Ἀπόστολος: ἡμέρας, Πέμ. ιδ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Γαλ. α΄ 1-3, 20-β΄ 5)·
Παῦλος, ἀπόστολος οὐκ ἀπ’ ἀνθρώπων, οὐδὲ δι’ ἀνθρώπου, ἀλλὰ διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ Θεοῦ πατρὸς τοῦ ἐγείραντος αὐτὸν ἐκ νεκρῶν,
2 καὶ οἱ σὺν ἐμοὶ πάντες ἀδελφοί, ταῖς ἐκκλησίαις τῆς Γαλατίας·
3 χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ Θεοῦ πατρὸς καὶ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ,
20 ἃ δὲ γράφω ὑμῖν, ἰδοὺ ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ ὅτι οὐ ψεύδομαι.
21 ἔπειτα ἦλθον εἰς τὰ κλίματα τῆς Συρίας καὶ τῆς Κιλικίας.
22 ἤμην δὲ ἀγνοούμενος τῷ προσώπῳ ταῖς ἐκκλησίαις τῆς Ἰουδαίας ταῖς ἐν Χριστῷ·
23 μόνον δὲ ἀκούοντες ἦσαν ὅτι ὁ διώκων ἡμᾶς ποτε νῦν εὐαγγελίζεται τὴν πίστιν ἥν ποτε ἐπόρθει,
24 καὶ ἐδόξαζον ἐν ἐμοὶ τὸν Θεόν.
Επειτα διὰ δεκατεσσάρων ἐτῶν πάλιν ἀνέβην εἰς Ἱεροσόλυμα μετὰ Βαρνάβα, συμπαραλαβὼν καὶ Τίτον·
2 ἀνέβην δὲ κατὰ ἀποκάλυψιν· καὶ ἀνεθέμην αὐτοῖς τὸ εὐαγγέλιον ὃ κηρύσσω ἐν τοῖς ἔθνεσι, κατ’ ἰδίαν δὲ τοῖς δοκοῦσι, μήπως εἰς κενὸν τρέχω ἢ ἔδραμον.
3 ἀλλ’ οὐδὲ Τίτος ὁ σὺν ἐμοί, Ἕλλην ὤν, ἠναγκάσθη περιτμηθῆναι,
4 διὰ δὲ τοὺς παρεισάκτους ψευδαδέλφους, οἵτινες παρεισῆλθον κατασκοπῆσαι τὴν ἐλευθερίαν ἡμῶν ἣν ἔχομεν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, ἵνα ἡμᾶς καταδουλώσωνται·
5 οἷς οὐδὲ πρὸς ὥραν εἴξαμεν τῇ ὑποταγῇ, ἵνα ἡ ἀλήθεια τοῦ εὐαγγελίου διαμείνῃ πρὸς ὑμᾶς.
ἑρμηνεία Π.Ν. Τρεμπέλα
Εγώ ὁ Παῦλος ὁ ἀπόστολος, ὁ ὁποῖος δέν ἔλαβα τό ἀξίωμα αὐτό ἀπό ἀνθρώπους, οὔτε κλήθηκα σ’ αὐτό μέ τήν παρέμβαση κάποιου ἀνθρώπου, ἀλλά τό ἔλαβα κατευθείαν ἀπό τόν Ἰησοῦ Χριστό καί τόν Θεό Πατέρα, ὁ ὁποῖος τόν ἀνέστησε ἀπό τούς νεκρούς,
2 καθώς ἐπίσης καί ὅλοι οἱ ἀδελφοί πού εἶναι μαζί μου, γράφουμε τήν ἐπιστολή αὐτή πρός τίς Ἐκκλησίες τῆς Γαλατίας.
