπασπιστής του καί, ὅπως ἦσαν ζωντανοί, ρίχθηκαν καί οἱ δύο «εἰς τήν λίμνην τοῦ πυρός»· στήν λίμνη τῆς φωτιᾶς πού ἔκαιε μέ θειάφι. Μέσα στό καμίνι ἐκεῖνο, μέ τίς ἀποπνικτικές ἀναθυμιάσεις καί ὀσμές πού ἔβγαιναν ἀπό τό καμένο θειάφι τελείωσαν τήν βρωμερή δραστηριότητά τους οἱ στυγνοί ἐκεῖνοι δολοφόνοι καί τρομοκράται, τά ὄργανα τοῦ δράκοντος Διαβόλου, πού κατετάραξαν τήν οἰκουμένη.
Μαζί τους θανατώθηκαν μέ τήν ρομφαία πού ἔβγαινε ἀπό τό στόμα ᾿Εκείνου ὁ ῾Οποῖος καθόταν στό ἄλογό Του ἀτρόμητος νικητής καί ἐξουσιαστής τῶν πάντων, καί ὅλοι οἱ ὀπαδοί τοῦ ᾿Αντιχρίστου. ῞Ολοι ὅσοι εἶχαν παρασυρθῆ ἀπό τόν ῾Υπασπιστή τοῦ ᾿Αντιχρίστου καί δέχθηκαν ἐπάνω τους τό χάραγμά του καί προσκύνησαν τό εἴδωλό του.
Τό ὅτι ἐξωντώθηκαν μέ τήν ρομφαία πού ἦταν στό στόμα τοῦ Κυρίου, δηλαδή μέ τόν λόγο Του τόν ἀκατανίκητο, συνηγορεῖ ὑπέρ τοῦ ὅτι δέν πρόκειται ἐδῶ περί πολέμου ὅπως οἱ συνήθεις πόλεμοι. Πρόκειται περί συντριβῆς τοῦ ᾿Αντιχρίστου καί τῶν ὀπαδῶν του δι᾿ «ἀοράτου ἐπεμβάσεως τοῦ ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ ἐκτάκτως δραστικῆς» (ΠΤ). ᾿Εξωντώθηκαν μέ τόν λόγο τῆς ἀληθείας τοῦ Κυρίου ὅλοι ὅσοι θέλησαν νά πολεμήσουν τήν Βασιλεία Του, νά συντρίψουν τήν ᾿Εκκλησία καί νά πνίξουν στό αἷμα τούς πιστούς της.
῾Η συντριβή αὐτή ἐγέμισε μέ εὐφροσύνην καί ἀγαλλίασιν ὅλους ἐκείνους πού εἶχαν ξεφύγει ἀπό τά δίκτυα τοῦ Διαβόλου καί δέν εἶχαν δεθῆ στά πάθη τῆς γῆς. ῾Ικανοποιήθησαν πλήρως, ὅπως ἱκανοποιεῖται καί χορταίνει κάποιος πού τρώγει ἕνα καλό φαγητόν. Γι᾿ αὐτό ὁμιλεῖ γιά δεῖπνο ἡ «᾿Αποκάλυψις» στούς στίχους αὐτούς (᾿Αποκ. ιθ´ 17-21).
῾Η περιγραφή τῆς καταστροφῆς αὐτῆς διακρίνεται ὁπωσδήποτε γιά τόν «ὠμόν ρεαλισμόν» της. ῾Η ὠμότης αὐτή ὀφείλεται «εἰς τήν ἐπίδρασιν τοῦ ὕφους τοῦ ᾿Ιεζεκιήλ» (ΠΜ). ῎Εχει ἐπηρεασθῆ δηλαδή ἀρκετά ὁ ἅγιος ᾿Ιωάννης ἀπό τίς ζωηρές καί ὠμές περιγραφές τοῦ προφήτου ᾿Ιεζεκιήλ γιά τίς τιμωρίες τοῦ Θεοῦ κατά τῶν ἀσεβῶν.
Δέν θά ἦταν ὅμως ἔξω ἀπό τήν ἀλήθεια καί τήν πραγματικότητα, ἐάν ποῦμε ὅτι, ὅσο ὠμά καί ἄν τά γράφῃ ἡ «᾿Αποκάλυψις», εἶναι πολύ λίγα ἐμπρός σ’ αὐτά πού θά συμβοῦν τότε. Μή λησμονοῦμε δέ ὅτι ὁμιλεῖ γιά συντριβή ὑπάρξεων φοβερῶν, πού εἶναι πιό ἄγριες, πιό σκληρές, πιό αἱμοβόρες ἀπό τό πιό ἄγριο θηρίο πού ἔζησε ἤ θά ζήσῃ ποτέ. Κάμνει λόγο γιά τόν ᾿Αντίχριστο καί τόν ῾Υπασπιστή του, πού θά ἔχουν αἱματοκυλίσει τήν ἀνθρωπότητα χωρίς νά ὑπολογίζουν κανένα νόμο ἀνθρώπινο ἤ θεῖο. ᾿Αναφέρεται στήν σύλληψι καί θανάτωσι τῶν πιό τρομερῶν κακούργων, πού θά τρομοκρατοῦν ὄχι ἕνα χωριό ἤ μιά πόλι ἤ ἕνα κράτος ἀλλ’ ὁλόκληρη τήν ἀνθρωπότητα, παρασύροντας τόν κόσμο μακριά ἀπό τόν Θεό, στήν ἀνομία καί διαφθορά. ᾿Εάν ὑπάρχουν καί στήν ἐποχή μας κακοῦργοι καί ἐγκληματίαι, πού, ὅταν ἀποκαλύπτεται ἡ δρᾶσις τους, μᾶς κυριεύει τρόμος καί φόβος, σκεφθῆτε τί θά εἶναι ἐκεῖνα τά ὄργανα τοῦ Σατανᾶ μέ τά ὁποῖα θά ἐπιχειρήσῃ νά κυριαρχήσῃ στόν κόσμο, πρίν ἔλθῃ τό τέλος τῆς φρικτῆς δραστηριότητός του.
᾿Εκεῖνο πάντως πού βγαίνει ὡς συμπέρασμα ἀπό τήν περιγραφή αὐτή εἶναι ὅτι θά παταχθῇ τελικά τό κακόν. Δέν θά κυριαρχῇ αἰωνίως στόν κόσμο ἡ ἀνομία. Δέν θά βασιλεύῃ γιά πάντα ἡ ἀσέβεια. Θά ἔλθῃ ἡ ὥρα πού θά καταπέσῃ τό κράτος τοῦ ᾿Αντιχρίστου. «῾Η ἄμεση παρέμβαση τοῦ Θεοῦ… θά συντρίψει ὁλοσχερῶς τίς σκοτεινές δυνάμεις» (᾿Α. Θεοδώρου, ἔ.ἀ., σελ. 50)." ( Ἀπό τό βιβλίο τοῦ Γ.Ψαλτάκη «Μηνύματα ἀπό τό βιβλίον τῆς Ἀποκαλύψεως).
