Αποκ. ια΄3

ΚΕΙΜΕΝΟ
«Καὶ δώσω τοῖς δυσὶ μάρτυσί μου, καὶ προφητεύσουσιν ἡμέρας χιλίας διακοσίας ἑξήκοντα, περιβεβλημένοι σάκκους.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ
«Καί θά δώσω ἐγώ ὁ Χριστός εἰς τούς δύο μάρτυράς μου, ἐν τῷ προσώπῳ τῶν ὁποίων θά ἀναζήσουν ὁ Μωϋσῆς καί ὁ Ἠλίας, ὅπως ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Προδρόμου ἀνέζησεν ὀ Ἠλίας, καί θά προφητεύσουν ἐπί ἡμέρας χιλίας διακοσίας ἑξήκοντασ ἤ μῆνας τεσσαράκοντα δύο, ὅσον καιρόν δηλαδή θά διαρκέσῃ ἡ καταπάτησις τῆς Ἱερουσαλήμ. Καί θά φοροῦν σάκκους, τό ὁποῖον συμβολίζει, ὅτι τό κήρυγμά τους θά εἶναι κήρυγμα μετανοίας» ( Ἀπό τήν «ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ μετά συντόμου ἑρμηνείας» τοῦ Π.Ν.Τρεμπέλα)

ΣΧΟΛΙΟ

    «῎Επειτα ἀπό τό γλυκόπικρο βιβλίο πού ἔφαγα, μοῦ ἐδόθη, προσθέτει ὁ θεοφώτιστος ᾿Απόστολος, ἕνα καλάμι σάν ραβδί καί ἡ ἐντολή νά μετρήσω μ’ αὐτό «τόν ναόν τοῦ Θεοῦ καί τό θυσιαστήριον καί τούς προσκυνοῦντας ἐν αὐτῷ». Δέν θά μετρήσῃς τήν αὐλή, μοῦ εἶπε ἡ θεία φωνή, διότι αὐτή ἐδόθη στά ἔθνη τά εἰδωλολατρικά πού θά κατακτήσουν τήν πόλι ἐπί «μῆνας τεσσαράκοντα δύο», τρία καί μισό χρόνια, ὅσα καί τά χρόνια τῆς δράσεως τοῦ ᾿Αντιχρίστου.
    «῾Η μέτρησις τοῦ ναοῦ συμβολίζει τήν προστασίαν τοῦ Θεοῦ ἐπί τοῦ μετρουμένου τμήματος»\(ΙΓ). Περί ποίου ναοῦ πρόκειται; «Κατά γράμμα μέν ὁ ἱεροσολυμιτικός… ἐν μεταφορικῇ δέ ἐννοίᾳ… νοεῖται ἡ ἐκκλησία τῶν ἀληθινῶν πιστῶν» (ΠΜ), οἱ ὁποῖοι ἀνήκουν ὡς ἄλλο κτῆμα στόν Κύριο. «῾Η ἐκκλησία αὕτη στρατευομένη καί θριαμβεύουσα ἔχει τήν ἀπόλυτον προστασίαν τοῦ Θεοῦ» (ΙΓ).
    Τά ὅσα ἐκτίθενται ἐδῶ καί στούς ἐν συνεχείᾳ στίχους τοῦ ἑνδεκάτου κεφαλαίου «ἐθεωρήθησαν ὡς ἀναφερόμενα εἰς ὁμαδικήν ἐπιστροφήν τοῦ ᾿Ισραήλ» (ΠΤ), περί τῆς ὁποίας ἔγινε λόγος προηγουμένως. Τό ὅτι δέν καταμετρεῖται ἡ αὐλή σημαίνει ὅτι ἕνα τμῆμα τοῦ ᾿Ισραήλ θά μείνῃ μακριά ἀπό τήν ἀλήθεια καί θά ἀφομοιωθῇ ἀπό τά εἰδωλολατρικά ἔθνη, μέ τά ὁποῖα θά συζῇ, καί θά ἀποξενωθῇ ἀπό τόν Θεό. «῎Αλλη ὅμως μερίς, ἥν ἐκπροσωπεῖ ἡ καταμέτρησις τοῦ κυρίως ναοῦ, θά ἐπιστραφῇ εἰς Χριστόν» (ΠΤ).
