Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, Ὁ Ἀόρατος πόλεμος, ἔκδοση Συνοδίας Σπυρίδωνος ἱερομονάχου, Νέα Σκήτη, Ἅγιον Ὄρος, ἔκδοση 3η, σελ. 171
"Γιά τήν ἀπόκτησι τῶν ἀρετῶν χρειάζεται νά ὑπάρχη μία ψυχή γενναία καί μεγάλη καί μία θέλησις ὄχι ἀσθενής καί ἁπαλή, ἀλλά ἀποφασιστική καί δυνατή, μέ τήν ἀπαραίτητη προϋπόθεση, ὅτι πρόκειται νά περάσουμε μέσα ἀπό πολλές ἀντίθετες καί σκληρές καταστάσεις καί ἀκόμη, πρέπει νά ἔχουμε καί κλίσι ξεχωριστή καί ἀγάπη πρός αὐτές· αὐτήν μποροῦμε νά τήν ἀποκτήσουμε, ἄν σκεπτώμαστε, πόσο οἱ ἀρετές αὐτές ἀρέσουν στόν Θεό καί πόσο εἶναι εὐγενικές καί ἐξαιρετικές ἀπό μόνες τους καί πόσο μᾶς εἶναι ὠφέλιμες καί ἀναγκαῖες. Ἐπειδή, κάθε μας τελειότητα καί προκοπή, ἀπό αὐτές ἔχει καί τήν ἀρχή καί τό τέλος.
Ὁπότε, κάθε πρωῒ, ἄς παίρνωνται δραστικές προθέσεις καί ἀποφάσεις ἀπό μᾶς, γιά νά γυμναζώμαστε σέ ὅσα αἴτια ἀρετῆς, πιθανῶς, μποροῦν νά συμβοῦν ἐκείνη τήν ἡμέρα· τό βράδυ πρέπει νά ἐξετάζουμε, ἄν τά χρησιμοποιήσαμε καλά· καί τό ἄλλο πρωῒ νά ἀνανεώνουμε πάλι τίς ἴδιες ἀποφάσεις καί ἐπιθυμίες πιό ζωντανά καί μάλιστα, γιά νά ἀσκούμαστε στήν ἀπόκτησι τῆς ἀρετῆς ἐκείνης, πού ἔχουμε τότε στά χέρια μας".
