Μέ τήν εὐκαιρία συμπλήρωσης ὀγδόντα χρόνων ἀπό τήν ὁσιακή κοίμηση τοῦ ἀειμνήστου Ἀρχιμανδρίτου Εὐσεβίου Ματθοπούλου, Γέροντος τῆς Ἀδελφότητός μας, δημοσιεύουμε σέ συνέχειες κομμάτια ἀπό τό κλασικό βιβλίο του «Ο ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ». Τό κείμενο εἶναι παρμένο ἀπό τό ὁμώνυμο βιβλίο τῶν ἐκδόσεων τῆς Ἀδελφότητος «ΖΩΗ» σέ ἁπλούστερη γλωσσική μορφή.
26. Πῶς μᾶς κάλεσε καὶ μᾶς προσείλκυσε ὁ Θεὸς νὰ πιστέψουμε στὸν Χριστό.
Ἀλλὰ ἴσως πεῖ κάποιος: Τὰ γεγονότα ἀπὸ τὴν Ἁγία Γραφή ποὺ ἐξιστορήθηκαν, γιὰ νὰ ἀποδείξουν ὅτι ἡ πίστη τοῦ ἀνθρώπου στὸν Χριστὸ εἶναι ἔργο τοῦ Θεοῦ, δείχνουν φανερὴ τὴν ἐνέργεια τοῦ Θεοῦ στὸ νὰ ὁδηγηθῆ ὁ ἄνθρωπος καὶ νὰ πιστέψη στὸν Χριστό. Σέ μᾶς ὅμως, ποὺ ἤδη πιστεύουμε, ἀφοῦ γεννηθήκαμε ἀπὸ γονεῖς Χριστιανούς, βαπτισθήκαμε στὴ νηπιακή ἡλικία, ἀκολουθοῦμε τὴν ἀληθινὴ θρησκεία τοῦ Χριστοῦ, ποὺ εἶχαν καὶ οἱ γονεῖς μας, σὲ μᾶς δὲν φαίνεται ἔτσι ὁλοφάνερα ἡ ἐπενέργεια τοῦ Θεοῦ, μὲ τὴν ὁποία πιστέψαμε στὸν Χριστό, ὅπως φαίνεται στὰ πρόσωπα ποὺ ἀναφέρθηκαν πιὸ πάνω.
Καὶ ἀφοῦ δὲν φαίνεται ὁλοφάνερη ἡ ἐπίδραση τοῦ Θεοῦ, ἐγείρεται ἡ ἀπορία: Ἐμεῖς εἴμαστε ἄραγε ἀπὸ ἐκείνους, ποὺ προσελκύει, φωτίζει καὶ καλεῖ ὁ Θεὸς στὸ νὰ πιστέψουν στὸν Χριστὸ ἡ ὄχι; Χωρὶς ἄλλο ναί, εἴμαστε.
Πότε καὶ πῶς τὸ ἔκανε σὲ μᾶς ὁ Θεός; Οἱ κατὰ σάρκα πρό¬γονοί μας καὶ πατέρες μας, ὅπως εἶναι γνωστό, ἦταν ἐθνικοί, εἰδωλολάτρες. Λάτρευαν, ἀντὶ τὸν ἀληθινὸ Θεό, τὰ κτίσματα καὶ Τὸν ἀγνοοῦσαν ἐντελῶς. Ὁ δὲ Θεός, μὲ τὴν ἄπειρη ἀγάπη Του, ἔστειλε τὸν Μονογενῆ του Υἱὸ στὸν κόσμο, Σωτήρα τῆς ἀνθρωπότητος. Ὁ Υἱὸς δὲ τοῦ Θεοῦ, ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, ἔστειλε πρὸς τοὺς πατέρες μας τοὺς ἁγίους του Ἀποστόλους καὶ τὰ ἐκλεκτά Του ὄργανα καὶ δίδαξαν καὶ κήρυξαν σ’ αὐτοὺς τὸ Εὐαγγέλιο, καλώντας τους στὴν πίστη καὶ ὑπακοή στὸν Χριστό.
