Ἀποστολικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 7 Φεβρουαρίου 2021, ΙΣΤ΄ ἐπιστολῶν (Β΄ Κορ. ς΄ 1-10)
Ἀδελφοί, συνεργοῦντες παρακαλοῦμεν μὴ εἰς κενὸν τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ δέξασθαι ὑμᾶς – λέγει γὰρ· «Καιρῷ δεκτῷ ἐπήκουσά σου καὶ ἐν ἡμέρᾳ σωτηρίας ἐβοήθησά σοι»· ἰδοὺ νῦν «καιρὸς εὐπρόσδεκτος», ἰδοὺ νῦν «ἡμέρα σωτηρίας» – μηδεμίαν ἐν μηδενὶ διδόντες προσκοπήν, ἵνα μὴ μωμηθῇ ἡ διακονία, ἀλλ᾿ ἐν παντὶ συνιστῶντες ἑαυτοὺς ὡς Θεοῦ διάκονοι, ἐν ὑπομονῇ πολλῇ, ἐν θλίψεσιν, ἐν ἀνάγκαις, ἐν στενοχωρίαις, ἐν πληγαῖς, ἐν φυλακαῖς, ἐν ἀκαταστασίαις, ἐν κόποις, ἐν ἀγρυπνίαις, ἐν νηστείαις, ἐν ἁγνότητι, ἐν γνώσει, ἐν μακροθυμίᾳ, ἐν χρηστότητι, ἐν Πνεύματι ῾Αγίῳ, ἐν ἀγάπῃ ἀνυποκρίτῳ, ἐν λόγῳ ἀληθείας, ἐν δυνάμει Θεοῦ, διὰ τῶν ὅπλων τῆς δικαιοσύνης τῶν δεξιῶν καὶ ἀριστερῶν, διὰ δόξης καὶ ἀτιμίας, διὰ δυσφημίας καὶ εὐφημίας, ὡς πλάνοι καὶ ἀληθεῖς, ὡς ἀγνοούμενοι καὶ ἐπιγινωσκόμενοι, ὡς ἀποθνήσκοντες καὶ ἰδοὺ ζῶμεν, ὡς παιδευόμενοι καὶ μὴ θανατούμενοι, ὡς λυπούμενοι ἀεὶ δὲ χαίροντες, ὡς πτωχοὶ πολλοὺς δὲ πλουτίζοντες, ὡς μηδὲν ἔχοντες καὶ πάντα κατέχοντες.
1. ΣΤΟ ΚΕΝΟ
Στό σημερινό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα ὁ θεῖος Παῦλος ἐκφράζει τήν μεγάλη του ἀγάπη ἀλλά καί ἀγωνία γιά τούς Χριστιανούς τῆς Κορίνθου. Διότι αὐτοί πρίν γνωρίσουν τόν Κύριο καί δεχθοῦν τήν χάρι του ζοῦσαν μ’ ἕνα κοσμικό καί ἁμαρτωλό εἰδωλολατρικό τρόπο ζωῆς. Τώρα λοιπόν πού βαπτίσθηκαν καί δέχθηκαν τό φῶς τοῦ Θεοῦ ὁ θεῖος Παῦλος φοβᾶται μήπως ἐπιστρέψουν καί πάλι στίς παλαιές τους συνήθειες, καί ἀπεμπολίσουν ἔτσι μέ τήν διαγωγή τους τήν χάρι τοῦ Θεοῦ.
