ΚΕΙΜΕΝΟ
«Ὁ νικῶν, δώσω αὐτῷ καθίσαι μετ’ ἐμοῦ ἐν τῷ θρόνῳ μου, ὡς κἀγώ ἐνίκησα καί ἐκάθισα μετά τοῦ πατρός μου ἐν τῷ θρόνῳ αὐτοῦ»
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
«Εἰς ἐκεῖνον, πού θά νικᾷ πάντοτε, θά τοῦ δώσω ὡς ἀνταμοιβήν νά καθίσῃ μαζί μου εἰς τόν ἔνδοξον θρόνον μου, ὅπως καί ἐγώ, ὅταν ἔγινα ἄνθρωπος, ἐνίκησα καί μετά τήν Ἀνάληψίν μου ἐκάθισα μαζί μέ τόν Πατέρα μου εἰς τόν θρόνον αὐτοῦ» ( Ἀπό τήν «ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ μετά συντόμου ἑρμηνείας» τοῦ Π.Ν.Τρεμπέλα)
ΣΧΟΛΙΟ
Τό ἐπισφράγισμα τῆς ἑβδόμης ᾿Επιστολῆς «ἀποτελεῖ τήν διαπασῶν καί τό ἀποκορύφωμα τῶν ἐπαγγελιῶν τοῦ Κυρίου πρός τούς πιστούς» (ΠΜ).
«῾Ο νικῶν, δώσω αὐτῷ καθίσαι μετ’ ἐμοῦ ἐν τῷ θρόνῳ μου, ὡς κἀγώ ἐνίκησα καί ἐκάθισα μετά τοῦ πατρός μου ἐν τῷ θρόνῳ αὐτοῦ» (γ´ 21). Αὐτός δηλαδή πού θά ἀναδειχθῇ στήν ζωή του μέχρι τέλους νικητής τῆς ἁμαρτίας δέν θά δοξασθῇ ἁπλῶς, δέν θά στεφανωθῇ μόνον μέ τό ἀμαράντινο στεφάνι τῆς δόξης, ἀλλά θά τοῦ δοθῇ κάτι ἀσυγκρίτως ἀνώτερο. Θά τόν βάλω νά καθίσῃ, βεβαιώνει ὁ Κύριος, μαζί μου στόν θρόνο μου. Θά τόν ἐνθρονίσω στόν ἴδιο θρόνο πού κάθομαι κι ἐγώ. ῎Οχι σέ κάποιον ἄλλο θρόνο δίπλα μου· ἀλλά στόν ἴδιο θρόνο μαζί μου! Μαζί μέ ἐμέ, πού ἐνίκησα καί ὡς ἄνθρωπος τόν Διάβολο καί κάθομαι τώρα νικητής μαζί μέ τόν Πατέρα μου στόν θρόνο Του!
Μπορεῖς ἆρα γε νά μελετᾷς καί νά συλλογίζεσαι τήν ὑπόσχεσι αὐτή τοῦ Κυρίου καί νά μή σέ κυριεύῃ ἴλιγγος; Μπορεῖς νά φαντάζεσαι τόν ἑαυτό σου καθισμένον στόν ἴδιο θρόνο τοῦ Θεοῦ καί νά μή γοργοκτυπᾷ ἡ καρδιά σου; ῾Ο ἄνθρωπος, ὁ μικρός, ὁ ἀδύνατος, ὁ ἁμαρτωλός καί ἀνάξιος, καθισμένος στόν ὑπερένδοξο καί ὑπερουράνιο θρόνο τοῦ Θεοῦ!
Τόν ἐπιβλητικό θρόνο θά τόν θαυμάσουμε στήν συνέχεια. ᾿Εδῶ νά προσέξουμε τί σημαίνει ἡ ὑπόσχεσις αὐτή τοῦ Θεοῦ.
Τά λόγια αὐτά φανερώνουν πόσο μεγάλη τιμή γίνεται στόν ἄνθρωπο πού θά ἀναδειχθῇ νικητής τῆς ἁμαρτίας. Θά καθίσῃ στόν ἔνδοξο θρόνο Του μαζί Του! Δέν θά καθίσῃ δηλαδή σ’ ἕνα γήϊνο, προσωρινό καί εὔθραυστο θρόνο, ὅπως εἶναι οἱ θρόνοι τῶν ἀρχόντων τῆς γῆς. Οὔτε δίπλα ἔστω στόν ἔνδοξο θρόνο τοῦ Θεοῦ, ἀλλά στόν ἴδιο τόν θρόνο τοῦ Παντοκράτορος!
