Μεγάλου Ἀθανασίου "Ἐξηγήσεις εἰς τούς Ψαλμούς", PG 27, 408-409
Νά μή θλιβόμαστε καί νά μή καταλαμβανόμαστε ἀπό ἀγωνία, καί ὅταν ἀκόμη συμβεῖ γιά κάποια χρονική περίοδο οἱ μέν ἁμαρτωλοί νά εὐημεροῦν, οἱ δέ εὐσεβεῖς νά διώκονται. Διότι τίποτε ἀπό αὐτά δέν παραμένει σταθερό, ἀλλά θά μεταβληθεῖ. Τῶν μέν εὐσεβῶν ἡ θλίψη θά ἀποβεῖ σέ ἀπόλαυση αἰωνίων ἀγαθῶν, ἐνῶ ἐκεῖνα πού θεωροῦνται ἀγαθά γιά τούς ἀμετανόητους ἁμαρτωλούς, θά γίνουν σ’ αὐτούς αἰώνια κόλαση.