Γι’ αὐτό τούς λέγει: Ἐμεῖς οἱ ἀπόστολοι τοῦ Χριστοῦ καί ὅλοι οἱ κήρυκες τοῦ εὐαγγελίου εἴμαστε συνεργάτες τοῦ Θεοῦ σέ ἕνα πολύ μεγάλο καί ἱερό ἔργο, τό ἔργο τῆς συμφιλιώσεως τῶν ἀνθρώπων μέ τόν Θεό, τῆς μεταγγίσεως τῆς θείας χάριτος στίς ψυχές σας. Ἐνῶ λοιπόν τό μεγάλο καί θεϊκό αὐτό ἔργο ἔχει πραγματοποιηθεῖ σέ σᾶς, κι ἔχετε ὅλοι σας συμφιλιωθεῖ μέ τόν Θεό, ἔχετε δεχθεῖ τήν χάρι του καί γίνατε παιδιά τοῦ Θεοῦ, μέ τήν πίστι σας καί τά ἱερά μυστηρια, προσέξετε καλά διότι διατρέχετε ἕνα μεγάλο κίνδυνο. Κινδυνεύετε νά χάσετε αὐτήν τήν χάρι τοῦ Θεοῦ, ἐάν δέν προσέξετε, ἐάν δέν ἀπαρνηθῆτε γιά πάντα τήν παλαιά εἰδωλολατρική ἁμαρτωλή ζωή σας. Διότι ἐάν ἐπιστρέψετε καί πάλι στίς παλιές σας συνήθειες, στήν πρό Χριστοῦ ζωή σας, τότε μάταια καί ἀνωφελῶς δεχθήκατε τήν χάρι. Γι’ αὐτό νά δείξετε σταθερότητα καί ζῆλο, νά ζῆτε τήν νέα ἐν Χριστῷ ζωή χωρίς παλινδρομίσεις, διακυμάνσεις καί ὑποτροπές.
Ἡ προτροπή αὐτή τοῦ θείου Παύλου ἠχεῖ καί σήμερα στά δικά μας αὐτιά, καί μάλιστα τόσο ἐπίκαιρα. Διότι οἱ περισσότεροι ἀπό ἐμᾶς ἀκούσαμε ἀπό τά παιδικά μας χρόνια τό λόγο τοῦ Θεοῦ, ζήσαμε ἐμπειρίες λατρευτικῆς καί μυστηριακῆς ζωῆς, αἰσθανθήκαμε τήν παρουσία καί τήν χάρι τοῦ Θεοῦ στη ζωή μας, γευθήκαμε τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ μας. Ὅμως διατρέχουμε κι ἐμεῖς τόν ἴδιο κίνδυνο. Ἐπειδή καθημερινά συναναστρεφόμαστε μ’ ἕνα κόσμο ἀντίθεο καί ἀδιάφορο πρός τόν Θεό καί ἄγευστο ἀπό τήν ἐμπειρία τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς καί ἀναπνέουμε τό πυκνό, σκοτεινό καί δηλητηριῶδες νέφος τῆς ἁμαρτίας, κινδυνεύουμε νά ἐπηρεαστοῦμε ἀπό αὐτό. Καί χωρίς νά τό κατάλάβουμε νά ἀφομοιωθοῦμε ἀπό τόν κόσμο καί τίς συνήθειές του, νά ἀλλάξουμε τρόπο ζωῆς, κι ἔτσι νά ἀποδιώξουμε τήν χάρι τοῦ Θεοῦ ἀπό τήν ζωή μας. Ἄς προσέξουμε λοιπόν, κινδυνεύουμε. Δέν ἀρκεῖ μόνο νά πιστεύουμε στό Χριστό καί νά συμμετέχουμε σέ κάποιες ἀκολουθίες. Θά πρέπει καί νά μένουμε σταθεροί στήν ἐν Χριστῷ ζωή, νά ζοῦμε ὅπως θέλει ὁ Χριστός μας, χωρίς συμβιβασμούς καί ἐκκοσμικεύσεις. Νά γίνῃ τό ἱερό εὐαγγέλιό κανόνας καί ρυθμιστής τῆς ζωῆς μας. Ἔτσι μόνον θά γίνουμε δεκτικά δοχεῖα τῆς θείας χάριτος.
2. ΜΗ ΧΑΝΟΥΜΕ ΚΑΙΡΟ
Μή νομίζετε, λέγει στή συνέχεια ὁ θεῖος Παῦλος, ὅτι πάντοτε ὁ Θεός θά σᾶς στέλνει τούς ἐργάτες τῆς ἐκκλησίας του νά σᾶς καλοῦν κοντά του, νά σᾶς παρακαλοῦν νά δεχθῆτε τό κάλεσμά του. Διότι λέγει ἡ Γραφή: Σέ κατάλληλο καιρό, στόν ὁποῖο ὁ Θεός δείχνει τό ἔλεός του, σέ ἄκουσα καί σέ ἡμέρα πού δίνεται ἡ σωτηρία σέ βοήθησα. Λοιπόν τώρα εἶναι ὁ κατάλληλος καιρός γιά τή μετάνοιά μας καί τήν πνευματική μας πρόοδο, τώρα εἶναι ἡ ἡμέρα τῆς σωτηρίας μας.
