Ἡ φρίκη τοῦ πολέμου ἁπλώθηκε ξαφνικὰ καὶ σὲ ἄλλους τόπους. Ἤδη οἱ ἐχθροπραξίες ἐπεκτάθηκαν δραματικὰ πρὸς τὸ Ἰράν. Κάθε ἡμέρα, κάθε ὥρα ὁ ἀνατριχιαστικὸς ἦχος τῶν βομβῶν συνοδεύεται ἀπὸ καταστροφὲς καὶ ἀπὸ κραυγὲς πόνου καὶ ἀπελπισίας ἀθώων ἀνθρώπων καὶ δυστυχισμένων μικρῶν παιδιῶν καὶ ἀπὸ τὶς δύο πλευρές.
Ὁ πόλεμος δὲν ἔχει σχέση μὲ τὴν ἀλήθεια. Εἶναι ἡ ἀποθέωση τοῦ ψεύδους καὶ τῆς ἀπάτης. Σχεδὸν πάντοτε ὁ ἐπιτιθέμενος προσπαθεῖ νὰ παραπλανήσει τὸν ἀντίπαλο μὲ ψεύδη καὶ λόγους εἰρήνης. Καὶ σ᾿ αὐτοὺς τοὺς «ἐν ἐξελίξει» πολέμους αὐτὸ ἔγινε ὁλοφάνερο.
Τὴν ὥρα ποὺ γίνονταν συζητήσεις καὶ προτάσεις τάχα εἰρηνευτικῶν σχεδίων, στὴν πραγματικότητα καταστρώνονταν λεπτομερὴ σχέδια ἐπιθέσεων καὶ καταστροφῶν.
Ὅμως αὐτὴ εἶναι ἡ νοοτροπία τοῦ πολέμου· μιὰ τακτικὴ ποὺ ὁ Χίτλερ τὴν εἶχε ἀναγάγει σὲ κορυφαία ἐπιστήμη. Αὐτὴν ἄλλωστε τὴ δοκίμασε καὶ ἡ πατρίδα μας στὴν ἀναμέτρησή της μὲ τὸ φασιστικὸ καθεστὼς τοῦ παράφρονος Μουσολίνι.
Δὲν περιμένει κανεὶς ἀπὸ τοὺς σημερινοὺς λαοὺς νὰ ἐνεργοῦν σὰν τὸν Μέγα Ἀλέξανδρο, ὁ ὁποῖος, ὅταν στὰ Γαυγάμηλα τὸν παρακίνησε ὁ στρατηγός του Παρμενίων νὰ ἐπιτεθεῖ νύχτα κατὰ τοῦ Δαρείου, ἀπάντησε μὲ τὴν περίφημη φράση: «οὐ κλέπτω τὴν νίκην». Οὔτε περιμένει νὰ παύσουν νὰ χρησιμοποιοῦν τὸ ψεῦδος καὶ τὴ συστηματικὴ προπαγάνδα στοὺς πολέμους τους. Οἱ ἄνθρωποι ἔτσι ἐνεργοῦσαν καὶ θὰ συνεχίσουν νὰ ἐνεργοῦν.
Ἐκεῖνο ὡστόσο ποὺ ἔχει σημασία γιὰ κάθε πιστὸ Χριστιανὸ εἶναι πρωτίστως νὰ συμπάσχει μὲ τοὺς δεινὰ δοκιμαζόμενους λαούς, ποὺ ὑφίστανται τὴ μανία τῶν καταστροφικῶν ὅπλων. Ταυτόχρονα ὀφείλει νὰ κρατεῖ σταθερὴ τὴν πεποίθηση ὅτι πάνω ἀπὸ ὅλες τὶς ἀνθρώπινες κινήσεις καὶ τοὺς σχεδιασμοὺς στέκει ὁ Θεός! Αὐτὸς εἶναι ὁ Κύριος τοῦ κόσμου καὶ τῆς Ἱστορίας. Αὐτὸς ἀποδίδει καὶ τὸ δίκαιο, ποὺ συχνὰ μέσα στὸν πόλεμο δὲν γίνεται φανερό.
Ταυτόχρονα χρέος ὅλων μας εἶναι, συμπάσχοντας μὲ τοὺς δεινὰ δοκιμαζόμενους λαούς, νὰ προσευχόμαστε ἐκτενῶς, ὥστε ὁ Κύριος νὰ εἰρηνεύει τὸν κόσμο· νὰ παύσει τὴ σφαγὴ τῶν ἀνθρώπων.
Ἐκεῖνος, ὁ Θεὸς τῆς εἰρήνης καὶ τῆς ἀγάπης, εἴθε νὰ ἐλεήσει τὸν κόσμο!