Ἀπόστολος παραλειφθείς, Κυρ. δ΄ ἐπιστ. (Ρωμ. ϛ΄ 18-23)·
18 ἐλευθερωθέντες δὲ ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας ἐδουλώθητε τῇ δικαιοσύνῃ.
19 ἀνθρώπινον λέγω διὰ τὴν ἀσθένειαν τῆς σαρκὸς ὑμῶν. ὥσπερ γὰρ παρεστήσατε τὰ μέλη ὑμῶν δοῦλα τῇ ἀκαθαρσίᾳ καὶ τῇ ἀνομίᾳ εἰς τὴν ἀνομίαν, οὕτω νῦν παραστήσατε τὰ μέλη ὑμῶν δοῦλα τῇ δικαιοσύνῃ εἰς ἁγιασμόν.
20 ὅτε γὰρ δοῦλοι ἦτε τῆς ἁμαρτίας, ἐλεύθεροι ἦτε τῇ δικαιοσύνῃ.
21 τίνα οὖν καρπὸν εἴχετε τότε ἐφ᾿ οἷς νῦν ἐπαισχύνεσθε; τὸ γὰρ τέλος ἐκείνων θάνατος.
22 νυνὶ δὲ ἐλευθερωθέντες ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας δουλωθέντες δὲ τῷ Θεῷ ἔχετε τὸν καρπὸν ὑμῶν εἰς ἁγιασμόν, τὸ δὲ τέλος ζωὴν αἰώνιον.
23 τὰ γὰρ ὀψώνια τῆς ἁμαρτίας θάνατος, τὸ δὲ χάρισμα τοῦ Θεοῦ ζωὴ αἰώνιος ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν.
ἑρμηνεία Π.Ν. Τρεμπέλα
18 Κι ἔτσι, ἀφοῦ ἐλευθερωθήκατε ἀπό τήν ἁμαρτία, γίνατε δοῦλοι στήν ἀρετή.
19 Μεταχειρίζομαι ἀνθρώπινο τρόπο ἐκφράσεως ἐξαιτίας τῆς ἀδυναμίας τῆς ἀνθρώπινης φύσεώς σας, ἡ ὁποία εἶναι ἀκόμα σαρκική καί γι’ αὐτό ἡ ἄσκηση τῆς ἀρετῆς σᾶς φαίνεται δουλεία. Ὅπως δηλαδή προσφέρατε τά μέλη σας σκλάβα στήν ἁμαρτία, πού κάνει τόν ἄνθρωπο ἀκάθαρτο καί παραβάτη τοῦ νόμου, γιά νά διαπράττετε τήν ἀνομία, ἔτσι τώρα νά προσφέρετε τά μέλη σας δοῦλα στήν ἐνάρετη ζωή, γιά νά προοδεύετε σέ ἁγιότητα.
20 Ἡ δουλεία ὅμως αὐτή στήν ἐνάρετη ζωή δέν εἶναι σκλαβιά ἀλλά ἐλευθερία. Διότι ὅταν ἤσασταν δοῦλοι
τῆς ἁμαρτίας, ἤσασταν βέβαια ἐλεύθεροι καί ὄχι ὑποταγμένοι στή δικαιοσύνη καί τήν ἀρετή, ἀλλά σᾶς ρωτῶ:
21 Ποιά ὠφέλεια λοιπόν εἴχατε τότε ἀπό τά ἔργα τῆς ἁμαρτίας, γιά τά ὁποῖα τώρα, ὅταν τά θυμάστε, ντρέπεστε; Καμία. Εἴχατε ἀντίθετα ζημιά μεγάλη, διότι τό τελικό ἀποτέλεσμα τῶν ἔργων ἐκείνων εἶναι θάνατος πνευματικός.
22 Τώρα ὅμως πού ἐλευθερωθήκατε ἀπό τήν ἁμαρτία καί ὑποδουλώσατε τόν ἑαυτό σας στό Θεό, ἔχετε βέβαιο κέρδος τήν πρόοδο στήν ἁγιότητα, καί τελικό ἀποτέλεσμα τήν αἰώνια ζωή. Δέν εἶναι λοιπόν πραγματική ἐλευθερία ἡ ὑποταγή σας στό Θεό;
23 Ναί. Τότε ἤσασταν δοῦλοι δυστυχισμένοι, διότι ὁ μισθός μέ τόν ὁποῖο ἡ ἁμαρτία πληρώνει τούς δούλους της εἶναι ὁ θάνατος. Ἀντίθετα τό δῶρο πού δίνει ὁ Θεός στούς δούλους του εἶναι ἡ αἰώνια ζωή, τήν ὁποία ἀποκτοῦμε μέ τήν ἕνωσή μας μέ τόν Ἰησοῦ Χριστό, τόν Κύριό μας.
