Τρίτη 26 Ἰανουαρίου 2010
ΚΕΙΜΕΝΟ
"Καὶ ἤκουσα φωνῆς μεγάλης ἐκ τοῦ οὐρανοῦ λεγούσης· ἰδοὺ ἡ σκηνὴ τοῦ Θεοῦ μετὰ τῶν ἀνθρώπων, καὶ σκηνώσει μετ᾿ αὐτῶν, καὶ αὐτοὶ λαὸς αὐτοῦ ἔσονται, καὶ αὐτὸς ὁ Θεὸς μετ᾿ αὐτῶν ἔσται"
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
"Καί ἤκουσα φωνήν μεγάλην, πού ἔβγαινεν ἀπό τόν θρόνον τοῦ Θεοῦ καί ἔλεγεν· Ἰδού ἡ ἀληθής καί ἄφθαρτος καί ἀχειροποίητος σκηνή, εἰς τήν ὀποίαν θά συγκατοικῇ ὁ Θεός μαζί μέ τούς ἀνθρώπους. Καί θά κατοικήσῃ μαζί μέ αὐτούς καί αὐτοί θά εἶναι λαός ἰδικός του καί ὁ ἴδιος ὁ Θεός θά εἶναι μαζί τους" (Ἀπό τήν «ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ μετά συντόμου ἑρμηνείας» τοῦ Π.Ν.Τρεμπέλα)
ΣΧΟΛΙΟ
"Μετά τήν Δευτέρα Παρουσία θά ἀρχίσῃ ἡ νέα κατάστασις πραγμάτων. Θά ἀνακαινισθῇ ἡ κτίσις, ἡ ὁποία εἶχε ὑποταγῆ καί αὐτή λόγῳ τῆς ἁμαρτίας τῶν ἀνθρώπων στήν ματαιότητα καί φθορά, καί θά ἐλευθε-ρωθῇ ἀπό τά δεσμά τῆς φθορᾶς καί τούς μολυσμούς τῆς ἁμαρτίας, γιά νά συμμετάσχῃ «εἰς τήν ἐλευθερίαν τῆς δόξης τῶν τέκνων τοῦ Θεοῦ» (Ρωμ. η´ 21). Θά γίνῃ καί αὐτή ἄφθαρτη. Νέος οὐρανός καί νέα γῆ θά ἔλθουν στήν ὕπαρξι.
Τό πρῶτο Βιβλίον τῆς ῾Αγίας Γραφῆς, ἡ Γένεσις, μᾶς ὁμιλεῖ γιά τήν δημιουργία τοῦ οὐρανοῦ καί τῆς γῆς τοῦ παρόντος κόσμου. Στό τελευταῖο, δηλαδή στήν «᾿Αποκάλυψι», γίνεται λόγος γιά τούς «καινούς οὐρανούς» καί τήν «καινήν γῆν» τοῦ κόσμου τοῦ μέλλοντος αἰῶνος. ᾿Εξεκίνησε ὁ γραπτός θεῖος λόγος μέ τήν δημιουργία τῆς κτίσεως, πού κατέπεσε στήν φθορά, καί τελειώνει μέ τήν ἀναδημιουργία τοῦ σύμπαντος, πού ὑψώνεται στήν ἀφθαρσία.
Εἶδα αὐτόν τόν νέον οὐρανόν καί τήν νέαν αὐτήν γῆν, γράφει ὁ ἅγιος ᾿Ιωάννης. ῾Η θάλασσα, πού ἐσυμβόλιζε τήν ἀκαταστασία τοῦ παρόντος κόσμου, τήν ταραχή τῶν μεριμνῶν καί τόν βυθισμένο στήν ἁμαρτία εἰδωλολατρικό κόσμο, καί ἐθεωρεῖτο ὡς τόπος ὅπου φωλιάζουν οἱ δαίμονες, ἡ θάλασσα, ἀπό ὅπου βγῆκε, ὅπως εἴδαμε, τό θηρίον ᾿Αντίχριστος, ἐξηφανίσθη. Δέν ὑπῆρχε θάλασσα σ’ αὐτόν τόν νέο κόσμο πού ἔβλεπα ἐμπρός μου, παρατηρεῖ ὁ ἱερός Μαθητής.
