Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου 2012

aggeloi

ΚΕΙΜΕΝΟ

    “Ὅς φυλάσσει τό στόμα αὐτοῦ καί τήν γλῶσσαν, διατηρεῖ ἐκ θλίψεως τήν ψυχήν αὐτοῦ”.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ

     “Ὅποιος προσέχει τό στόμα καί τήν γλῶσσαν του, ὥστε νά λέγῃ τά πρέποντα, γλυτώνει τήν ψυχήν του ἀπό πολλάς θλίψεις καί στενοχωρίας” (Ἀπό τήν “Παλαιά Διαθήκη μετά συντόμου ἑρμηνείας”, τ.12ος, ἔκδοση “Ο ΣΩΤΗΡ”).

ΣΧΟΛΙΟ

    “Πόσα κακά προέρχονται ἀπό τά ἀπρόσεκτα λόγια, ἀπό τήν ἀχαλίνωτον γλῶσσαν, δέν εἶναι δύσκολον νά ὑπολογίσῃ κανείς. Ψευδολογίαι, κακολογίαι, λόγια ὑβριστικά καί πειρακτικά, συκοφαντίαι καί βλασφημίαι καί τόσα ἄλλα, πού τά προφέρει ἡ γλῶσσα, δημιουργοῦν παρεξηγήσεις καί ψυχρότητας καί ἀντιπαθείας, προκαλοῦν διαιρέσεις, γεννοῦν σκάνδαλα, διαλύουν φιλίας καί συνεργασίας, ὁδηγοῦν ἀκόμη καί εἰς ἐγκλήματα. Ὅλα δέ αὐτά καρπόν ἔχουν ἔπειτα τήν μεταμέλειαν, τήν θλῖψιν καί τήν πικρίαν. Δι’ αὐτό πρέπει νά προσέχωμεν καί νά κρατῶμεν τήν γλῶσσαν μας. Πρέπει νά  φυλάττωμεν τό στόμα μας καί νά ζυγίζωμεν καλά τί θά εἴπωμεν, προτοῦ νά τό εἴπωμεν. “Ἡ γλῶσσα κόκκαλα δέν ἔχει καί κόκκαλα τσακίζει”, λέγει ἡ λαϊκή παροιμία. Ἐάν βάλωμεν χαλινόν  εἰς τήν γλῶσσαν μας, ἐάν μετροῦμεν τά λόγια μας, μάθωμεν δέ καί νά σιωπῶμεν, καταργοῦμεν μίαν μεγάλην πηγήν θλίψεως καί δυστυχίας καί νά εὑρισκώμεθα πάντοτε ὠφελημένοι καί κερδισμένοι” ( Ἀπό τό βιβλίο “Ἀπό τήν πηγήν τῆς ἀληθείας”, ἔκδοση “Ο ΣΩΤΗΡ”).