Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα (14/1)

Εὐαγγέλιον: μεθέορτον, Σαβ. ε΄ ἑβδ. Ἰωάννου (Ἰω. ι΄ 27-38)

27 τὰ πρόβατα τὰ ἐμὰ τῆς φωνῆς μου ἀκούει, κἀγὼ γινώσκω αὐτά, καὶ ἀκο­λουθοῦσί μοι, 28 κἀγὼ ζωὴν αἰώνιον δίδωμι αὐτοῖς, καὶ οὐ μὴ ἀπό­λωνται εἰς τὸν αἰῶνα, καὶ οὐχ ἁρπάσει τις αὐτὰ ἐκ τῆς χειρός μου. 29 ὁ πατήρ μου, ὃς δέδωκέ μοι, μείζων πάντων ἐστί, καὶ οὐδεὶς δύναται ἁρπάζειν ἐκ τῆς χειρὸς τοῦ πατρός μου. 30 ἐγὼ καὶ ὁ πατὴρ ἕν ἐσμεν. 31 Ἐβάστασαν οὖν πάλιν λίθους οἱ Ἰουδαῖοι ἵνα λιθάσωσιν αὐτόν. 32 ἀπεκρίθη αὐτοῖς ὁ Ἰη­σοῦς· πολλὰ καλὰ ἔργα ἔ­δει­ξα ὑμῖν ἐκ τοῦ πατρός μου· διὰ ποῖον αὐτῶν ἔργον λιθά­ζετέ με; 33 ἀπεκρίθησαν αὐτῷ οἱ Ἰου­δαῖοι λέγοντες· περὶ κα­λοῦ ἔργου οὐ λιθάζομέν σε, ἀλ­λὰ περὶ βλασφημίας, καὶ ὅτι σὺ ἄνθρωπος ὢν ποιεῖς σεαυτὸν Θεόν. 34 ἀπεκρίθη αὐτοῖς ὁ Ἰη­σοῦς· οὐκ ἔστι γεγραμμένον ἐν τῷ νόμῳ ὑμῶν, ἐγὼ εἶπα, θεοί ἐστε; 35 εἰ ἐκείνους εἶπε θεούς, πρὸς οὓς ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ ἐγένετο, καὶ οὐ δύναται λυ­θῆ­ναι ἡ γραφή, 36 ὃν ὁ πατὴρ ἡγίασε καὶ ἀπέστειλεν εἰς τὸν κόσμον, ὑμεῖς λέγετε ὅτι βλασφη­μεῖς, ὅτι εἶπον, υἱὸς τοῦ Θε­οῦ εἰ­μι; 37 εἰ οὐ ποιῶ τὰ ἔργα τοῦ πατρός μου, μὴ πιστεύετέ μοι· 38 εἰ δὲ ποιῶ, κἂν ἐμοὶ μὴ πιστεύητε, τοῖς ἔργοις πιστεύσατε, ἵνα γνῶτε καὶ πιστεύσητε ὅτι ἐν ἐμοὶ ὁ πατὴρ κἀγὼ ἐν αὐτῷ.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