Εἶδα ἐπίσης, προσθέτει, καί τήν ἁγία πόλι ῾Ιερουσαλήμ, πού ἐθεωρεῖτο πάντοτε ὡς σύμβολον τῆς κατοικίας καί λατρείας τοῦ Θεοῦ, νά κατεβαίνῃ, ἀνακαινισμένη πλέον καί αὐτή, ἀπό τόν οὐρανό, στολισμένη σάν νύμφη, ἕτοιμη νά ἑνωθῇ μέ τόν Νυμφίο της.
Μέ τήν εἰκόνα τῆς νέας ῾Ιερουσαλήμ «σημαίνεται ἡ συνάθροισις τῶν δικαίων, ἧς τύπος ἦν ἡ ῾Ιερουσαλήμ, εὐτρεπίσασα ἑαυτήν καί κοσμήσασα ταῖς ἀρεταῖς (καί ἡ ὁποία) συναφθήσεται τῷ ἐπουρανίῳ Θεῷ» (ΑΠ). Πρόκειται δηλαδή γιά τούς πιστούς καί ἐναρέτους ἀνθρώπους πού θά ἔχουν στολίσει τήν ψυχή τους μέ ἀρετές καί θά ἀξιωθοῦν νά ἑνωθοῦν μέ τόν Κύριο στά οὐράνια σκηνώματά Του.
῞Οταν εἶδα αὐτήν τήν ἀνακαινισμένη πόλι, συνεχίζει ὁ ῞Αγιος, ἄκουσα μιά ἀγγελική φωνή πού ἔλεγε· «ἰδού ἡ σκηνή τοῦ Θεοῦ μετά τῶν ἀνθρώπων». «᾿Εδῶ σκηνή σημαίνει… τό κατοικητήριο τοῦ Θεοῦ» (ΕΒ). Εἶναι ἡ ἄφθαρτη, ἀχειροποίητη σκηνή μέσα στήν ὁποία θά συσκηνώσῃ, θά συγκατοικήσῃ ὁ Θεός μέ τούς ἀνθρώπους. Οἱ ἄνθρωποι πού θά ἀξιωθοῦν νά ἔχουν σύσκηνο καί συγκάτοικό τους τόν Κύριο θά εἶναι λαός ἰδικός Του καί ᾿Εκεῖνος θά μένῃ μαζί τους (᾿Αποκ. κα´ 1-3).
᾿Από τούς στίχους αὐτούς τῆς «᾿Αποκαλύψεως» καί ἑξῆς ἔχουμε «τήν περίλαμπρον ἐπισφράγισιν ὄχι μόνον τῆς περιγραφῆς τῆς παγκοσμίου κρίσεως, ἀλλά καί ὅλου τοῦ βιβλίου καί ἁπάσης τῆς ῾Αγίας Γραφῆς… καί μεγαλειώδη… παράστασιν τῆς… νέας ἐν τῷ κόσμῳ καταστάσεως… ἥτις ἀποτελεῖ τό κορύφωμα τῆς θείας ἀποκαλύψεως, ἅμα δέ καί τό ἰδανικόν καί τήν τελείωσιν πάσης χριστιανικῆς ἐλπίδος» (ΠΜ).
Παρουσιάσθη ἐμπρός στόν μακάριο ᾿Απόστολο «ἕνα θέαμα θεσπέσιο, ἀνεπανάληπτο… ἀνώτερο ἀπό κάθε περιγραφή» (ΕΒ).
῎Ω αὐτή ἡ ἐπουράνιος Σκηνή! Πρός αὐτήν στρέφονται διαρκῶς οἱ πόθοι καί οἱ προσδοκίες ὅλων τῶν ῾Αγίων! Γι’ αὐτήν ἀντηχοῦν αἰωνίως ὕμνοι κάτω ἀπό τούς θόλους τῶν ᾿Εκκλησιῶν μας! Σ’ αὐτήν ἔχουμε στηρίξει ὅλοι οἱ πιστοί τήν ἄγκυρα τῶν ἐλπίδων μας!
