ΤΕΤΑΡΤΗ 3 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Τετ. ζ΄ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. ιδ΄ 35 – ιε΄ 11):

35 Καὶ ἐπιγνόντες αὐτὸν οἱ ἄνδρες τοῦ τόπου ἐκείνου ἀπέστειλαν εἰς ὅλην τὴν πε­­ρίχωρον ἐκείνην, καὶ προ­­­σήνεγκαν αὐτῷ πάντας τοὺς κακῶς ἔχοντας, 36 καὶ παρεκάλουν αὐτὸν ἵνα κἂν μόνον ἅψωνται τοῦ κρασπέδου τοῦ ἱματίου αὐτοῦ· καὶ ὅσοι ἥψαντο διεσώθησαν. Τότε προσέρχονται τῷ Ἰη­σοῦ οἱ ἀπὸ Ἱεροσολύ­μων γραμματεῖς καὶ Φαρι­σαῖοι λέγοντες· 2 διατί οἱ μαθηταί σου παραβαίνουσι τὴν παράδοσιν τῶν πρεσβυτέρων; οὐ γὰρ νίπτονται τὰς χεῖρας αὐτῶν ὅταν ἄρτον ἐσθίωσιν. 3 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτοῖς· διατί καὶ ὑμεῖς παραβαίνετε τὴν ἐντολὴν τοῦ Θεοῦ διὰ τὴν παράδοσιν ὑμῶν; 4 ὁ γὰρ Θεὸς ἐνετείλατο λέγων· τίμα τὸν πατέρα καὶ τὴν μητέρα· καί· ὁ κακολογῶν πατέρα ἢ μητέρα θανάτῳ τελευτάτω. 5 ὑμεῖς δὲ λέγετε· ὃς ἂν εἴ­πῃ τῷ πατρὶ ἢ τῇ μητρί, δῶ­ρον ὃ ἐὰν ἐξ ἐμοῦ ὠφε­ληθῇς, καὶ οὐ μὴ τιμήσῃ τὸν πατέρα αὐτοῦ ἢ τὴν μη­­τέρα αὐτοῦ· 6 καὶ ἠκυρώσατε τὴν ἐντολὴν τοῦ Θεοῦ διὰ τὴν παράδοσιν ὑμῶν. 7 ὑποκριταί! καλῶς προεφήτευσε περὶ ὑμῶν Ἡσαΐας λέγων· 8 ἐγγίζει μοι ὁ λαὸς οὗτος τῷ στόματι αὐτῶν καὶ τοῖς χείλεσί με τιμᾷ, ἡ δὲ καρδία αὐτῶν πόρρω ἀπέχει ἀπ᾿ ἐμοῦ· 9 μάτην δὲ σέβονταί με, δι­δάσκοντες διδασκαλίας ἐντάλματα ἀνθρώπων. 10 Καὶ προσκαλεσάμενος τὸν ὄχλον εἶπεν αὐτοῖς· ἀ­­­κούετε καὶ συνίετε· 11 οὐ τὸ εἰσερχόμενον εἰς τὸ στόμα κοινοῖ τὸν ἄνθρωπον, ἀλλὰ τὸ ἐκπορευόμε­νον ἐκ τοῦ στόματος τοῦτο κοινοῖ τὸν ἄνθρωπον.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

35 Ὅταν οἱ ἄνθρωποι τοῦ τόπου ἐκείνου τόν ἀν­τι­λήφθηκαν, ἔστειλαν ἀπεσταλμένους σ’ ὅλη τήν περιφέρεια ἐκείνη γιά νά εἰδοποιήσουν τούς κατοίκους της γιά τήν ἄφιξή του, καί τοῦ ἔφεραν ὅλους τούς ἀσθενεῖς. 