    Τότε πού θά συμβαίνουν αὐτά τά γεγονότα στόν ᾿Ισραήλ, θά ἀντηχῇ ἡ φωνή τοῦ Θεοῦ μέ δύο ἁγίους ἀνθρώπους, τούς ὁποίους ὀνομάζει ἡ «᾿Αποκάλυψις» «μάρτυρας», διότι θά δίδουν θαρραλέαν ὁμολογίαν καί μαρτυρίαν ὑπέρ τοῦ Θεοῦ καλοῦντες τόν λαόν εἰς μετάνοιαν. «…δώσω τοῖς δυσί μάρτυσί μου, καί προφητεύσουσιν ἡμέρας χιλίας διακοσίας ἑξήκοντα, περιβεβλημένοι σάκκους». Θά φοροῦν πένθιμα ροῦχα, γιά νά φανερώνουν τό πένθος τους γιά τίς ἁμαρτίες τοῦ λαοῦ.
Θά εἶναι «ὅμοιοι πρός τόν ᾿Ηλίαν καί Μωϋσῆν» (ΠΤ). ῾Ωρισμένοι νομίζουν ὅτι θά εἶναι ὁ ᾿Ηλίας καί ὁ ᾿Ενώχ, ἀλλά «περί τοῦ ᾿Ενώχ οὐδείς ὑπαινιγμός ὑπάρχει ἐν τῷ τεμαχίῳ τούτῳ» (ΠΜ).
    Θά ἔχουν καρπούς ἀρετῆς καί παράδειγμα φωτεινόν. ᾿Από τό στόμα τους θά βγαίνῃ φωτιά, σύμβολο τοῦ πυρίνου κηρύγματός τους ἀλλά καί τῆς προστασίας τοῦ Θεοῦ. Θά ἔχουν δύναμι νά κλείνουν τόν οὐρανό, ὥστε νά μή βρέχῃ, καί νά μεταστρέφουν τά ὕδατα τῆς γῆς σέ αἷμα.
    «Τό κήρυγμά τους θά εἶναι καί μιά δυνατή μαρτυρία ἐναντίον τοῦ ᾿Αντιχρίστου» (ΙΦ), ὁ ὁποῖος ὅταν τελειώσῃ ἡ μαρτυρία τους θά τούς φονεύσῃ. Τά πτώματά τους θά ἐκτεθοῦν στήν πλατεῖα τῆς ῾Ιερουσαλήμ ἐπί τρεῖς καί μισή ἡμέρες ἄταφα. ᾿Ενῶ ὅμως θά χαίρωνται οἱ ἐχθροί τους μέ τόν θάνατό τους, θά εἰσέλθῃ πνεῦμα θείας ζωῆς στά πτώματά τους καί θά ἀναστηθοῦν καί θά ἀναληφθοῦν στόν οὐρανό ἐνώπιον τῶν ἐχθρῶν τους. Τοῦτο «θά προκαλέσῃ τόν φόβο ὅλων τῶν ἐχθρῶν τοῦ Θεοῦ, πού ἀναγκαστικά πιά θά ἀναγνωρίσουν τήν παντοδυναμία τοῦ Θεοῦ» (ΙΦ). «῾Ο ἀντίκτυπος τῆς δράσεώς των θά εἶναι παγκόσμιος» (ΙΓ).
    Κατά τήν ἀνάληψί τους ἔγινε τρομερός σεισμός, ἀπό τόν ὁποῖο ἐθανατώθηκαν ἑπτά χιλιάδες ἄνθρωποι, «ἀριθμός πού συμβολίζει τό περιωρισμένον τῆς θείας τιμωρίας» (ΠΤ). Αὐτά πού θά συμβοῦν στό μέλλον τά βλέπει ὁ Προφήτης ὡς τετελεσμένα ἤδη (ΙΓ), (᾿Αποκ. ια´ 1-13).
