Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ
ΔΙΔΑΧΗ ΤΕΤΑΡΤΗ
Ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός μαρτύρησε στό Κολικόντασι τῆς Βορείου Ἠπείρου στίς 24 Αὐγούστου τοῦ 1779.
Μέ τήν εὐκαιρία τῆς συμπλήρωσης 230 χρόνων ἀπό τόν μαρτυρικό του θάνατο, θά παρουσιάσουμε σέ συνέχειες τήν πρώτη Διδαχή τοῦ Ἁγίου.
Τό κείμενο εἶναι παρμένο ἀπό τό βιβλίο τοῦ Ἰω.Β.Μενούνου «Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ Διδαχές καί βιογραφία», ἐκδόσεις «Τῆνος». Ὁ χωρισμός σέ κεφάλαια εἶναι ἀπό τό βιβλίο τοῦ Σεβασμιωτάτου πρώην Φλωρίνης κ.κ.Αὐγουστίνου μέ τίτλο «Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός».
Ἡ ἑρμηνεία τῆς παραβολῆς
Τώρα μὲ φαίνεται αὐτὴν τὴν παραβολὴν νὰ τὴν καταλάβετε κομμάτι καλύτερα, μὰ ἀκομη ὄχι τόσον καλά. Μοῦ φαίνεται εὔλογον νὰ τὴν εἰποῦμεν ἀκόμη ἁπλότερα. Καὶ πρῶτον νὰ εἰποῦμεν ποῖος εἶναι ὁ γεωργός, β΄ποῖον εἶναι τὸ σπίτι τοῦ γεωργοῦ, γ’ ποῖος εἶναι ὁ σπόρος, δ’ ποῖα εἶναι τὰ χωράφια, ε’ ποία εἶναι ἡ στράτα, στ’ ποία εἶναι ἡ πέτρα, ζ’ ποία εἶναι τὰ ἀκάνθια, η’ ποία εἶναι ἡ καλὴ γῆ, ὁπού ἔκαμεν εἰς τὸ ἕνα κοιλό τὰ ἑκατό, τὰ ἑξήκοντα, τὰ τριάκοντα. Τώρα νὰ μὲ φαίνεται νὰ τὴν καταλάβετε αὐτήν τὴν παραβολὴν καλύτερα. Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς καὶ Θεός, ἀδελφοί μου, ἔχει πολλὰ καὶ διάφορα ὀνόματα. Λέγεται Θεός, λέγεται Υἱός Θεοῦ, λέγεται καὶ υἱὸς ἀνθρώπου, λέγεται καὶ σοφία, λέγεται καὶ ζωή, λέγεται καὶ ἀνάστασις. Καὶ ἀνάμεσα εἰς τὰ ἀλλά λέγεται καὶ γεωργὸς ἐπειδὴ καὶ σπείρει τὸν σπόρον. Ὁ Κύριός μας λοιπὸν ἐβγῆκεν ἀπὸ τὸ σπίτι του. Ποῖον εἶναι τὸ σπίτι τοῦ Χριστοῦ μας; Ἡ πατρικὴ οὐσία, ὁ πατρικὸς κόλπος. Πῶς ἐβγῆκεν ὁ Κύριος ἀπὸ τὴν πατρικὴν φύσιν καὶ πῶς ἐμεῖς οἱ εὐσεβεῖς χριστιανοὶ πιστεύομεν, δοξάζομεν καὶ προσκυνοῦμεν τὴν ἔνσαρκον οἰκονομίαν τοῦ Χριστοῦ μας, πῶς ἐκαταδέχθη ὁ Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ καὶ Θεός ἀληθινὸς καὶ ζωὴ τῶν ἁπάντων καὶ ἐσαρκώθη εἰς τὴν κοιλίαν τῆς Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας, τέλειος Θεός καὶ τέλειος ἄνθρωπος, ὅλος μέσα εἰς τὴν κοιλίαν τῆς Θεοτόκου καὶ ὅλος μέσα εἰς τὴν πατρικὴν φύσιν καὶ ὅλος πανταχοῦ; Καὶ καθὼς οἱ ἀκτῖνες τοῦ ἡλίου εἶναι ὅλες μέσα εἰς τὸν ἥλιον καὶ ὅλες ἐξαπλωμένες εἰς ὅλον τὸν κόσμον καὶ ὅλες πανταχοῦ, ἔτσι εἶναι καὶ ὁ Κύριος