῎Ελα νά θαυμάσουμε, ἀδελφέ μου, τήν δύναμι καί σοφία τοῦ Θεοῦ. ῞Οταν ἦταν κάποτε ὁ ἄνθρωπος στόν Παράδεισο τῆς ᾿Εδέμ, ὁ Διάβολος, πού εἶχε διαβάσει μέσα στήν καρδιά τοῦ ἀνθρώπου τόν ἔμφυτο πόθο του γιά δόξα, τόν ἐξηπάτησε χρησιμοποιῶντας σάν δόλωμα αὐτή του τήν φιλοδοξία. Τοῦ εἶπε ὅτι, ἄν ἄκουε τήν συμβουλή καί ὑπόδειξί του, θά γινόταν κι αὐτός σάν τόν Θεό. Θά καθόταν στόν ἔνδοξο θρόνο Του. Τό ἀποτέλεσμα ὅμως ἦταν ἐντελῶς ἀντίθετο. ᾿Από τήν στιγμή πού μαγεύθηκε ὁ ἄνθρωπος ἀπό τά ἀπατηλά λόγια τοῦ Πονηροῦ καί παρέβη τήν ἐντολή τοῦ Θεοῦ, ἔχασε καί ὅση δόξα εἶχε. Κατήντησε σκλάβος ἀξιοθρήνητος τῆς ἁμαρτίας, δοῦλος τῶν παθῶν, ἔγινε ἕνα μέ τά κτήνη. Καί ἔρχεται ὁ Κύριος ἀπό ἀγάπη στήν γῆ, γίνεται ἄνθρωπος, διδάσκει, θαυματουργεῖ, ὑποφέρει, θυσιάζεται στόν Γολγοθᾶ, νικᾷ τόν θάνατο καί μέ τήν ἔνδοξη ᾿Ανάληψί Του ἀνυψώνει μαζί Του καί τήν θεωθεῖσα ἀνθρωπίνη φύσι Του στήν δόξα τοῦ οὐρανοῦ. Μέ αὐτό δέ τό λυτρωτικό καί σωτήριο ἔργο τοῦ Θεανθρώπου ὁ ἄνθρωπος, ὁ κάθε ἄνθρωπος πού πιστεύει σ’ ᾿Εκεῖνον καί ἑνώνεται διά τῶν Μυστηρίων τῆς ᾿Εκκλησίας Του μαζί Του, μπορεῖ νά φθάσῃ στήν θέωσι καί νά δοξάζεται αἰωνίως μαζί μέ τόν Κύριο στούς οὐρανούς.
῞Ολα ὅμως αὐτά, ὅπως βεβαιώνει ἡ ὑπόσχεσις τοῦ ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, δίδονται σέ καθένα πού εἶναι «νικῶν». Εἶναι ἀνάγκη δηλαδή νά προηγηθῇ ἡ νίκη. Τό τονίζει ἄλλως τε ὁ Κύριος καί μέ τούς λόγους Του «ὡς κἀγώ ἐνίκησα». ῞Οπως ἐνίκησε δηλαδή ὁ Κύριος καί ὡς ἄνθρωπος τήν ἁμαρτία, τόν κόσμο, τόν Διάβολο καί εἶναι πλέον κυρίαρχος στούς οὐρανούς, ἔτσι πρέπει νά νικήσουμε κι ἐμεῖς τήν ἁμαρτία καί νά ξεφύγουμε τίς πλεκτάνες τοῦ Πονηροῦ καί τά δελεάσματα τοῦ ἁμαρτωλοῦ κόσμου. Μᾶς χαρίζει δέ ᾿Εκεῖνος ὅλα τά μέσα γιά νά ἐπιτύχουμε αὐτήν τήν νίκη. Μᾶς ἐφοδιάζει μέ τά ἀπαραίτητα ὅπλα γιά τόν ἀόρατο πόλεμο, τά ὁποῖα εἶναι πανίσχυρα «πρός καθαίρεσιν ὀχυρωμάτων», ὅπως γράφει ὁ ἅγιος ἀπόστολος Παῦλος (Β´ Κορ. ι´ 4). Τά ὅπλα τοῦ Χριστοῦ, τά ὅπλα τῆς ᾿Εκκλησίας, εἶναι παντοδύναμα. ῾Η προσευχή, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ καί ἡ Χάρις τῶν ἱερῶν Μυστηρίων μποροῦν νά κατατροπώσουν κάθε ἐχθρό καί νά μᾶς ὁδηγήσουν στόν τελικό θρίαμβο.
Καί τότε μᾶς περιμένει ἡ δόξα. Δόξα ἀνέκφραστη καί ἀπερίγραπτη. ᾿Ενθρόνισις στόν θρόνο τοῦ Κυρίου Παντοκράτορος! ᾿Εν μέσῳ ὅλων τῶν ἁγίων καί τῶν ἀγγέλων! Ζωή μακαριότητος καί γαλήνης μαζί μέ τόν Θεό! Συγκληρονόμος καθένας μας καί συμμέτοχος τῆς αἰωνίου δόξης τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, τοῦ Χριστοῦ!
῾Υπάρχει ἆρα γε μεγαλυτέρα εὐτυχία ἀπό αὐτήν; Καί δέν θά πρέπει νά κάνουμε τό πᾶν, δέν θά πρέπει νά θυσιάσουμε τά πάντα, προκειμένου νά γνωρισθοῦμε μέ τόν Χριστό, νά ἑνωθοῦμε μαζί Του καί νά ἐνθρονισθοῦμε κι ἐμεῖς στόν ὑπερουράνιο θρόνο Του; ( Ἀπό τό βιβλίο τοῦ Γ.Ψαλτάκη «Μηνύματα ἀπό τό βιβλίον τῆς Ἀποκαλύψεως).
