24 Σεπτεμβρίου

 

24 Σεπτεμβρίου

 

Ἑορταζόμενοι ἅγιοι

 

●     Ἡ Ἁγία Θέκλα ἡ Ἰσαπόστολος

●     Ὁ Ὅσιος Κόπρις

●   Μνήµη θαύµατος τῆς Θεοτόκου καὶ Ἀειπαρθένου Μαρίας τῆς Μυρτιδιώτισσας

●     Ἡ Ἁγία Πέρση (ἢ Περσίδα)

●     Ὁ Ἅγιος Σιλουανὸς ὁ Ἁγιορείτης

 

Περισσότερα στοιχεῖα

 

ἩἉγία Θέκλα ἡἸσαπόστολος

Γεννήθηκε ἀπὸ εἰδωλολατρικὴ οἰκογένεια στὸ Ἰκόνιο. Μνηστεύθηκε µὲ κάποιο νέο, τὸ Θάµυρη, µὲ τὸν ὁποῖο ἔµελλε νὰ συζευχθεῖ. Ἐν τῷ µεταξὺ ἦλθε στὸ Ἰκόνιο ὁ Ἀπόστολος Παῦλος καὶ κήρυττε τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ στὸ σπίτι ἑνὸς εὐσεβοῦς ἄνδρα, τοῦ Ὀνησιφόρου, µετέπειτα ἀποστόλου (+ 7 Σεπτεµβρίου). Ἡ συνεχὴς προσέλευση στὸ θεῖο κήρυγµα προσείλκυσε τὴν προσοχὴ τῆς Θέκλας. Καὶ κάποια νύκτα, µέσα στὸ ἀκροατήριο ἦταν καὶ αὐτή. Τὰ λόγια ποὺ ἄκουσε τὴν τράβηξαν τόσο πολύ, ὥστε τὴν ἔκαναν νὰ ἐπανέλθει πολλὲς φορὲς νὰ ἀκούσει τὸν Ἀπόστολο Παῦλο. Αὐτό, ὅµως, ὅταν τὸ ἔµαθαν ἡ µητέρα της καὶ ὁ µνηστῆρας της, προκειµένου νὰ τὴν ἐπαναφέρουν στὴν εἰδωλολατρία, συκοφάντησαν τὸν Ἀπόστολο Παῦλο, µὲ ἀποτέλεσµα ὁ ἡγεµὼν Καστίλλιος νὰ τὸν φυλακίσει καὶ στὴ συνέχεια νὰ τὸν διώξει ἀπὸ τὴν πόλη. Ἀλλὰ ἡ Θέκλα εἶχε πάρει τὴν ἀπόφαση νὰ δοθεῖ ὁλοκληρωτικὰ στὴ διακονία τοῦ Εὐαγγελίου. Συγγενεῖς καὶ πρώην φίλοι τῆς τὴν πολέµησαν ἀνελέητα. Αὐτὴ ὅµως, εἶχε στὴ θύµησή της τὰ λόγια του διδασκάλου της Ἀποστόλου Παύλου: «Θύρα µοι ἀνέωγε µεγάλη καὶ ἐνεργής, καὶ ἀντικείµενοι πολλοί». Μοῦ ἀνοίχτηκε, δηλαδή, πόρτα µεγάλη, γιὰ καρποφόρα ἱεραποστολικὴ δράση. Καὶ γι΄ αὐτό, λόγω τοῦ φθόνου ποὺ ἔχει ὁ σατανᾶς γιὰ κάθε καλό, πολλοὶ καὶ τώρα παρουσιάζονται ἐνάντιοι καὶ πολέµιοι. Τελικὰ ἡ Θέκλα στὴν πορεία τῆς Ἱεραποστολικῆς της δράσης πέρασε πολλὰ µαρτύρια, ἀπὸ τὰ ὁποῖα, ὅµως, µὲ θαυµατουργικὸ τρόπο βγῆκε ἄθικτη. Πέθανε 90 χρονῶν σὲ κάποιο ὄρος τῆς Σελεύκειας.

 