    Μετά ταῦτα ἐσάλπισε ὁ ἕβδομος ἄγγελος. Μόλις ἀκούσθηκε τό σάλπισμά του, ὑψώθηκαν καί ἀντήχησαν στά οὐράνια φωνές πού ἔλεγαν μέ χαρά καί ἐνθουσιασμό· ᾿Επεκράτησε πλέον ὁριστικῶς καί τελείως ἡ βασιλεία καί κυριαρχία ἐπί τοῦ κόσμου τοῦ Κυρίου μας καί τοῦ Χριστοῦ Του. «Καί βασιλεύσει εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων».
    ῞Οταν ἄκουσαν τίς φωνές αὐτές οἱ εἴκοσι τέσσερις πρεσβύτεροι, πού κάθονταν στούς θρόνους τους ἐμπρός στόν ἔνδοξο θρόνο τοῦ Κυρίου, κατέβηκαν ἀπό τούς θρόνους, ἔπεσαν ἐμπρός στόν Κύριο μέ τά πρόσωπα κάτω καί ἐπροσκύνησαν τόν Θεό λέγοντας· «εὐχαριστοῦμέν σοι, Κύριε ὁ Θεός ὁ παντοκράτωρ, ὁ ὤν καί ὁ ἦν καί ὁ ἐρχόμενος». Σέ, ὁ ῾Οποῖος ἐξουσιάζεις τά πάντα καί ὁ ῾Οποῖος ὑπάρχεις, ὑπῆρχες καί θά ὑπάρχῃς αἰωνίως. Σέ εὐχαριστοῦμε, διότι πῆρες πλέον τήν μεγάλη σου δύναμι καί ἐβασίλευσες. Τά εἰδωλολατρικά ἔθνη ὠργίσθηκαν καί ἐστράφησαν ἐναντίον Σου. ῏Ηλθε ὅμως ἡ ὀργή Σου ἡ δικαία, ἐξέσπασε ἐναντίον τους. «…ἦλθεν… ὁ καιρός τῶν ἐθνῶν κριθῆναι καί δοῦναι τόν μισθόν τοῖς δούλοις σου τοῖς προφήταις καί τοῖς ἁγίοις τοῖς φοβουμένοις τό ὄνομά σου, τοῖς μικροῖς καί τοῖς μεγάλοις, καί διαφθεῖραι τούς διαφθείραντας τήν γῆν». (᾿Αποκ. ια´ 15-18). ῏Ηλθε ὁ καιρός τῆς δικαίας ἀμοιβῆς τῶν εὐσεβῶν καί τῆς δικαίας τιμωρίας τῶν ἀσεβῶν. ῏Ηλθε ἡ ὥρα πού θά «διαφθαροῦν οἱ διαφθείραντες τήν γῆν».
    Νά προσέξουμε κάπως καλύτερα τήν τελευταία φράσι τῶν εἴκοσι τεσσάρων πρεσβυτέρων.
    Θά «διαφθαροῦν οἱ διαφθείραντες τήν γῆν», εἶπαν. Δηλαδή, θά παύσῃ τό ἀνόσιο καί φθοροποιό ἔργο ὅλων ἐκείνων οἱ ὁποῖοι μέ τά λόγια τους, μέ τά βιβλία τους, μέ τίς κινηματογραφικές ταινίες καί «βιντεοταινίες» τους, μέ τίς ραδιοφωνικές καί τηλεοπτικές ἐκπομπές τους, μέ τίς ἐφημερίδες καί τά περιοδικά τους, μέ τά ζωγραφικά ἔργα τους ἐσκόρπιζαν παντοῦ τήν διαφθορά καί διεφήμιζαν μέ κάθε τρόπο τήν ἀνηθικότητα καί ἀσέβεια.
    ῞Οσοι ἐπίσης ἐπλούτιζαν μέ τήν ζωή τῆς ἁμαρτίας καί τήν διάδοσί της, ὅσοι ἐγίνοντο ἑκατομμυριοῦχοι πουλῶντας τόν λευκό θάνατο τῶν ναρκωτικῶν, διαφθείροντας τούς νέους καί παρασύροντας τούς ἀνθρώπους στούς μάγους καί στούς συντρόφους τους, ὅσοι κατέστρεφαν τό περιβάλλον γιά νά πλουτίζουν οἱ ἴδιοι, ὅσοι σκορποῦσαν τόν θάνατο γιά τά συμφέροντά τους καί γιά τήν αὔξησι τῶν κερδῶν τῶν πολεμικῶν βιομηχανιῶν τους θά «διαφθαροῦν» τότε. Θά βυθισθοῦν στήν αἰώνια κόλασι συντροφιά μέ τούς δαίμονες.
