Ἐφεσ. α´1-2

Τετάρτη 3 Νοεμβρίου 2010

ΚΕΙΜΕΝΟ

«Παῦλος, ἀπόστολος  Ἰησοῦ Χριστοῦ διὰ θελήματος Θεοῦ, τοῖς ἁγίοις τοῖς οὖσιν ἐν  Ἐφέσῳ καὶ πιστοῖς ἐν Χριστῷ  Ἰησοῦ·  χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ Θεοῦ πατρὸς ἡμῶν καὶ Κυρίου  Ἰησοῦ Χριστοῦ» (Ἐφεσ. α´ 1-2).

ΕΡΜΗΝΕΙΑ

«Ἐγώ ὁ Παῦλος, πού μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ εἶμαι ἀπόστολος Ἰησοῦ Χριστοῦ, γράφω τήν ἐπιστολήν αὐτήν πρός ἐκείνους πού ἁγιάσθησαν διά τοῦ βαπτίσματος διά νά ζοῦν εἰς τό ἑξῆς βίον ἅγιον, κατοικοῦν δέ εἰς τήν Ἔφεσον καί εἶναι πιστοί καί ἑνωμένοι πνευματικῶς μέ τόν Ἰησοῦν. Εἴθε νά εἶναι εἰς σᾶς χάρις καί εἰρήνη ἀπό τόν Θεόν Πατέρα μας καί τόν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν»  (Ἀπό τήν « ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ μετά συντόμου ἑρμηνείας» τοῦ Π.Ν.Τρεμπέλα, ἔκδοση  « Ο ΣΩΤΗΡ».

ΣΧΟΛΙΟ (γ)

      Τήν ἐπιστολή του ὁ θεῖος Παῦλος τή στέλλει «τοῖς ἁγίοις τοῖς ἐν Ἐφέσῳ καί πιστοῖς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ». Ἡ λέξη «ἅγιος»  σημαίνει αὐτόν ὁ ὁποῖος εἶναι ξεχωρισμένος ἀπό τόν ἁμαρτωλό κόσμο καί ἀνήκει ἐξ ὁλοκλήρου στόν ἅγιο Θεό. Ἐκεῖνον ὁ ὁποῖος δέν ἔχει καμμιά ἀπολύτως σχέση μέ τήν ἁμαρτία. Ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης σχολιάζοντας τό στίχο πού μελετοῦμε, σημειώνει ὅτι ὁ Ἀπόστολος ὀνομάζει «ἁγίους», ὅλους τούς πιστούς, «ἀνθρώπους κοσμικούς, ὁποῦ εἶχον γυναῖκας, καί παιδία καί ὀσπήτια». Ἡ ἁγιότητα δηλαδή ἀφορᾶ ὅλους τούς ἀνθρώπους.
       Στήν πρώτη Ἐκκλησία ἅγιοι ὀνομάζονταν ὅλοι οἱ χριστιανοί. Ἦταν ἅγιοι, διότι  ἦταν πιστοί καί ἀνῆκαν στήν Ἐκκλησία. Σκόπευαν τήν ἁγιότητα, διότι ἀγωνίζονταν νά μιμηθοῦν τόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό, τό πρότυπο τῆς ἁγιότητας. Ἅγιοι ὀνομάζονται οἱ χριστιανοί, διότι ἁγιάζονται ὅλοι διά τῆς πίστεως στόν Χριστό, διά τοῦ βαπτίσματος στό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ καί διά τῆς ὑπακοῆς σέ ὅσα Αὐτός παραγγέλλει.
       Αὐτό σημαίνει ὅτι ἐφ᾽ὅσον βαπτιστήκαμε κι ἐμεῖς καί ἀνήκουμε στόν Κύριο  πρέπει νά ζοῦμε ὡς ἅγιοι καί νά μή θέλουμε νά ἔχουμε σχέση μέ τή ζωή τῆς ἁμαρτίας. Καί αὐτό τό ζητεῖ ἀπό ὅλους τούς πιστούς ὁ Θεός. Ἀπό τήν ἐποχή τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. « Καί ἔσεσθε ἅγιοι, ὅτι ἅγιος ἐγώ Κύριος ὁ Θεός ὑμῶν» (Λευϊτ. κ´7). Ἅγιοι λοιπόν δέν εἶναι μόνο αὐτοί τούς ὁποίους βλέπουμε στίς εἰκόνες καί κάποια μέρα τοῦ λειτουργικοῦ ἔτους γιορτάζουμε τή μνήμη τους. Ἅγιοι εἶναι ὅσοι ζοῦν μέ βαθειά πίστη, θερμή ἀγάπη, ὁσιακή ζωή. Ἅγιοι ὀφείλουμε νά γίνουμε ὅλοι. Ἐκεῖ πού ἄλλοι βάζουν σύνθημά τους τή δόξα, τόν πλοῦτο, τή δημοσιότητα ἤ ὅ,τιδήποτε ἄλλο, δικό μας σύνθημα ἄς εἶναι τό: ΘΕΛΩ ΝΑ ΓΙΝΩ ΑΓΙΟΣ.