ὅλος μέσα εἰς τὴν πατρικὴν οὐσίαν καὶ ὅλος μέσα εἰς τὴν κοιλίαν τῆς Θεοτόκου καὶ πανταχοῦ. Ἕνας ἄνθρωπος τώρα ἠμπορεῖ νὰ εἶναι ὅλος ὁ νοῦς του εἰς τὴν πόλιν καὶ ὅλος εἰς τὸ σπίτι του, εἰς τὰ παιδιὰ του καὶ πόλιν ὅλος ὁ νοῦς του νὰ εἶναι μέσα εἰς τὸ κεφάλι του χωρὶς νὰ λείπη τίποτες. Ὁ ἄνθρωπος ὁπού εἶναι πλάσμα τοῦ Θεοῦ ἔχει αὐτὸ τὸ χάρισμα καὶ ὁ Θεός δὲν δύναται νὰ εἶναι ὅλος εἰς τοὺς οὐρανούς καὶ ὅλος εἰς κάθε μέρος; Καὶ ἔτσι, ἀδελφοί μου, ἐβγῆκεν ὁ Κύριος ἀπὸ τὸ σπίτι του καὶ ἐπῆρε σπόρον νὰ σπείρη τὰ χωράφια του. Ποιὰ εἶναι τὰ χωράφια του; Εἰναι οἱ καρδίες τῶν ἀνθρώπων. Ποῖος εἶναι ὁ σπόρος; Εἶναι τὸ ἅγιον καὶ ἱερὸν Εὐαγγέλιον, τὸ νὰ πιστευώμεν καὶ νὰ βαπτιζώμεθα εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ νὰ ἔχωμεν τὴν ἀγάπην εἰς τὸν Θεόν καὶ εἰς τοὺς ἀδελφούς μας. Καὶ καθὼς ὁ γεωργὸς ὀργώνει τὸ χωράφι καὶ σπέρνει τὸν σπόρον, ἔτσι καὶ ὁ Κύριος ὤργωσε τάς καρδίας τῶν ἀνθρώπων μὲ τὴν διδασκαλίαν του καὶ μᾶς ἐφύτευσε τὴν ζωὴν τὴν αἰώνιον. Ποία εἶναι ἡ στράτα; Εἶναι ὁ ὑπερήφανος ἄνθρωπος, ὁπού εἶναι σκληρά, καταπατημένη ἡ καρδία του ἀπὸ τὲς μέριμνες τὲς βιοτικὲς καὶ ἀκούει τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ, μὰ δὲν ἐμβαίνει μέσα, διατί εἶναι καταπατημένη στράτα ἡ καρδία του καὶ ἔρχονται τὰ πετεινὰ τοῦ ἀέρος, οἱ δαίμονες καὶ τρώγουν ἐκεῖνον τὸν σπόρον καὶ μένει ἄκαρπος ὁ ὑπερήφανος, ἤγουν χωρὶς ψυχῆ ὠφέλειαν. Ποία εἶναι ἡ πέτρα; Πέτρα εἶναι μία καρδία ἀνθρώπου, ὁπού ἀκούει τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ τὸν δέχεται μετὰ πάσης χαρᾶς, μὰ ἔχει ὀλίγην εὐλάβειαν εἰς τὸν Χριστόν, ὕστερον τοῦ ἔρχεται κανένας πειρασμὸς καὶ ἀρνεῖται τὸν Χριστὸν καὶ πηγαίνει μὲ τὸν Διάβολον καὶ μένει ἡ πέτρα ἄκαρπη. Ποῖα εἶναι τὰ ἀκάνθια; Ἀκάνθια εἶναι ὁ πόρνος, ὁπού ἀκούει τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ αὐτός, ὕστερον ἔρχονται τὰ πορνικὰ πάθη καὶ τὸν πνίγουν καὶ χάνεται καὶ μένουν καὶ τὰ ἀκάνθια ἄκαρπα. Ποία εἶναι ἡ καλὴ γῆ ὁπού ἔκαμε τὰ ἑκατόν, τὰ ἑξήκοντα καὶ τὰ τριάκοντα; Ἑκατὸν ἔκαμε ὁ τέλειος ἄνθρωπος, ἑξήκοντα ὁ μεσαιος καί τριάκοντα ὁ κατώτερος. Μὰ τὸ κεκρυμμένον νόημα ὁπού ἔχει μέσα τούτη ἡ παραβολὴ δὲν τὸ ἐκαταλάβετε καὶ μοῦ φαίνεται εὔλογον, ἀδελφοί μου, νὰ σᾶς εἰπῶ ἀπὸ ἕνα παράδειγμα εἰς κάθε ἕνα, διὰ νὰ καταλάβετε καλύτερα αὐτὴν τὴν παραβολήν.