36 Καί τόν παρακαλοῦσαν νά τούς ἀφήσει νά ἀγγίξουν μόνο τήν ἄκρη τοῦ ἐξωτερικοῦ του ἐνδύματος. Κι ὅσοι τόν ἄγγιξαν, θεραπεύθηκαν τελείως. Τότε πλησιάζουν τόν Ἰησοῦ κάποιοι ἀπό τούς γραμ­ματεῖς καί Φα­ρι­σαίους πού ἔμεναν στά Ἱερο­σό­λυ­μα καί τοῦ εἶ­παν: 2 Γιατί οἱ μαθητές σου παραβαίνουν τήν παράδοση τῶν παλαιότερων διδασκάλων μας; Καί πράγματι πα­ρα­βαίνουν τήν παράδοση, διότι δέν πλένουν τά χέρια τους, ὅταν τρῶνε ψωμί. 3 Ὁ Κύριος τούς ἀποκρίθηκε: Γιατί καί σεῖς παραβαίνετε τήν ἐντολή τοῦ Θεοῦ γιά νά συμ­μορ­φωθεῖτε μέ τήν παράδοσή σας; 4 Ὁ Θεός δηλαδή ὅρισε τήν ἐντολή: Τίμα τόν πατέρα καί τή μητέρα· κι ἐκεῖνος πού συκοφαντεῖ καί βρίζει τόν πατέρα του ἤ τή μητέρα του πρέπει νά θανατώνεται. 5 Ἐσεῖς ὅμως λέτε: Ὅταν οἱ γονεῖς ζητοῦν ἀπό τό παι­δί τους κάτι ὡς βοήθεια, ὁποιοσδήποτε γιός πεῖ στόν πατέρα του ἤ τή μητέρα του· ἐκεῖνο πού μοῦ ζητᾶς νά σοῦ δώσω ὡς βοήθεια καί ἐνίσχυση τό δίνω δῶρο καί ἀφιέρωμα στόν Θεό, αὐτός ὁ γιός ἀπαλλάσσεται ἀπό τό καθῆκον νά βοηθήσει τόν πατέρα του ἤ τή μητέρα του καί δέν ὑποχρεώνεται νά τούς δώσει ἐκεῖνο πού αὐτοί τοῦ ζητοῦν. Καί ἐξαιτίας τῆς παραδόσεώς σας αὐτῆς τό παιδί αὐτό ἀπαλλάσσεται ἀπό τήν ὑποχρέωση νά τιμήσει τόν πατέρα του ἤ τή μητέρα του. 6 Κι ἔτσι ἀκυρώσατε τήν ἐντολή τοῦ Θεοῦ ἐξαιτίας τῆς παραδόσεώς σας. 7 Ὑποκριτές, πού κατορθώνετε νά παρουσιάζεστε τηρητές τοῦ νόμου, ἐνῶ πράγματι τόν παραβαίνετε! Σωστά προφήτευσε γιά σᾶς ὁ Ἡσαΐας λέγοντας: 8 Ὁ λαός αὐτός μέ πλησιάζει μόνο μέ τό στόμα του καί μέ τιμᾶ μόνο μέ τά χείλη του· ἡ καρδιά του ὅμως ἀπέχει πολύ μακριά ἀπό μένα. 9 Μάταια λοιπόν καί ψεύτικα μέ λατρεύουν, ἐπειδή δι­δά­σκουν διδασκαλίες πού ἀποτελοῦν ἐπινοήσεις καί ἐν­το­λές ἀνθρώπων κι ὄχι δικές μου. 10 Κι ἀφοῦ προσκάλεσε τά πλήθη τοῦ λαοῦ, τούς εἶπε: Ἀκοῦστε αὐτό πού θά σᾶς πῶ, καί προσέξτε νά τό καταλάβετε. 11 Δέν κάνει τόν ἄνθρωπο βέβηλο καί θρησκευτικῶς ἀκάθαρτο ἐκεῖνο πού εἰσάγεται μέ τήν τροφή στό στόμα, ἀλλά ἐκεῖνο πού βγαίνει ἀπό τό στόμα, δηλαδή οἱ πονηροί καί ἁμαρ­τω­λοί λόγοι.