Αὐτοί, ἀφοῦ ἄκουσαν τὸ κήρυγμα τοῦ Εὐαγγελίου καὶ ὑπάκουσαν στὴν πρόσκληση τοῦ Θεοῦ, μὲ τὴν ἐνέργεια καὶ τὸ φωτισμὸ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἀπαρνήθηκαν τὴ θρησκεία τῶν εἰδώλων, μετανόησαν γιὰ τὶς ἁμαρτίες τους, πίστεψαν ὁλόψυχα στὸν Χριστὸ καὶ βαπτίσθηκαν στὸ ὄνομα τῆς Ἁγίας καὶ Ὁμοούσιου Τριάδος.
Ἔτσι λοιπὸν οἱ πατέρες μας κλήθηκαν ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ ὁδηγήθηκαν στὴν πίστη.
Αὕτη δὲ ἡ κλήση καὶ προσέγγιση τῶν πατέρων μας στὴν ὀρθὴ πίστη τοῦ Χριστοῦ, εἶναι καὶ κλήση καὶ προσέγγιση ὅλων μας. Ὁ Θεός, μὲ τὴν ἄπειρή Του ἀγαθότητα εὐδόκησε νὰ γεννηθοῦμε ἀπὸ Χριστιανοὺς γονεῖς, οἱ ὁποῖοι πατροπαράδοτα διδάχθηκαν τὴ θρησκεία τοῦ Χριστοῦ. Συγχρόνως δὲ εὐδόκησε νὰ βρεθοῦμε μέσα στὴν Ἐκκλησία, ποὺ ἵδρυσαν οἱ Ἀπόστολοι, στὴν ὁποία ὑπάρχει καὶ ἐνεργεῖ τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ καὶ ἡ ὁποία κρατᾶ ἀκέραιη καὶ ἀνόθευτη τὴν ἀποστολικὴ διδασκαλία.
Μὲ τέτοιο λοιπὸν τρόπο εὐδόκησε ὁ Θεὸς νὰ καλέση, νὰ φωτίση καὶ νὰ μᾶς ὁδηγήση στὸ νὰ πιστέψουμε στὸν Χριστό. Καὶ ἐμεῖς λοιπὸν εἴμαστε ἀπὸ ἐκείνους ποὺ κάλεσε, προσείλκυσε καὶ ὁδήγησε ὁ Θεὸς στὴν πίστη.
Τώρα, δέ μᾶς ἀπομένει τίποτε ἄλλο, παρὰ νὰ φανοῦμε ἀν¬τάξιοι αὐτῆς τῆς κλήσεως, γιὰ νὰ εἴμαστε ἀπὸ τοὺς ἐκλεκτούς, διότι, ὅπως εἶπε ὁ Χριστός, δὲν εἶναι καὶ ἐκλεκτοὶ ὅλοι ὅσοι ἐκλήθηκαν: «πολλοὶ εἰσι κλητοί, ὀλίγοι δὲ ἐκλεκτοί» (Ματθ. κβ’ 14).
Ὅταν μὲ τὴν πειθαρχία καὶ τὴν ὑπακοὴ στὰ λόγια τοῦ Χριστοῦ γίνουμε ἐκλεκτοί, τότε θὰ ἔχουμε εἴσοδο καὶ κληρονομία στὴ βασιλεία τῶν οὐρανῶν. Ἂν δὲν γίνουμε ἐκλεκτοί, μόνη ἡ κλήση τοῦ Θεοῦ στὸ νὰ πιστέψουμε, ὄχι μόνο δὲν θὰ μᾶς ὠφελήση, ἀλλὰ ἀντίθετα θὰ μᾶς ἀποβῆ σὲ καταδίκη.