ὉὍσιος Κόπρις

Ἐπονοµάσθηκε ἔτσι, διότι ἡ µητέρα του σὲ καιρὸ διωγµοῦ καὶ ἐπιδροµῆς βαρβάρων, ἐνῷ ἔτρεχε καὶ αὐτὴ νὰ φύγει, τὴν ἔπιασαν οἱ πόνοι τοῦ τοκετοῦ στὸ δρόµο καὶ γέννησε τὸν ὅσιο πάνω σὲ κοπριά! Ὁ Ὅσιος Κόπρις ἦταν σύγχρονος τοῦ ἁγίου Θεοδοσίου τοῦ Κοινοβιάρχου ἐπὶ βασιλέως Λέοντος τοῦ µεγάλου. Διακρινόταν γιὰ τὴν εὐσέβειά του, τὴν ἁγνότητά του καὶ τὴν σωφροσύνη του. Ἐπίσης ἦταν τύπος µεγάλης προθυµίας καὶ ταπεινοφροσύνης, καὶ ἔνιωθε µεγάλη εὐχαρίστηση ὅταν πρόσφερε τὶς ὑπηρεσίες του σὲ µικροὺς καὶ µεγάλους. Καὶ ὅταν κανεὶς τοῦ ἔλεγε ὅτι ταπεινοφρονεῖ, αὐτὸς ἀπαντοῦσε: «Πράγµατι, πῶς νὰ µὴ ταπεινοφρονῶ; ὁ τόπος ποὺ γεννήθηκα (δηλ. ἡ κοπριά) δείχνει τὴν ἀξία µου». Ἔτσι ἔζησε καὶ πέθανε, πιστὸς πάντοτε, ταπεινὸς ὑπηρέτης τῶν συνανθρώπων του. Ἔτσι καὶ ὁ Θεὸς τὸν ἀνύψωσε. Γιὰ τὴν πίστη του, τὴν διακονία του, τὴν ταπεινοφροσύνη του, δίκαια ἡ Ἐκκλησία τὸν κατάταξε στὸ χορὸ τῶν Ἁγίων της.

 

Μνήµη θαύµατος τῆς Θεοτόκου καὶἈειπαρθένου Μαρίας τῆς Μυρτιδιώτισσας

Τὸ γεγονὸς ἔλαβε χώρα στὸν Ἱερὸ Ναὸ τῶν Μυρτιδίων στὸ νησὶ Κύθηρα, ὅταν θεράπευσε παράλυτο. Λεπτοµέρειες γιὰ τὸ γεγονὸς αὐτό, καθὼς καὶ γιὰ τὶς παραδόσεις τῆς εὑρέσεως τῆς ἁγίας εἰκόνας τῆς Παναγίας τῆς Μυρτιδιώτισας, βλέπε στὸν Συναξαριστὴ τοῦ Ματθαίου Λαγγῆ, αὐτὴ τὴν µέρα, τόµος 9ος σελίδα 514, ἔκδοση 5η 1992. Ἡ Ἁγία Πέρση (ἢ Περσίδα) Ἡ µνήµη της ἀναφέρεται στὸν Συναξαριστὴ Delehaye κατὰ τὴν 23η καὶ 24η Σεπτεµβρίου καὶ στὸν Παρισινὸ Κώδικα 3041 τὴν 24η Σεπτεµβρίου µὲ τὸ δίστιχο: «Μικρὸν θαλαττεύουσα Πέρσα, πρὸς χρόνον, µέγαν πρὸς ὅρµον οὐρανοῦ προσωρµήσω».

 

ὉἍγιος Σιλουανὸς ὁἉγιορείτης

Ἔγινε γνωστὸς πρὶν ἀκόµα ἁγιοποιηθεῖ ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία µὲ τὸ βιογραφικὸ ἔργο « Ὁ γέροντας Σιλουανὸς τοῦ Ἄθω», ποὺ τὸ συνέγραψε µὲ ὡραῖο τρόπο ὁ Ἡγούµενος τῆς Μονῆς Τιµίου Προδρόµου στὸ Ἔσσεξ τῆς Ἀγγλίας Ἀρχιµανδρίτης Σωφρόνιος, ποὺ ἔζησε κοντὰ στὸν Ἅγιο γιὰ πολὺ καιρὸ στὸν Ἄθω. Σύµφωνα λοιπὸν µὲ τὸν Σωφρόνιο, ὁ Ἅγιος Σιλουανὸς ἀσκήθηκε στὸ Ἅγιον Ὄρος γιὰ 46 ὁλόκληρα χρόνια καὶ συγκεκριµένα στὴ Μονὴ τοῦ Ἁγίου Παντελεήµονα. Γεννήθηκε τὸ 1866 στὸ χωριὸ Σόβοκ τῆς ἐπαρχίας Λεµπεντιάσκ τῆς Ρωσίας καὶ τὸ κοσµικό του ὄνοµα ἦταν Συµεὼν Ἰβάνοβιτς Ἀντόνωφ. Στὴ Ρωσία ἐξασκοῦσε τὸ ἐπάγγελµα τοῦ ξυλουργοῦ. Στὸ Ἅγιον Ὄρος ἦλθε τὸ 1892 καὶ ἀφιερώθηκε ὁλοκληρωτικὰ στὴν ἄσκηση καὶ τὴν προσευχή. Τὸ 1911 ἔγινε µεγαλόσχηµος καὶ στολίστηκε µὲ πολλὲς ἅγιες ἀρετὲς καὶ γέµισε ὅλος ἀπὸ θεῖο φῶς. Τὸ 1905 βγῆκε γιὰ λίγο ἀπὸ τὸ Ἅγιον Ὄρος καὶ ἐπισκέφθηκε τὰ µοναστήρια τῆς πατρίδας του. Ἀπεβίωσε στὶς 24 Σεπτεµθρίου τοῦ 1938 καὶ ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία πρόσφατα τὸν ἁγιοποίησε.