ΛΟΓΟΣ ΕΣΘΙΟΜΕΝΟΣ ΤΟΜΟΣ ΣΤ΄

Πρόλογος
Α' ΟΜΙΛΙΑΙ ΕΠΙ ΤΟΥ ΟΡΟΥΣ
Ο ταπεινός είναι χαριτωμένος (20-8-1995)
Υπακοή: Εκεί ο άνθρωπος αναπνέει (29-8-1995)
Να δοθούμε ολόκληροι στην αγάπην του Θεού και στον θάνατον! (8-10-1995)
Να μένωμε κάτω από το βλέμμα το δικό Του (26-12-1995)
Η καρδία μας έχει ανάψει; (21-1-96)
Ο Κύριος διέρχεται κάθε μέρα από την Μονήν (28-1-1996)
Πρέπει να γίνωμε ωραίοι (2-2-1996)
Η ύπαρξίς μας ως αύρα να εισέλθη στο υπερπέραν (17-7-1996)
Β' ΟΜΙΛΙΑΙ ΕΟΡΤΙΟΙ
Η θεραπεία των δύο τυφλών
Με τον Θεόν ομιλώ λαχταριστά (30-7-95)
Η άγρα των ιχθύων
Να κάνωμε βουτιά κάτω-κάτω, προς τα πάνω δηλαδή (24-9-1995)
Κυριακή του Παραλύτου
Να χοροπηδούμε και να παιχνιδίζωμε (5-5-1996)
Που αλλού να δώσωμε τον έρωτά μας; (6-1-1996)
Κυριακή του Ασώτου
Μία λίμνη γεμάτη δροσιά (11-2-1996)
Κυριακή των Αγίων πάντων
Να πεθάνωμε ζωντανοί (8-6-1996)
Ήδη είμεθα μέσα στο Φως (21-7-1996)