    Μερικοί βέβαια νομίζουν ὅτι ὅλα αὐτά εἶναι ἁπλῶς ἐκφοβιστικά λόγια. ῎Εχουν τήν ἐντύπωσι ὅτι δέν πρόκειται νά συμβῇ τίποτε ἀπό αὐτά καί ἀποκοιμίζουν ἔτσι τόν ἑαυτό τους παραμένοντας σκλάβοι τοῦ Σατανᾶ. ᾿Ανεξαρτήτως ὅμως τοῦ τί θέλουν καί λέγουν οἱ ἀσεβεῖς, τά πράγματα θά συμβοῦν ὅπως ἀκριβῶς τά ἀναφέρει ὁ ἀλάθητος καί αἰώνιος λόγος τοῦ Θεοῦ. Τά λόγια τοῦ Θεοῦ δέν διαψεύδονται καί δέν ἀκυρώνονται ποτέ. Τό διεκήρυξε ὁ ῎Ιδιος· «ὁ οὐρανός καί ἡ γῆ παρελεύσονται, οἱ δέ ἐμοί λόγοι οὐ μή παρελεύσονται» (Μάρκ. ιγ´ 31). Θά ἀλλάξῃ αὐτός ὁ κόσμος πού ξέρουμε· τά λόγια ὅμως τοῦ Θεοῦ θά ἰσχύουν αἰώνια.
    ῎Επειτα ἀπό τό ἐντυπωσιακό αὐτό ὅραμα πού «ἀποτελεῖ προανάκρουσμα τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ» (ΠΜ), «ἠνοίγη ὁ ναός τοῦ Θεοῦ ὁ ἐν τῷ οὐρανῷ» καί ἐφάνη «ἡ κιβωτός τῆς διαθήκης Κυρίου ἐν τῷ ναῷ αὐτοῦ». Δέν πρόκειται γιά τόν Ναό τῶν ῾Ιεροσολύμων ἀλλά γιά τά οὐράνια καί «ἀχειροποίητα ῞Αγια τῶν ῾Αγίων, (πού εἶναι) ἡ μακαρία καί ἀσάλευτος καί αἰωνία κληρονομία τῶν τέκνων τοῦ Θεοῦ»\(ΠΤ).
    Τά «ἅγια τῶν ἁγίων» τῆς Σκηνῆς τοῦ Μαρτυρίου καί τοῦ Ναοῦ τοῦ Σολομῶντος ἦσαν ἀθέατα ἀπό τούς ἀνθρώπους. Τώρα ὅμως τά ῞Αγια τῶν ῾Αγίων τοῦ οὐρανοῦ εἶναι πλέον ἀνοικτά. Τά ἄνοιξε μέ τό αἷμα τῆς θυσίας Του τό «᾿Αρνίον». Καί εἶναι προσιτά σέ ὅλους δυνάμει τῆς νέας Διαθήκης πού ὑπεγράφη μέ τό Αἷμα Του.
    Τί πρόκειται νά συμβῇ ἀλήθεια, τότε! Καί ποῦ θά βρεθοῦμε ἆραγε ἐμεῖς; ῾Ο οὐράνιος πάντως Ναός ἄνοιξε καί μᾶς περιμένει.
    ᾿Ακολούθησαν ἀστραπές, φωνές, βροντές, σεισμός καί χαλάζι χονδρό, πού θύμιζαν τήν παρουσία τοῦ Θεοῦ στό ὄρος Σινᾶ κατά τήν παράδοσι τοῦ Νόμου στόν Μωϋσῆ. Σύμβολα τῆς θείας μεγαλειότητος».  ( Ἀπό τό βιβλίο τοῦ Γ.Ψαλτάκη «Μηνύματα ἀπό τό βιβλίον τῆς Ἀποκαλύψεως).