Εὐαγγέλιον: Κυρ. ιδ΄ Ματθαίου (Ματθ. κβ΄ 2-14)
2 ὡμοιώθη ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἀνθρώπῳ βασιλεῖ, ὅστις ἐποίησε γάμους τῷ υἱῷ αὐτοῦ. 3 καὶ ἀπέστειλε τοὺς δούλους αὐτοῦ καλέσαι τοὺς κεκλημένους εἰς τοὺς γάμους, καὶ οὐκ ἤθελον ἐλθεῖν. 4 πάλιν ἀπέστειλεν ἄλλους δούλους λέγων· εἴπατε τοῖς κεκλημένοις· ἰδοὺ τὸ ἄριστόν μου ἡτοίμασα, οἱ ταῦροί μου καὶ τὰ σιτιστὰ τεθυμένα, καὶ πάντα ἕτοιμα· δεῦτε εἰς τοὺς γάμους. 5 οἱ δὲ ἀμελήσαντες ἀπῆλθον, ὁ μὲν εἰς τὸν ἴδιον ἀγρόν, ὁ δὲ εἰς τὴν ἐμπορίαν αὐτοῦ· 6 οἱ δὲ λοιποὶ κρατήσαντες τοὺς δούλους αὐτοῦ ὕβρισαν καὶ ἀπέκτειναν. 7 ἀκούσας δὲ ὁ βασιλεὺς ἐκεῖνος ὠργίσθη, καὶ πέμψας τὰ στρατεύματα αὐτοῦ ἀπώλεσε τοὺς φονεῖς ἐκείνους καὶ τὴν πόλιν αὐτῶν ἐνέπρησε. 8 τότε λέγει τοῖς δούλοις αὐτοῦ· ὁ μὲν γάμος ἕτοιμός ἐστιν, οἱ δὲ κεκλημένοι οὐκ ἦσαν ἄξιοι· 9 πορεύεσθε οὖν ἐπὶ τὰς διεξόδους τῶν ὁδῶν, καὶ ὅσους ἐὰν εὕρητε καλέσατε εἰς τοὺς γάμους. 10 καὶ ἐξελθόντες οἱ δοῦλοι ἐκεῖνοι εἰς τὰς ὁδοὺς συνήγαγον πάντας ὅσους εὗρον, πονηρούς τε καὶ ἀγαθούς· καὶ ἐπλήσθη ὁ γάμος ἀνακειμένων. 11 εἰσελθὼν δὲ ὁ βασιλεὺς θεάσασθαι τοὺς ἀνακειμένους εἶδεν ἐκεῖ ἄνθρωπον οὐκ ἐνδεδυμένον ἔνδυμα γάμου, 12 καὶ λέγει αὐτῷ· ἑταῖρε, πῶς εἰσῆλθες ὧδε μὴ ἔχων ἔνδυμα γάμου; ὁ δὲ ἐφιμώθη. 13 τότε εἶπεν ὁ βασιλεὺς τοῖς διακόνοις· δήσαντες αὐτοῦ πόδας καὶ χεῖρας ἄρατε αὐτὸν καὶ ἐκβάλετε εἰς τὸ σκότος τὸ ἐξώτερον· ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων. 14 πολλοὶ γάρ εἰσι κλητοί, ὀλίγοι δὲ ἐκλεκτοί.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
2 Ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν μοιάζει μέ κάποιον ἄνθρωπο βασιλιά, ὁ ὁποῖος ἔκανε ἑορτασμούς γάμου γιά τό γιό του. 3 Ἔστειλε λοιπόν τούς δούλους του γιά νά καλέσει αὐτούς πού εἶχαν προσκληθεῖ στό γάμο, ἀλλά ἐκεῖνοι δέν ἤθελαν νά ἔλθουν. 4 Ἔστειλε ξανά ἄλλους δούλους λέγοντας: Πεῖτε στούς καλεσμένους: Ἰδού, ἑτοίμασα τό μεσημεριανό μου τραπέζι. Οἱ ταῦροι μου καί τά θρεφτάρια εἶναι σφαγμένα, κι ὅλα εἶναι ἕτοιμα. Ἐλᾶτε στό γάμο. 5 Αὐτοί ὅμως ἀδιαφόρησαν κι ἔφυγαν, ἄλλος στό χωράφι του κι ἄλλος στήν ἐμπορική του ἐπιχείρηση. 6 Καί οἱ ὑπόλοιποι, ἀφοῦ ἔπιασαν τούς δούλους του, τούς κακοποίησαν καί τούς σκότωσαν. 7 Ὅταν τά ἄκουσε αὐτά ὁ βασιλιάς ἐκεῖνος, θύμωσε, κι ἀφοῦ ἔστειλε τά στρατεύματά του, ἐξολόθρευσε τούς φονιάδες ἐκείνους καί κατέκαψε τήν πόλη τους. (Ἔτσι τιμωρήθηκαν οἱ Ἰουδαῖοι καί τά Ἱεροσόλυμα, τούς ὁποίους ὑπονοεῖ ἡ παραβολή).
8 Τότε λέει στούς δούλους του: Τό τραπέζι τοῦ γάμου εἶναι ἕτοιμο· οἱ καλεσμένοι ὅμως δέν ἦταν ἄξιοι νά πάρουν μέρος σ’ αὐτό. 9 Πηγαίνετε λοιπόν στά σταυροδρόμια καί τά τρίστρατα, κι ὅσους βρεῖτε ἐκεῖ, καλέστε τους στούς γάμους. 10 Βγῆκαν τότε ἐκεῖνοι οἱ δοῦλοι στούς δρόμους καί μάζεψαν ὅλους ὅσους βρῆκαν, κακούς καί καλούς, καί γέμισε ἡ αἴθουσα τοῦ γάμου ἀπό ἀνθρώπους πού κάθισαν στό τραπέζι. (Αὐτό πραγματοποιήθηκε μέ τήν Ἐκκλησία, στήν ὁποία κλήθηκαν καί προσῆλθαν οἱ εἰδωλολάτρες πού πίστεψαν). 11 Κι ὅταν μπῆκε ὁ βασιλιάς γιά νά δεῖ τούς καθισμένους στό τραπέζι, εἶδε ἐκεῖ κι ἕναν ἄνθρωπο πού δέν φοροῦσε ἐπίσημο ἔνδυμα γάμου. Δέν εἶχε δηλαδή μαζί μέ τήν πίστη καί τόν καρπό τῆς πίστεως, δηλαδή τίς ἀρετές. 12 Καί τοῦ λέει: Φίλε, πῶς μπῆκες ἐδῶ μέσα χωρίς νά ἔχεις ἐνδυμασία γάμου; Ἦταν εὔκολο νά ἀπευθυνθεῖς στήν ὑπηρεσία μου καί νά σοῦ δώσει μιά τέτοια ἐνδυ-μασία. Κι αὐτός τότε ἀποστομώθηκε. 13 Τότε ὁ βασιλιάς εἶπε στούς ὑπηρέτες: Δέστε τά χέρια καί τά πόδια του καί πάρτε τον καί ρίξτε τον ἔξω, στό πιό βαθύ σκοτάδι, πού εἶναι μακριά ἀπό τή βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Ἐκεῖ οἱ ἄνθρωποι θά κλαῖνε καί θά τρίζουν τά δόντια τους. 14 Διότι πολλοί εἶναι οἱ καλεσμένοι στή βασιλεία τοῦ Θεοῦ, λίγοι ὅμως εἶναι οἱ ἐκλεκτοί, πού ἔχουν τίς ἀρετές καί θά κληρονομήσουν τή βασιλεία αὐτή.