3 Σᾶς εὐχόμαστε νά εἶναι μαζί σας ἡ χάρις καί ἡ εἰρήνη ἀπό τόν Θεό Πατέρα καί ἀπό τόν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό,
20 Ἀπ’ αὐτά πού σᾶς γράφω ἀποδεικνύεται ὅτι τό ἀποστολικό μου ἀξίωμα καί τό Εὐαγγέλιο δέν τά πῆρα ἀπό κάποιον ἄνθρωπο, οὔτε ἀπό ἄλλον ἀπόστολο. Κι αὐτά εἶναι ἀληθινά. Ἰδού, βεβαιώνω ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ ὅτι δέν λέω ψέματα.
21 Ἔπειτα ἀπό τή διαμονή μου αὐτή στά Ἱεροσόλυμα ἦλθα στήν περιοχή τῆς Συρίας καί τῆς Κιλικίας.
22 Καί προσωπικά ἤμουν ἄγνωστος στίς Ἐκκλησίες τῆς Ἰουδαίας πού ἀπό τόν Ἰουδαϊσμό ἐπέστρεψαν στό Χριστό καί ἔχουν κοινωνία μ’ αὐτόν.
23 Τό μόνο πού ἄκουγαν συνεχῶς οἱ Χριστιανοί τῶν Ἐκκλησιῶν αὐτῶν ἦταν ὅτι ἐκεῖνος πού κάποτε μᾶς καταδίωκε, τώρα κηρύττει τήν πίστη πού παλαιότερα προσπαθοῦσε νά ἐξαφανίσει.
24 Καί δοξολογοῦσαν τόν Θεό γιά τή θαυμαστή αὐτή μεταβολή μου.
Μετά ἀπό τό ταξίδι μου στή Συρία καί στήν Κιλικία, μετά δηλαδή ἀπό δεκατέσσερα συνολικά χρόνια, ἀνέβηκα καί πάλι στά Ἱεροσόλυμα μαζί μέ τόν Βαρνάβα, παίρνοντας μαζί μου καί τόν Τίτο.
2 Κι ἀνέβηκα στά Ἱεροσόλυμα ἔπειτα ἀπό ἀποκάλυψη πού μοῦ ἔκανε ὁ Θεός. Καί παρουσίασα στούς Χριστιανούς τῶν Ἱεροσολύμων τό Εὐαγγέλιο πού κηρύττω στούς ἐθνικούς, καί ἰδιαιτέρως τό παρουσίασα στούς πιό ἐπίσημους καί φημισμένους ἀποστόλους, γιά νά διακριβώσουν μήπως μάταια κοπιάζω ἤ κοπίασα.
3 Κι ὄχι μόνο τό Εὐαγγέλιό μου βρέθηκε γνήσιο, ἀλλά κι ὁ Τίτος πού ἦταν μαζί μου, ἄν καί ἦταν Ἕλληνας καί ἀπερίτμητος, δέν ἀναγκάσθηκε νά ὑποβληθεῖ σέ περιτομή.
4 Ἀλλά οὔτε κι ἐγώ ἀνέχθηκα νά ὑποβληθεῖ ὁ Τίτος σέ περιτομή ἐξαιτίας τῶν ψευδαδέλφων πού εἰσχώρησαν ὕπουλα στήν Ἐκκλησία. Αὐτοί γλίστρησαν ἀνάμεσά μας σάν κατάσκοποι, γιά νά ἐπιβουλευθοῦν τήν ἐλευθερία πού μᾶς ἔδωσε ἡ ἕνωση καί κοινωνία μας μέ τόν Χριστό, καί γιά νά μᾶς ὑποδουλώσουν στήν ἀνυπόφορη δουλεία τῶν τυπικῶν διατάξεων τοῦ νόμου.
5 Σ’ αὐτούς τούς ψευδαδέλφους οὔτε μιά στιγμή δέν ὑποχωρήσαμε καί δέν ὑποταχθήκαμε στήν ἀξίωσή τους νά ὑποβληθεῖ ὁ Τίτος σέ περιτομή. Καί κάναμε ὅλη αὐτή τήν ἀντίσταση, γιά νά μείνει ἀνόθευτη σέ σᾶς ἡ ἀλήθεια τοῦ Εὐαγγελίου.
