Συγκλονίζει ἡ ζωὴ τοῦ μαραθωνοδρόμου Παναγιώτη Καραΐσκου, ποὺ μᾶς ἔκανε ὑπερήφανους τοὺς Ἕλληνες μὲ τὴ δεύτερη νίκη στὴ σταδιοδρομία του στὸν φετινὸ Μαραθώνιο – τὸν αὐθεντικό – τῶν 42 χιλιομέτρων τῆς Ἀθήνας, μὲ χρόνο 2 ὧρες καὶ 20 λεπτά. Οἱ προσπάθειές του στὴ ζωὴ εἶναι κυριολεκτικὰ ἕνας ἄθλος προσωπικῆς θελήσεως, μαζὶ μὲ τὴ Χάρι τοῦ Θεοῦ.
Ἦταν ὅμως παιδὶ τοῦ Κατηχητικοῦ Σχολείου, ἀλλὰ στὴ συνέχεια, σὲ ἡλικία 16 ἐτῶν, ἔπεσε στὰ ναρκωτικά. «Ἤμουν ἕνα παιδὶ ποὺ εἶχα μεγαλώσει στὸ Κατηχητικό, ἔπαιζα ποδόσφαιρο καὶ ἤμουν σὲ καλὸ ἐπίπεδο στὸ τζοῦντο. Τὰ παράτησα ὅλα. Ξεκίνησα μὲ χασίς, ἄρχισα φυσικὰ τὸ κάπνισμα. Στὴν παρέα μου ἔκαναν χρήση ναρκωτικῶν. Σταδιακὰ ξεκίνησε ἡ κατηφόρα…», διηγεῖται ὁ ἴδιος.
«Τὸ χασὶς ἔφερε τὸ ecstasy καὶ τὴν κοκαΐνη καὶ ἀπὸ ἐκεῖ τὴν ἐνδοφλέβια ἡρωίνη. Ἡ κατηφόρα δὲν εἶχε τέλος».
Συνελήφθη γιὰ ἐμπορία ναρκωτικῶν. Ἀντιμετώπιζε τὴν ποινὴ πολυετοῦς φυλακίσεως. Ἐν τῷ μεταξὺ γράφτηκε σὲ πρόγραμμα ἀπεξαρτήσεως στὸ «ΚΕΘΕΑ ΣΤΡΟΦΗ» μὲ σκληρὴ προσπάθεια ἐπὶ τοῦ ἑαυτοῦ του. Παράλληλα γράφτηκε σὲ δημόσιο ΙΕΚ σπουδάζοντας νοσηλευτική. Ξεκίνησε πρακτικὴ στὸ Ἀττικὸ Νοσοκομεῖο.
«Τὸ 2012 βρέθηκε μὲ τὴν παρέα του στὸ Καλλιμάρμαρο ὡς θεατὴς καὶ ἔβλεπε τοὺς δρομεῖς ποὺ ἔκλαιγαν ὅταν τερμάτιζαν. “Σκέφτηκα τότε πὼς ὅλο αὐτὸ ποὺ θὰ ζοῦν θὰ εἶναι πολὺ δυνατὸ καὶ πὼς θὰ ἦταν ὡραῖο νὰ τὸ ζήσω κι ἐγώ. Κάπως ἔτσι ἔκανα τὴν πρώτη σκέψη νὰ ἀγωνιστῶ κάποτε σὲ μαραθώνιο”».
Τὸ 2013 ἔτρεξε πρώτη φορὰ στὸν Μαραθώνιο. «Στὸν πρῶτο ἀγώνα πέρασα δύσκολα. Εἶχα κράμπες, πονοῦσα παντοῦ, ἀλλὰ πιέστηκα καὶ ἔκανα χρόνο κάτω ἀπὸ 4 ὧρες. Στὸν τερματισμὸ ἔκλαιγα σὰν μικρὸ παιδί». Τὸν ἑπόμενο χρόνο διήνυσε τὴν ἀπόσταση σὲ χρόνο 2 ὧρες καὶ 47 λεπτά. Καὶ ἔφθασε φέτος, στὸν 42ο Μαραθώνιο Ἀθηνῶν, νὰ κατακτήσει τὸ χρυσὸ μετάλλιο!
Ἐν τῷ μεταξὺ ἐκκρεμοῦσε ἡ δίκη του γιὰ ἐμπορία ναρκωτικῶν. Στὸ πενταμελὲς κακουργοδικεῖο ὁ Παναγιώτης δὲν ἔκανε ἀπολογία· ἐξομολόγηση ἔκανε. «Μίλησε γιὰ ὅλα. Ἔκανε σκληρὴ αὐτοκριτική. Ἀποκάλυψε τὰ πάντα μὲ εἰλικρίνεια, χωρὶς περιστροφές, ἀλλὰ καὶ μὲ σεβασμὸ πρὸς τὸ δικαστήριο, τοὺς γονεῖς του, ὅσους τὸν βοήθησαν (…). Ζήτησε μία εὐκαιρία νὰ συνεχίσει τὸν δρόμο τῆς μεγάλης ἐπιστροφῆς. Ἔδωσε ὑπόσχεση ἐνώπιον Θεοῦ καὶ δικαστῶν πὼς θὰ κάνει μόνο τὸ καλὸ γιὰ τὸν ἑαυτό του καὶ τὴν κοινωνία. (…) Ὅταν τελείωσε τὴν ἀπολογία του, οἱ δικαστὲς εἶχαν δακρύσει…» («Ἔθνος» 9-11-2025).
Μεγαλεῖο ψυχῆς, πραγματικά, ἀπὸ τὸν 37χρονο Παναγιώτη Καραΐσκο. Ἀπόδειξη γιὰ τὸ πόσα μπορεῖ νὰ κατορθώσει ὁ ἄνθρωπος, ὅταν θελήσει πραγματικὰ καὶ ἀγωνισθεῖ σκληρὰ ἐπὶ τοῦ ἑαυτοῦ του, ἀλλά, ὅπως ὁμολογεῖ ὁ ἴδιος, καὶ μὲ σύμμαχο τὴ Χάρι τοῦ Θεοῦ. Διότι τὰ νάματα τῆς πίστεως ποὺ εἶχαν ποτίσει τὴν ψυχή του, ὅταν παρακολουθοῦσε τὸ Κατηχητικὸ Σχολεῖο, αὐτὰ ἐπέδρασαν ἀργότερα καὶ ἐξουδετέρωσαν τὶς θανατηφόρες οὐσίες ποὺ πότισαν τὸ σῶμα του. Καὶ ἡ ὑπόσχεση ποὺ ἔδωσε ἐνώπιον Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων ἔγινε δρομοδείκτης στὸν ἀθλητὴ τοῦ Μαραθώνιου δρόμου τῶν Ἀθηνῶν καὶ νικητὴ τοῦ Μαραθώνιου δρόμου τῆς ζωῆς!