Αὐτή ἀκριβῶς ἡ προτροπή τοῦ Θεοῦ τήν ὁποία μᾶς ὑπενθυμίζει ὁ ἀπόστολος Παῦλος, εἶναι προτροπή πού ἀπευθύνεται σέ κάθε πιστό κάθε ἐποχῆς. Καλεῖ ἀλλά καί προειδοποιεῖ κι ἐμᾶς ὁ Θεός. Καί μᾶς ἐξηγεῖ ὅτι θά πρέπει νά ξυπνήσουμε ἀπό τόν λήθαργο τῆς ἀμέλειας καί τῆς ἀδιαφορίας καί ἀμέσως, σήμερα, νά ἐργασθοῦμε τήν σωτηρία μας. Τό παρόν εἶναι δικό μας, καί αὐτό μᾶς δίνει στη διάθεσί μας ὁ Θεός. Σήμερα εἶναι ὁ κατάλληλος χρόνος πού μᾶς δίνει ὁ Θεός τήν χάρι του γιά νά μετανοήσουμε. Τό αὔριο μπορεῖ νά μή τό ἔχουμε. Τί θά μᾶς συμβῇ ἀργότερα εἶναι ἄγνωστο. Οὔτε ξέρουμε ποῦ καί πῶς θά βρεθοῦμε μετά ἀπό μία ὥρα ἤ μετά ἀπό μία ἡμέρα. Μήν ἀναβάλλουμε λοιπόν καί μήν ἀργοῦμε. Διότι οἱ εὐκαιρίες φεύγουν πολλές φορές χωρίς νά ξανάρχονται ποτέ. Ἤ ἄν μᾶς δοθοῦν καί αὔριο αὐτές, δέν θά μᾶς βροῦν τό ἴδιο πρόθυμους νά τίς δεχθοῦμε καί νά ἐπωφεληθοῦμε ἀπό αὐτές. Διότι ἐάν στό σήμερα τίς περιφρονοῦμε ἤ ἀδιαφοροῦμε γι’ αὐτές, αὐτό μᾶς κάνει περισσότερο δυσκίνητους καί λίγότερο πρόθυμους νά τίς ἐκμεταλλευθοῦμε αὔριο. Ὅταν μᾶς καλεῖ ὁ Θεός κι ἐμεῖς ἀρνούμαστε τό κάλεσμά του, γινόμαστε σκληροί καί ἀνάλγητοι, ἀνάξιοι τῆς θείας χάριτος. Ἀλλά καί ἐπιφέρουμε πάνω μας τίς ὀλέθριες συνέπειες τῆς ἀρνήσεώς μας αὐτῆς.
Ἄς τρέξουμε λοιπόν χωρίς ἀναβολή κοντά του. Ἀκοῦμε σήμερα ἕνα κήρυγμα, μία πνευματική ὁμιλία. Ἡ ἡμέρα αὐτή μπορεῖ νά γίνῃ γιά μᾶς ἡ ἀφετηρία τῆς μετανοίας μας, ἡ ἡμέρα τῆς σωτηρίας μας. Προσερχόμαστε στήν ἱερά Ἐξομολόγησι, στη θεία λατρεία, στή Θεία Κοινωνία. Οἱ ὧρες αὐτές οἱ ἱερές πού συμμετέχουμε στά μυστήρια τοῦ Θεοῦ καί πλημμυρίζουμε ἀπό τήν χάρι του, εἶναι γιά μᾶς οἱ ὧρες τῆς σωτηρίας μας. Ἄς τίς ἀξιοποιήσουμε λοιπόν σήμερα, γιά νά εἶναι τό αὔριο τῆς ζωῆς αἰώνιο, μακάριο, πανευφρόσυνο, μέσα στήν ἀγκαλιά τοῦ Θεοῦ.