27 Τά πρόβατα τά δικά μου ἀκοῦν μέ καλή διάθεση καί πρόθυμη ὑπα­κοή τή φωνή μου καί τή διδασκαλία μου. Κι ἐγώ τά γνωρίζω ὡς δικά μου καί ἐνδιαφέρομαι καί πονῶ καί φροντίζω γι’ αὐτά. Ἀλλά κι ἐκεῖνα μέ γνωρίζουν καί μέ ἀκολουθοῦν ὑπακούοντας σ’ ὅλες τίς ἐντο­λές μου. 28 Κι ἐγώ, γιά νά ἀνταμείψω τήν ὑπακοή πού μοῦ δείχνουν, τούς δίνω αἰώνια ζωή, καί δέν θά χαθοῦν ποτέ στόν αἰώ­να. Οὔτε λύκος, οὔτε κλέφτης, οὔτε κανένας ἄλ­­λος κακοποιός δέν θά μπορέσει ποτέ νά τά ἀπο­σπά­σει μέ τή βία καί νά τά ἁρπάξει ἀπό τό δυνατό καί προστατευτικό χέρι μου. 29 Ὁ Πατέρας μου, πού μοῦ ἔχει δώσει τά πρόβατα αὐ­τά, εἶναι ἀνώτερος καί δυνατότερος ἀπ’ ὅλους. Κα­νείς λοιπόν δέν μπορεῖ νά ἁρπάξει τά πρόβατά μου αὐτά μέ τή βία ἀπό τό παντοδύναμο χέρι τοῦ Πατέρα μου. 30 Τά πρόβατα αὐτά ἀνήκουν καί στόν Πατέρα μου καί σέ μένα, καί κρατοῦνται συγχρόνως καί ἀπό τό δικό μου προστατευτικό χέρι καί ἀπό τό χέρι τοῦ Πατέρα μου. Διότι ἐγώ καί ὁ Πατέρας μου εἴμαστε ἕνα κι ἔχου­με τήν ἴδια φύση καί τήν ἴδια δύναμη καί θέληση καί ἐξου­­σία· ὅλα τά ἔχουμε κοινά. 31 Ὅταν λοιπόν ἄκουσαν οἱ Ἰουδαῖοι ὅτι ἐξίσωνε καί ταύ­τιζε τόν ἑαυτό του μέ τόν Θεό, πῆραν καί πάλι στά χέ­ρια τους πέτρες γιά νά τόν λιθοβολήσουν. 32 Ὁ Ἰησοῦς ὅμως τούς εἶπε: Πολλά εὐ­εργε­τικά ἔργα σᾶς ἔκανα· ἔργα ἀπό κάθε ἄποψη θαυμαστά καί ἀξιέ­παινα. Αὐτά ἀπό τόν Πατέρα μου προέρχονται καί μό­­νο μέ τή δύναμη τοῦ Πατέρα μου εἶναι δυνατόν νά συ­ν­­­τε­λε­σθοῦν. Γιά ποιό λοιπόν ἔργο ἀπό αὐτά θέλετε νά μέ λι­­θο­βο­­λή­σετε; 33 Τοῦ ἀποκρίθηκαν οἱ Ἰουδαῖοι καί εἶπαν: Δέν θέλουμε νά σέ λιθοβολήσουμε γιά κάποιο καλό ἔργο ἀπό ἐκεῖ­να πού λές ὅτι ἔκανες. Ἀλλά θέλουμε νά σέ λιθοβολή­σου­με γιά τή βλασφημία πού ξεστόμισες, καί ἐπειδή ἐσύ, ἐνῶ εἶσαι ἄνθρωπος, παρουσιάζεις τόν ἑαυτό σου γιά Θεό καί λές ὅτι εἶσαι ἕνα μέ τόν Θεό. 34 Τούς ἀποκρίθηκε τότε ὁ Ἰησοῦς: Δέν εἶναι γραμμένο στό νόμο σας γιά τούς ἀνθρώπους πού ἀσκοῦν τή δικαστική ἐξουσία: Ἐγώ εἶπα· εἶστε θεοί; 35 Ἐάν ἡ Ἁγία Γραφή ὀνόμασε θεούς ἐκείνους πού μέ κλήση Θεοῦ καί θεϊκή ἀνάδειξη ἀνέλαβαν νά διαχειρίζονται πάνω στή γῆ τή δικαστική ἐξουσία (καί δέν εἶναι δυνατόν νά χάσει τό κύρος της ἡ Ἁγία Γραφή, ὥστε ὅ,τι λέει νά μήν ἔχει πλέον καμία ἀξία), 36 ἐμένα πού ὅταν ἦλθε τό πλήρωμα τοῦ χρόνου γιά νά γίνω ἄνθρωπος ὁ Πατέρας μου μέ ξεχώρισε καί μέ ἐξέλεξε καί μέ καθιέρωσε γιά τό ὑψηλό ἔργο τοῦ Μεσσία, καί μέ ἀπέστειλε στόν κόσμο γιά νά τό ἐπιτελέσω καί νά τό ὁλοκληρώσω, ἐσεῖς μοῦ λέτε ὅτι βλασφημῶ, ἐπειδή εἶ­πα ὅτι εἶμαι Υἱός τοῦ Θεοῦ; 37 Ἐάν δέν κάνω τά ὑπερφυσικά ἔργα πού μοῦ ζητᾶ ὁ Πατέρας μου καί ἐκτελῶ μέ τή δική του συνέργεια, καί οὐσιαστικά αὐτά εἶναι τά ἴδια τά ἔργα τοῦ Πατέρα μου, μήν πιστεύε­τε στή μαρτυρία τοῦ στόματός μου καί στίς δικές μου δι­α­­­βε­βαι­­ώσεις. 38 Ἐφόσον ὅμως ἐνεργῶ τά ἔργα τοῦ Πατέρα μου, κι ἄν ἀκόμη δέν πιστεύετε σ’ ὅ,τι λέω ἐγώ, πιστέψτε του­λάχιστον στά ἔργα αὐτά, γιά νά μάθετε καί νά ὁδη­­­­γη­­­θεῖτε ἀπ’ αὐτά στήν τέλεια πίστη. Κι ἔτσι θά βε­­­­βαι­ω­­­­θεῖτε ὅτι μέσα μου εἶναι καί μένει ὁ Πατέρας μου, κι ἐγώ εἶμαι καί μένω μέσα στόν Πατέρα. Ἔχω δη­­­λαδή ὡς Υἱός καί Λό­γος τοῦ Θεοῦ τήν ἴδια φύση μέ τόν Πα­­­­­τέρα, καί εἶμαι ἄπειρος κι ἐγώ, ὥστε νά χω­­­­­ρά­ει μέ­­­­σα μου ὁ Πατέρας. Εἴμαστε ἀχώριστοι ὁ ἕνα­­­ς ἀπό τόν ­ἄλ­λο, διότι κι ἐγώ εἶμαι καί μένω μέσα στόν Πα­­­­τέ­ρα μου.