Εἶναι ἡ ἁγία Σκηνή γιά τήν ὁποία μιλοῦσαν κάπως συνεσκιασμένα καί ἀμυδρά οἱ Προφῆται, ὅταν ἔλεγαν· «καί κατασκηνώσω ἐν μέσῳ ῾Ιερουσαλήμ, καί ἔσονται ἐμοί εἰς λαόν, κἀγώ ἔσομαι αὐτοῖς εἰς Θεόν ἐν ἀληθείᾳ καί ἐν δικαιοσύνῃ» (Ζαχ. η´ 8). «…καί ἔσται ἡ κατασκήνωσίς μου ἐν αὐτοῖς, καί ἔσομαι αὐτοῖς Θεός, καί αὐτοί μου ἔσονται λαός» (᾿Ιεζ. λζ´ 27). Εἶναι ἡ «σκηνή ἡ ἀληθινή, ἥν ἔπηξεν ὁ Κύριος, καί οὐκ ἄνθρωπος», γιά τήν ὁποίαν ὁμιλεῖ καθαρά πλέον ὁ ἅγιος ἀπόστολος Παῦλος, ἐννοῶντας τήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ (῾Εβρ. η´ 2).
Πόσο ἐκπληκτική, ἀλήθεια, θά εἶναι ἐκείνη ἡ Σκηνή! Τί ὑπέροχη ἐκείνη ἡ «κατοικία», ὅπου θά διαμένουν μαζί Θεός καί ἄνθρωποι! «Εἶναι δύσκολο νά ἐννοήσωμε μέ ἀνθρώπινες ἐκφράσεις καί εἰκόνες αὐτό τό πανυπερτέλειο μεγαλεῖο τῆς ἄφθαρτης μακαριότητος κοντά στόν Θεό» (ΧΒ).
Πόσο εὐτυχεῖς θά εἶναι πράγματι ὅσοι ἀξιωθοῦν νά κατασκηνώνουν μαζί μέ τόν Θεό σ’ ἐκείνη τήν Σκηνή! ᾿Εάν ὑπάρχουν σ’ αὐτόν τόν κόσμο κατασκηνώσεις πού μέ τίς χάρες καί ὡραιότητές τους σέ κάμνουν νά νομίζῃς πώς βρίσκεσαι στόν Παράδεισο, τί θά εἶναι ἆρα γε ἡ κατασκήνωσις ἐκείνη πού θά εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Παράδεισος;
Νά κατοικῇς μαζί μέ τόν Θεό! Καμιά ἄλλη συγκατοίκησις ἐδῶ στόν κόσμο δέν συγκρίνεται μ’ αὐτήν τήν ἐπουράνια συγκατοίκησι! Νά ἔχῃς ἐμπρός σου, δίπλα σου, καί νά ζῇς διαρκῶς ἑνωμένος μαζί μέ ᾿Εκεῖνον πού εἶναι ἡ Πηγή τῆς ἀγάπης, τῆς εἰρήνης, τῆς χαρᾶς καί κάθε ἀγαθοῦ πού ποθεῖ ἡ καρδιά μας! Νά βλέπῃς καί νά ἀπολαμβάνῃς τήν δόξα, τό μεγαλεῖο καί τό κάλλος ᾿Εκείνου τόν ῾Οποῖον λατρεύουν καί ὑμνολογοῦν ἀκαταπαύστως οἱ ἀπειράριθμοι ἄγγελοι! Νά λούζεσαι μέσα στό ἀπρόσιτο φῶς τῆς ὑπερενδόξου παρουσίας Του καί νά λάμπῃς καί νά ἀκτινοβολῇς καί σύ ἀπό τό ὑπερκόσμιο φῶς Του! Νά συμμετέχῃς καί σύ στήν ἀπροσμέτρητη δόξα Του ἀλλά καί στήν παναρμόνια δοξολογία τῆς μεγαλωσύνης Του!
Τί ἄλλο ἀνώτερο καί εὐτυχέστερο θά μποροῦσε νά ποθήσῃ ἡ καρδιά μας, ἀδελφέ μου; Καί δέν ἀξίζει νά κάνουμε τό πᾶν, γιά νά βροῦμε κι ἐμεῖς μιά θέσι στήν ἐξαίσια αὐτή Σκηνή; Δέν ἀξίζει νά ἑτοιμάζουμε ἀπό τώρα τήν στολή τῆς ψυχῆς μας, πού εἶναι ἀπαραίτητη γιά τήν συμμετοχή μας σ’ ἐκείνη τήν μοναδική καί ἀσύγκριτη εὐτυχία;" ( Ἀπό τό βιβλίο τοῦ Γ.Ψαλτάκη «Μηνύματα ἀπό τό βιβλίον τῆς Ἀποκαλύψεως).
